මල්සර හී සර

ගෙදර යන්න ලෑස්තිවෙලා නන්දා සප්තමීව හෙව්වට මොකෝ සප්තමීගේ හෙවණැල්ලක්වත් මූණට වැටිච්ච නැති කොට තමයි නන්දා මාලවීගෙන් වසන්තගෙන් එහෙම ගිහිල්ලා සප්තමී එයාලා ඉන්න තැනක ඉන්නවද කියන එකවත් බලන්න ආවෙ.  “නෑනෙ මිසිස් ජයබාහු අපි අර කෑම කකා ඉද්දි සප්තමී කෝල් එකක් ඇවිල්ලා ඒක අරගන්න එලියට ගියාට පස්සෙ මම ඇත්තටම එයාව දැක්කෙ නෑ”...
වෙච්ච ඇක්සිඩන්ට් එකෙන් පස්සෙ හිතුවට වඩා ඉක්මනට ආයෙම ශූටින් යන්න පුලුවන් වෙච්ච එක ගැන සප්තමී උන්නෙ සන්තෝසෙන්. වැඩක් භාරගත්තට පස්සෙ මොකක් හරි හේතුවක් හන්දා ඒ වැඩේ කල් දාන කාරණාව තමන් වෙන එක තමන්ගෙ හිතට හරි නැති හන්දම සප්තමී සනීප වෙලා තනියම වැඩක් පළක් කරගන්න පුලුවන් වෙච්ච් ගමන්ම වගේ ආයෙම...
“ඒ කියන්නෙ කෙල්ල එදා හොස්පිටල් එකේදි එකපාර මං අහපු ප්‍රශ්නෙ ලඟදි නිරුත්තර වෙච්ච එක ගැන මං හිතුව දේ හරි නේද?” කියල අරවින්ද කියද්දි සමුද්‍ර කලේ අරවින්ද දිහාව කෙලින් බලන ගමන් ඔව් කියන්න ඔලුව වනන එක. “දැන් සප්තමීට ඇයි එකපාර ඔය කේස් එකට ඔය කියන මාලවි කියන ගර්ල්ගෙ සම්බන්ධයක් ඇති කියල...
සප්තමී ගෙදර ආවට මොකෝ කිසිම වැඩක් කරගන්න බැරි හන්දා අම්මටයි දුවටයි දෙන්නටම ඇඳටම වෙලා ඉන්න වෙච්ච හන්දා මාරුවෙන් මාරුවට කැම බීම වලට සපෝර්ට් එක දුන්නෙ කාන්තිලතයි සමුද්‍රයි. වැඩ ඉවර වෙලා ගෙදර යන්න කලින් සප්තමීව බලන්න සමුද්‍ර ඇවිත් ගියා. ශූටින් වලට සප්තමීට එන්න ටික දවසක් යනවා කියල තේරිච්ච හන්දම වසන්ත...
පොලිසියෙ කට්ටිය ඉන්ක්වයරි එකට එද්දි තමයි මාලවී සප්තමීව බලන්න ඉස්පිරිතාලෙට ආවෙ. තනියෙන් නෙවෙයි අම්මත් එක්කම. “අප්පේ නන්දා අක්කා කිව්ව හැටියට මං හිතුවා දූ අත පය එල්ලගෙන ඇත්තෙ” කියාගෙනම මාලවීලගෙ අම්මා එද්දි සප්තමී කිව්වෙ නැතුවට මොකෝ හිතෙන් ඒත් හිතුවා නෙදකින් කියල. මං අහන්නෙ ලෙඩෙක් බලන්න එද්දි කියන කතන්දරද නේද ඕවා? “අනේ මට...
සමුද්‍ර ආපහු වතාවක් තමන්ව බලන්න ඉස්පිරිතාලෙට එද්දි සප්තමී උන්නේ ඇඳ උඩ වාඩිවෙලා තමන්ගෙ ඉස්සරහ තියෙන කොට තාප්පෙන් එහා පේන බිල්ඩින් එක දිහා බලාගෙන කල්පනා කරන ගමන්. හැප්පිච්ච, රිදිච්ච, තැලිච්ච තැන්වල වේදනාව දැනෙන එක නතර කරන්න බැරි බව දන්නව උනත් ඒක ගැනම හිතද්දි ඒ වේදනාව තව තව වැඩිපුර දැනෙන හන්ද...
“දැන් බයික් ඇක්සිඩන්ට් එකක් වෙලා අරගෙන ආව පේශන්ට්ගෙ භාරකාරයන්ට ඩොක්ටර් කතාකරනවා” කියල නර්ස් ඇවිල්ලා කියනකම්ම සමුද්‍රයි, සප්තමිගෙ තාත්තයි උන්නෙ සප්තමී උන්න තැනින් එලියෙ ඉස්පිරිතාලෙ කොරිඩෝවට වෙලා කඳුලු හලන ගමන්. කකුලෙ ආබාධෙ හන්දා ඉස්පිරිතාලෙට එන්න විදියක් නැතුව ගෙදරට වෙලා ඉන්න ගමන් නිරත්තරයෙන් සප්තමීගෙ සැප දුක අහන්න ෆෝන් කෝල් දෙන් අම්මගෙ...
“ටෙලි ඩ්‍රාමා එකේ ලොකුම කොටසක් දැන් අපි කරගෙන ඉවරයි නේද?” කියල කට්ටිය කතා උනේ උදේ වරුවෙ ශූටින් ඉවර වෙලා දවල්ට කන අතරවාරෙ. සමහර ටෙලි නාට්‍ය කණ්ඩායම් වල නම් සීනියර් අයට එක විදියකටයි ඔය පොඩි චරිත කරන අයට එක විදියකටයි සැලකුවට මොකෝ සමුද්‍ර වියදම් කල හන්දා මිනිහා කලින්ම වසන්තට කියල...
මූණට මූණ හම්බුනාම මොනව කියා ගත්තත් එදා වෙච්ච කතාවෙන් පස්සෙ සප්තමීයි මාලවීයි අතරෙ හිත් නොහොඳකමක් තිබ්බ කියන එක අමුතුවෙන් කියන්න ඕන නෑ. එකම ටෙලි නාට්‍යයේ දෙන්නටම එකට රඟපාන්න ආව තැන් ඕන තරම් තිබ්බත් ඒවට තමන්ගෙ පෞද්ගලික ප්‍රශ්න ඉස්සර කරගෙන වැඩේ අවුල් නොකරගන්න තරම් මොලයක් දෙන්නටම තිබ්බ එකෙන් වැඩේ හොඳට...
“සමුද්ර දැන් සප්තමීලගෙ ගෙවල් පැත්තෙ නිතරම වගේ රිංගනවලු නේද?” කියල වසන්ත අහද්දි සමුද්ර ගැස්සුනේ එතන තමන් විතරක් නෙවෙයි කෘ එකේ තව කීපදෙනෙක්ම උන්නු හන්දා.මේ තැනට මේ වගේ කතන්දරයක් අවශ්‍යම නෑ කියන එක දැනගෙන හිටියට ඕපදූප හොයන්න ආස මිනිස්සුන්ට ඕපදූප ගැන කතාකරන්න තැනක් නොතැනක් නෑ කියන එක දැනගෙන උන්නු හන්දම...