Mini Stories

කාලෙකට පස්සේ අරුණිත් මාධවත් අපේ ගෙදර එනවා කියල පණිවිඩයක් ලැබුණේ ඊයේ හවස.ඉරිදා අපේ නිවාඩු දවස. අපි ගේ අස් කරලා, කෑම බීම හදලා ෆිල්ම් එකක් බලල ඉන්න දවස. ඒත් ඉතින් එහෙම දවසක් වැඩිපුර රහ වැටෙන්න යාලුවො ඉන්න එක හොඳයිනෙ. “ඔයාගේ ගාඩ්න් එකේ ලස්සන බලන්න එපැයි..” අරුණි කාර් එකෙන් බැස්සෙම එහෙම කියාගෙන. ජීවන්ත...
සෞර්යා හිටියේ මේසයක් යට.හොඳටම අඬමින්.එයාගේ කහ පාට බෝනික්කා තුරුලු කරගෙන මගේ පුංචි දුව හිටියේ මේ ලෝකයේ එයාට ඉන්නේ බෝනික්කා විතරක් කියන හැඟීමකින්. “අනේ රත්තරන්.. මේ මොකද? කෝ එන්න බලන්න..” මේසය යටින් දූව අරගෙන තුරුළු කරගනිද්දී එයා ඉකි ගහන්න පටන් ගත්තා. “මට අම්මා එපා..” කවමදාවත් අහන්න අකමැති වචන ටිකක් ඊටත් පස්සේ මගේ පුංචි දූ...
“අම්මි බඩගිනියි..” පුතා ඇවිත් කතා කරනකම් මම හිටියේ ඇඳේ.අඬලා ඉදිමුණු ඇස් පුතාට පේනවට මට දුකයි.මම ලයිට් එක නොදා මොහොතක් හිටියා.පුතා මට තුරුළු වුණා. “අම්මි ලයිට් එක දාන්නකො මට බයයි..” මම පැය ගාණක් ඇඳේ වැටිලා අඬනකොට පුතා ඉන්න ඇත්තේ මොනතරම් බයකින්ද? මුළු ගේ පුරාම අඳුර පැතිරිලා.කොහොමත් දැන් ඉතින් මගේ මුළු ලෝකෙම අඳුරුයි තමයි.මම...
" මම දවස් දෙකකින් නිදාගෙන නෑ... වේල් හයකින් කාලා නෑ.... ඒ අස්සේ ඔයා මේ මැසේජ් එකක් ගැන කියෝනවා....මේ වැඩ ඔක්කොම ඉවර කරලා දවසක් දාගෙන ඔයා එක්කම මැසේජ් කර කර ඉන්නම් හරිද ?.."  සන්තුකගේ හඬ වෙඩිල්ලක් වගේ ඇහෙනකොට මම  ජංගම දුරකථනය දිහා බැලුවා.  ඒ එයාම බව පෙනුනාට පස්සේ ඇස් වලට කඳුළු...
“ඔයා තව දුරටත් ඔය ගැන හිත හිත හිටියොත් වෙන්නෙ ඔයාට ඔයාවම එපා වෙන එක” ඒමි එහෙම කිව්වෙ කුශීට. කුශී ඉන්නෙ මීට අවුරුදු දෙකකට විතර කලින් වෙච්ච බ්‍රේක් අප් එකක් නිසා හිත් වේදනාවෙන්.බ්‍රේක් අප් එකක් දුකයි තමයි. ඒ උනාට පොඩ්ඩක් හරි හිත හදාගන්න මේ අවුරුදු දෙක ගෙවනව වෙනුවට කුශී කරේ තමන්ගෙ...
උමා තමන්ගේ ස්ථීර නිවස උන ළමා නිවාසයේ ගේට්ටුව දිහා බැලුවේ බලාපොරොත්තු දල්වාගත් දෑස් වලින්. මාස කීපයකට තමන්ට අම්මා තාත්තා වෙච්චි ඒ ආදරණීයයන් දෙන්න ආයේ එයිද කියලා උමා හැමදාම මග බැලුවා.ඇයට ඕන උනේ ඒ ගෙදර හැදුන රස කෑම බීමවත් , සැප පහසු ජීවිතයවත් නෙමෙයි , අම්මා කෙනෙකුගෙයි තාත්තා කෙනෙකුගෙයි ආදරේ....
“ඒක මහා බයානක ඇක්සිඩන්ට් එකක්.ඔයාවයි මාවයි බේරෙයි කියලත් කවුරුවත්ම හිතලා නෑ.” අම්මා ඒ කතාව නිතරම කියපු කතාවක්.මගේ තාත්තා ගැන මම අහන හැම වතාවකම අම්මා කියන්නේ එහෙම කතාවක්.මාව ලැබෙන්න හිටපු අම්මා සහ මගේ තාත්තා අනතුරට පත් වුණු හැටිත් ඊටත් පස්සෙ තාත්තා ජීවිතක්ෂයට පත් වුණු හැටිත් අම්මාත් මමත් බොහොම අමාරුවෙන් ජීවිතේ බේරා...
මේ නිවසේ බොහෝ කාර්යයන් ඉටු වන්නේ මා අතිනි. ගෘහ සේවිකාවක ලෙස වැඩ ඇරඹු දිනයේ පටන් මම මගේ කටයුතු පිළිවෙලකට සහ ඉක්මනින් කරන්නට අමතක නොකළෙමි. එනිසා මගේ ස්වාමි දුව මා කෙරෙහි වූයේ අප්‍රමාණ පැහැදීමකි. සියල්ල වෙනස් වූයේ මා ගර්භනී වූ බව ඈ දැන ගත් පසු ය. අද මුළුතැන්ගෙයි ඉඳුල් බඳුන් කිසිවක් දක්නට...
“අපි ආයෙ කවදයි හම්බ වෙන්නේ?” සන්ධ්‍යා එහෙම ඇහැව්වේ ඈත ආකාහෙ බැහැල යන ඉර දිහාව බලාන උන්නු අසෝක දිහා බලාගෙන. අසෝක උන්නෙ වෙනදා හේ සන්ධ්‍යාගේ ඇස් අස්සට එබිල නෙවෙයි. කොහෙදෝ කෙලවරක් නොපෙනෙන ඈතක් දිහාව බලාන. ඒ බැල්ම දිහා කොච්චරක් වෙලා බලාන උන්නත් සන්ධ්‍යාට තේරුම්ගන්න ඇහැක් උනේ නෑ අසෝකගේ ඇස් ඉස්මත්තේ තැවරිල...
කනිෂ්ක මතක ඇති කාලෙක ඉඳන් පුරුදු වෙලා හිටියේ සැහැල්ලු ජීවිතයක් ගෙවන්න. වැඩි බරසාරකම් නැතිව දවස ඉවර කරන්න. රජයේ රැකියාවෙන් වසර පහක දේශීය නිවාඩු දාලා නාගරික ගොවිපලක් කරන්න පටන් ගත්තේත් ඒ සැහැල්ලුව ජීවිතේට තව හොයාගන්න හිතාගෙන. විවාහයක් ගැන අදහසක්වත් තිබුණේ නැති වුණත්, අම්මාගේ හිත හදන්න ඕනි කමට මනමාලියෝ බලන්න යන ගමන්...