Tag: මේ ඒ වසන්තයයි
පැහැසරා අතීත දවස් එකින් එක අදිමින් උන්නාය. එනිසාම ධනුක කලේ නිහඬව අසා සිටීමය. තමා අමතක කර දැමූ දුක්බර දවස් පවා පැහැසරාගේ මතකයේ වීම ධනුක ඇය ගැන අදහා ගන්නට නොහැකි තරමේ දයාබරත්වයකින් පිරුනේය. තම බිරිඳ වූවා පමනක් නොව, අම්මලාට දියණියක්ද, සොයුරාට සොයුරියක්ද වීම ඇගේ තෝරාගැනීම්‍ ය. විවාහයකින් දෙදෙනෙකු පමණක් එක්වේයැයි...
නුරාන් ඉසිනිගේ මෝටර් රිය පසුපසින්ම ගමන් කර ඇය නිවස අසලින්ම ඇරලුවේය. ඕ නිවසට ඇතුලුවී දොර වසාගෙන ඇමතුමක් දෙන තුරුම උන්නේය.
" ඔහොම ලයින් එකේ ඉඳගෙනම යන්න නුරාන්.. මගේ හිතට බයයි .."
ඕ පැවසුවේ එපමනකි. නුරාන් බ්ලූටූත් රැඳවුම සක්‍රීය කරගත්තේය.
" දොර ලොක් කරගත්තාද ?.."
" ඔව් ..."
" ඔහොම තනියෙන් තමුසේව තියලා, මට ගෙදර...
ඉසිනිගේ දෑතින්ම අල්ලා ගත් නුරාන් සෙමින් පිටි අල්ල මහපටැඟිල්ලෙන් පිරිමැද්දේය. ඕ පවසන සියල්ල අතීතයෙන් ඇසෙන ඉකි බිඳුම් ලෙසින් දැනෙන්නේය. ඇය තමා සොයා නොඒම ගැන පවා තරහක් හට ගන්නේ නැති වීම ප්‍රේමය වඩා විසිරිතව අර්ත දැක්වීමක් සේ සිතන්නට නුරාන් රුචි වූයේය. මේ හමුවීම, යලි වසන්තයක් උදා කර දෙමින් විශ්වය වෙතින්ම...
ඉසිනි නුරාන් යොමු කර තිබූ නැවතුම වෙත ගොස් යළි නුරාන්ට ඇමතුමක් ගත්තාය. කුස පුරා සමනල් හැඟුමන් දැනෙන්නේය. තමා මේ හමුවන්නට යන්නේ කලකට පෙර තමා විසින් අතැරි අතක් අල්ලා ගන්නටය යන දෙගිඩියාව පරයන නැවුම් බවක් ඉසිනි සතු විය. ධනුකගේ රළු වචන ඉක්මවන දයාවකින් ඇය වටා නුරාන්ගේ වදන් කැරකෙමින් තිබුනේය. එනිසාම...
ඉසිනි දෑස් යන්තමින් තද කර යලි විවෘත කලාය. අවට සියල්ල යලි අඳුරට පෙනෙන්නේය.
" ම්ම්ම් ..."
" සෝමා නැන්දා කීයටද යන්නේ ?.."
" අනේ එහෙම එන්නෙපා නුරාන් ..මිනිස්සු කතා කියාවි ...ඒක මට කොහොම උනත් ඔයාට හොඳ නෑ ... "
" අපි පොඩි උන්ද තාරා ?..."
" ඒ වුනත් එපා .. එපා ........,"
" හරි ......
ධනුක ඉසිනිගේ කැබිනය තුළට ඇතුලු වූයේ අවසරයකින් පවා තොරවය. ඉසිනි අසීරුවෙන් සිනාසී ඔහු දෙස බැලුවාය. ඔහු නුරාන් මෙහි පැමිණි බව දන්නවාද නැතිද යන්න වටහා ගන්නට තරම් හැඟීම් ඔහුගේ මුහුණේ වුවත්, එවෙලෙහි ඉසිනි උන් කලබලය නිසා ඇයට ඒ හැඟීම් කියවා ගැනීම පහසු වූයේ නැත. ඕ උන් ඉරියව්වේම උන්නාය.
" දෙයියන්නේ නාමෙන්...
නුරාන් වෙනදා නොවූ උද්‍යෝගයකින් සූදානම් වූයේය. අම්පාර නගරයට ගොස් බැංකුවෙන් රුපියල් ලක්ෂයක් ලබා ගත්තේය. දෙවරක් නොසිතා සහකාර කෘෂිකර්ම අධ්‍යක්ෂ කාර්‍යාලය වෙත ගියේය. අක්කා හෝ ධනුක අයියා මඟ හැරෙන්නට ඉසිනි හමුවීම සඳහා තමා කල යුත්තේ කුමක්දැයි ඔහු පැහැදිලිව සිතුවේ නැත. එහෙත් අද අයියා සහ අක්කාගේ කාර්‍යාලයිය දවසක් නොවන බව ඊයේ...
ඉසිනි අම්මාට ඇමතුමක් ගෙන ඉක්මනින් සමුදුන්නේ අවසන් කල යුතු වැඩ කිහිපයක් ඇති බව පවසමිනි. රාත්‍රී හත පසුවෙද්දීත් නුරාන්ගේ ජංගම දුරකතනය විසන්ධිව තිබීම ඉසිනිගේ සිතට ඇති කලේ බියකි. එහෙත්, ඔහු එවන් හදිසි තීරණ් ගන්නා අයෙකු විය නොහැකි බව වහා සිතමි ඕ ඒ බියෙන් මිදුණාය.
වචන නම් වන කඩු තුඩු වලින් කල...
නුරාන් අවධාරණය කරන්නට උත්සාහ කලේ කුමක් වුවද ඉසිනි එවෙලෙහි තමා සමඟම උන් සටන නිසා ඕ වටහා ගත්තේ අනෙකකි.
“ ඔයා කියන්නේ මාව සල්ලි වලට ගන්න තරම් ඔයාට සල්ලි තියෙන නිසා ඔයා දැන් මාව සල්ලි වලට ගන්න වුනට් ගන්න වුනත් ඔයා ලෑස්තියි කියලද නුරාන් ......”
ඉසිනි එලෙසින් විමසන බව යලි තහවුරු කරගන්නට නුරාන් තවත් විනාඩි කීපයක් ගත්තේය....
ඉසිනි කාර්‍යාලය වෙත ඇවිද ගියේ හොර පූසියක ලෙසිනි. කල්පයක් තිස්සේ කුසගිනේ හිඳ කුසට යමක් වැටුනාට පසු දැනෙන සැනසීම පිළිබඳව අපට සිතාගන්නටවත් නොහැක. එහෙත් ඉසිනි විඳිමින් උන්නේ ඒ සා සැනසීමකි. සිතද, කුසද දරා ගත නොහැකි ප්‍රාමාණික බාවයකින් පිරී ගොස් තිබුණි. අද පැහැසරා සහ ධනුක කාර්‍යාලගත රාජකාරි සඳහා නොපැමිනෙන දවසක් වීම...
