දෑත දරා

එකොලොස්වෙනි දෑත් දැරුම මනුජ සවස පහ පසුවනවිට නිවසට පැමිණියේ සාරතී සමඟ කතා බහ කර තීරනයක් ගැනීම සඳහා කාරණාවක්ද වූ බැවිනි.  සාරතී සමඟ පින්තූර පොතක් පාට කරමින් උන් දියණිය මනුජගේ වාහනයේ හඬ ඇසෙත්ම නැගිට ජනේලය අසලට දිව ගියාය. ඉන් පසුව, දොර අසලට දිව ගොස් පලමු පඩියේ නැවතුණාය. ආපසු හැරී සාරතී දෙසද...

මනුජ නිවෙසට පැමිණෙන විට රාත්‍රී දහය පසු විණි. දිනයේ වෙහෙස නිසාත්, සිතෙහි වූ කලබලය නිසාත් මනුජ මෝටර් රිය ධාවනය කලේද අඩු වේගයෙනි. දියණිය නින්දට වැටුනේ මනුජ පැමිනෙන තෙක් බලා හිඳීමෙන් වෙහෙසට පත් වී බව සාරතී පවසද්දී මනුජගේ සිතෙහි කලබලය තවත් වැඩි විය. ඔහු ගත දොවාගෙන දියණිය වෙත ගියේ ඉතා...

සීතල සුළඟ මනුජ  වටා පැතිරෙමින් තිබුණි. හදවතද එපරිද්දෙන්ම සීතලව යන බව ඔහුට දැනුනේය.  සියල්ලන්ගේම අවලාද  අද තමාට බව ඔහුට දැනේ.  සියල්ලන්ගෙන්ම පලාගොස් තමා මෙතරම්  වියවුලක දැමුවාට ඇයට වෛර කරන්නටවත් , ඇගෙන් පළි ගන්නටවත් දැන් මනුජට අවශ්‍ය  නැත.   ඇය හා ගැටෙන්නටවත් ඇය කෙරෙහි තම දෙපාර්ශව නෑදෑ හිත මිතුරන්ගේ සිත් වල  වෛරයක් ගොඩ...

මනුජ ඉරිදා සවස නොයන්නේ නම්, සඳුදා පාන්දරම නොගොස් සිටිය යුතු බව අම්මා අවධාරණය කලේය " තනි උඹේ ගමන් බිමන් වගේ නෙවෙයි... මේ කිරිසප්පයාව අරගෙන එහෙ මෙහෙ යනකොට අඩුම ගානේ ඇහැ කන පේන්න ඕනේ..." "එහෙම අවුලක් නැහැ අම්මේ .. අනෙක මට  නුපුරුදු පාරක යනවා නෙමෙයිනේ..." " ඒවායින් කමක් නෑ,  ආයේ කියන්න දෙයක් නෑ...

මනුජ එදින හවස් වන තුරුම කළේ දියණියගේ කියවිල්ල සමගින් නුගේගොඩ නගරය පුරාමත් ,  මහරගම නගරය පුරාමත් ඇති සෙල්ලම් බඩු අලෙවිසැල්වල ඇවිදීමය. ඇතැම් තැන්හිදී දියණියට අවශ්‍ය බව පැවසූ ඔසවාගෙන යා නොහැකි තරමේ  විශාල සෙල්ලම් බඩු ඔහු පසුව මිලදී ගැනීමට එන බව පවසා මුදල් ගෙවා වෙන් කරවා ගන්නටද මනුජ  අමතකක නොකළේය.  දිවා...

මනුජ යලි පියවි සිහියට පිවිසියේ පියාගේ හඬිනි.  " ඔය යන්න ගිය ගමන යන්න මං දරුවා එක්ක කඩේට ගිහිල්ලා එන්නම් ..." "නෑ තාත්තා ඉන්න ....සෝමා නැන්දට කියන්න බබාව ලෑස්ති කරන්න කියලා........මේ ගමන මං හවසට යන්නම්. අපි යන් ටෝයිස් ගන්න ... හොඳේ ......." මනුජ  එක්වරම එලෙස පැවසුවේය.  මනුජ එලෙස පැවසුවේත් පාදයක් බදාගෙන උන් දියණිය...

පස් වැනි දෑත් දැරුම පසු දින  මනුජ ඇහැරුණේ දියණියගේ හඬිනි. කාමරයේ දොර අගුළුලා නොතිබුණු නිසා දියණිය කාමරය තුළට පිවි තම යහන මතට නැග තමා ඇහැරවන්නට උත්සාහ කරමින් සිටින බව මනුජ දුටුවේ ඉන් පසුවය.  කලකින් ලැබූ සුව නින්ද කෙටි වී ,  උදෑසන හය පසු වූ විගසම බාධා වීම ගැන වලට දැනුනේ සියුම්...

සිව් වැනි අත් දැරුම සිකුරාදා රාත්‍රියේ දියණිය මනුජගේ අම්මා අසලින් නිදා ගැනීමට අවශ්‍යම බව කියමින් හඬා වැටෙන්නට වූවාය. පසුව ඇය අම්මා ළඟ නිදි කරනවා හැරෙන්නට මනුජට අන් විකල්පයක් තිබුණේ නැත. මනුජ සිගරට්ටුවක් දල්වාගෙන මිදුලේ ගේට්ටුව වෙතටම ඇවිද ගියේය. "උඹ දරුවා ඉස්සරහත් ඔය වැඩේ කරනවද ලොකූ ...? " ඔහු එක්වරම ආපසු හැරී බැලුවේය....

තෙවන අත් දැරුම මනුජ  වේලාසන කෑම්ප් එකෙන් බැහැරවීම සඳහා වන අවසර පතක් ලබා ගත්තේය. සාරතී දියණියව සූදානම් කර තිබුණි. අම්මා සහ තාත්තා වෙත රැගෙන යන්නට නැවුම් පළතුරු සහ එළවලු මල්ලක් ද ඇය සූදානම් කරවාගෙන තිබුණි.  "මං බබාට දවල්ට කවලා තියෙන්නේ මහත්තයා... දැන් ඔය ගමන පැය දෙක තුනකට පනිනවානේ....  වාහනේදී ආයේ ලොකුවට ...

පසුදින මනුජ නවාතැනින් පිටව ගියේ  යම් තෝන්තුවක් සමඟය. නිර්දාගේ මතක රැය පුරාම ඔහුට වද දුන්නේය. නිර්දා පිළිබඳව අමතක කිරීම අපහසු වන්නේ දියණිය ඇයගේම අනුරුවක් බව දිනෙන් දින වැටහෙද්දීය. දියණියගේ අංග චලනයන් තුල පවා ඇත්තේ නිර්දාගේ මතකය. එහෙත්, තමා සහ නිර්දා ට එක්ව ගමනක් නොමැති බව මනුජ යළි යළි තමාට ඒත්තු...