දහවල ගෙවී සන්ධ්‍යාව උදා වන විට හැම කුසක ම තුනී ගින්නක් ඇවිලී යමින් තිබිණ. පෙර දා රාත්‍රියෙහි පටන් කුස් වලට ඝණ ආහාරයක් වැටී තිබුණේ ම නැත. බේකරි ත්‍රීවීලරයක හඬ වීදිය දිග නැගෙත්දී බල්ලෙකු උඩුබිරුවේ ය."පාන් ගමුද…"කියා රුසිරු ඇසුවේ ය. ඔහු සිටියේ අමාගී සමගින් පෙත් මගෙහි වන මල් කඩමින් ආයු...
ගෙවල් දෙකේ ම කිරිබත් සීතල වෙමින් තිබිණ. කිසිවෙකුගේ කුසට අහරක් වැටුණේ නැත. නමුත් කුසගින්ක කියා දෙයක් දැනුණේ ද නැත. නමුත් නො සිදු විය යුතු ව තිබූ, නමුත් සිද්ධ වූ අපරාධයෙන් කම්පාවට පත් වූවා සේ උදේ සිට ම අහස බුම්මාගෙන සිටී. විටින් විට පොද වැහි අත්හරී. කොයි මොහොතක හෝ අනෝරාවක්...
කෑම මේසයට වාඩි වී සිටියේ දුරේශ් මල්වත්තගේ පමණකි. ගෑනු ළමයි තිදෙන ගෙයි තැන් තැන් වල ද මිදුලේ ද ගේට්ටුවෙන් පිටත පාරේ ද සන්දේශ් ව සොයා බැලූහ. නමුත් ඒ කිසිදු තැනෙක ඔහු පෙනෙන්නට සිටියේ නැත.
"කෝල් එකක් අරං බලන්න"
ඉවසීමෙන් යුතුව දුරේශ් එසේ කීවේ සන්දේශ් ගේ යතුර පැදිය ද නොමැති බව දැන...
අලුත් අවුරුද්දක, අලුත් මාසයක අලුත් ම දවසක් උදා වී තිබේ. හැම අලුත් දවසක් ම අලුත් ආරම්භයකි. අයිස්‍ කැප් එකක් හිස පළඳාගත් අමාගී සහස්‍යා මල්වත්තගේ, පිනිබර හිමිදිරියේ ම මිදුලට ආවා ය. ඇය මහ දොර විවර කරන්නේ හඬ නෑසෙන සේ ඉතා හෙමිහිට ය. නැතහොත් අක්කලා දෙන්නාගෙන් කිසිවෙක් බැණවදිති. පිනිබාමින් මිදුලට වී...
