"මාව ලැජ්ජා වෙන්න මං ඉඩ තියන් නෑ දුලන්‍යා."
සහස්ගේ තර්ජනය දුලන්‍යා බියට පත් කළේ නැත.ඒ වෙනුවට මේ බලහත්කාරයෙන් ජීවිතයට පිවිසෙන්නට උත්සාහ කරන්නා ගැන කෝපයෙන් ඇය දැවෙන්නට පටන් ගෙන තිබිණ.
"මං ඔයාට කතා කළා තමයි. ඒත් මං ඔයාට බලාපොරොත්තු දුන්නේ කවදද?"
බලාපොරොත්තු තබා ගැනීම ගැටළුවක් නොවේ. ජීවිතය රඳා පවතින්නේ බලාපොරොත්තු මත බව සත්‍යයකි....
අම්මා ආරාධනා පත්‍රය අතට නොගෙන අරුණෝදි දෙස බලා සිටියේ විමතියෙන් යුතුවය. අරුණෝදි හදිසියේම විවාහ වන්නට සැරසෙතැයි අම්මා සිතන්නට ඇති අතර මටද එසේ සිතිණ. අම්මා ගේ පමණක් නොව වජිරාගේ ද, සුදු නංගීගේ ද විස්මයට පත් දෙනෙත් අරුණෝදි දෙසට සෘජුවම යොමු වී තිබෙන අයුරු මම දුටුවෙමි.
“ඇයි මේ පුදුම වෙලා? මැරි කරන්නෙ...
සමහර මිනිත්තු ජීවිතයටම ප්‍රමාණවත් ය. ජීවිතය ගැන සිතා සිටි බොහෝ කාරණා අමතක කර දමන්නටත් ජීවිතය දෙස හැරී බලන්නටත් සමහර මිනිත්තු උදව් වන බව සඳරැස් උගනමින් සිටියේ ය. මෝටර් රථය පුරා පැතිරෙන සිහින් සුවඳ කුමක්දැයි අසන තරමේ දොළක් ඔහුට ඉපදිණ. මේවා වෙනත් කෙල්ලන්ගෙන් ඇසූ ප්‍රශ්න නොවේ.
"මොනවද ඔය ළමයගෙ ඔය සුවඳ?...
හේෂාන් දැක ගැනීමට මට උවමනා වුව ද, අම්මා මා රෝහලට කැඳවාගෙන නොගියද, ඇය ඔහු දකින්නට දිනපතා රෝහලට ගියාය. ඒ යන ගමන් වල දී තමාට චාන්දනී හමු වුව ද, ඇය කතා බහ කිරීමෙන් වැළකී පසෙකට වී සිටින බව ද පැවසුවේ අම්මා ය.
“කරපු දේවල් වලට චාන්දනීට මට මූණ දෙන්න බැරිව ඇති.”
එවන්...
අම්මාත්, සුදු නංගීත් නිවසින් පිටව ගොස් කෙමෙන් කෙමෙන් කාලය ගත වෙද්දී මම බෙහෙවින් නොසන්සුන් වූයෙමි. කිසියම් දෙයක් සිදුව ඇති බව වැටහුණද, එය කුමක්දැයි අනුමානයෙන්වත් සිතා ගත නොහැකි තරම්ය. මම ආලින්දයේ ඒ මේ අත ඇවිද්දේ නොසන්සුන් සිතිනි. දැඩි වෙහෙසක් මෙන්ම දෙපා වේදනාව අධික ලෙස දැනෙන්නට වූයෙන් මම පුටුවක් මත හිඳගතිමි.
“ඇයි...
"ආදරේ කරන්න ඕනෑ අපිට ආදරේ මිනිස්සුන්ට මිසක් අපි ආදරේ මිනිස්සුන්ට නෙවෙයි"
මධුනි එසේ කියන්නට වූවා ය.සහස්ගේ වීම ආශිර්වාදයක් බව ඇයට සිතේ. ඇය ඒ මතය ස්ථිර කරන්නට කැමති වූවා ය. ඒ හන්දා දුලන්‍යාව සහස්ගේ වීමට මෙහෙයවන්නට මධුනිට ඕනෑ විය.
"මං ආදරේ කරන්නේ ජීවිතේ එකපාරයි."
එය දුලන්‍යාගේ තීරණයකි. ඇය එය සෘජුව කියන්නට සතුටු වූවා...
පසුගිය රාත්‍රියේ නිසි නින්දක් නොලද්දෙන් මා අවදි වූයේ අම්මා මගේ උරහිසින් අල්ලා සොලවද්දීය. ඒවනවිට උදෑසන හිරු එළිය ජනෙල් කවුලු තුළින් කාමරයට තුළට පිවිස මගේ යහන මත රටා මවමින් තිබිණ.
“ඩිනාලි... අවදි කරන්නත් ලෝබයි. සැපට නිදාගෙන ඉන්න විදියට. දැන් නැගිටිමු නේද පුතේ?”
මගේ නළලතට හාදුවක් දුන් අම්මා පැවසුවාය. මම යහන මත හිඳගෙන...
ආදරය පවතින්නේ සරාගය පදනම් කරගෙන හෝ රැවටීම පදනම් කරගෙන නොවන බව සඳරැස්ට සිතෙන්නට ගත්තේ දුලන්‍යා සමඟ කතාබහෙන් ඉනික්බිතිව ය. ඇය නිදහසේ කියවන මල් කිරිල්ලකි. හුරතලය පිටාර ගලන පොඩි කෙල්ලක වාගේ පෙනුණාට ඇය බොහෝ පණ්ඩිත කතා දන්නා කෙල්ලක යැයි ඔහු සිතී ය.
කාලය ගත වෙමින් තිබිණ.සංවාද දුර ඇදෙමින් ඒවා විවාද බවට...
මේ මැදියම් රාත්‍රිය විය යුතු යයි මට සිතුණේ බොහෝ සෙමෙන් අහස් ගඟ තරණය කරමින් සිටින මහලු අවසඳ විවෘත ජනෙල් කවුළු අතරින් දිස් වෙද්දීය. අප නින්දට පැමිණෙන මොහොතේ සඳවතක සේයාවක් හෝ අහසේ දිස් නොවූ බව මට මතකය. මට අද රාත්‍රිය බොහෝ දිගු එකක් සේ දැනේ. නොකඩවා සිතට පිවිසෙන සිතිවිලි සුව...
"මට වෙනස් වෙන්න ඕන හලෝ."
ඒ හඬ පැමිණියේ මල්ලීගෙන්මදැයි තාරකාට පුදුම සිතිණ. දියණියක පවුලට ලැබෙන්නට යන මොහොතක තමන්ගේ චර්යා රටා වෙනස් කරගන්නට සඳරැස්ට සිතෙන්නට ඇති බව ඇය අනතුරුව සිතුවා ය. ඒ හැරෙන්නට ඔහුට වෙනත් හේතු තිබෙන්නට නුපුළුවන.
"ඔයා රිද්මිට ආදරේ කළේ ඇත්තටමද?"
ඒ පැනය අක්කාගෙන් නොව වෙන කිසිවෙකුගෙන් මතු වූයේ නම් සඳරැස්...
