Mini Stories

"එන්න බෑ කිව්වට මන් දන්නවා ඔයා එනවා කියලා" අසේල එහෙම කියලා හයියෙන් හිනාවුනා. එයා හිනාවෙන විදියට මට හරියට ලැජ්ජ හිතෙනවා. අසේලට තිබුනේ ගැඹුරු කටහඬක්. මං එයාගේ ඒ කටහඬට තමයි ගොඩක්ම ආස කලේ. මීට මාස දෙකකට කලින් දවසක් ගැන හිතුවොත්, මන් අසේල කියන කෙනාව දන්නේ මම වැඩ කරන ආයතනයේ තවත් එක කළමණාකරුවෙක්...
මිහිලි ව රෝහල් ගත කරලා ගෙදර ආවට පස්සේත් සඳුන්ගේ හිත තිබුණේ අතිශය නොසන්සුන් කමක. ඒ නිසාම සඳුන් ආයේම සූදානම් වෙලා රෝහලට ගියා. ඒ වෙනකොට දෙන්නාගේම අම්මලා මිහිලිගේ තනියට රෝහල් කාමරේ හිටියා වුනත්, මිහිලි ඉන්න නොසන්සුන්කම සඳුන්ට හොඳටම පෙනුණා. අම්මලා එහාට මෙහාට වෙනකල් ඉඳලා සඳුන් මිහිලි ලඟින් ඉඳගත්තා.  සීසර් සැත්කමට...
“තමුසෙලගෙ ලොකු ලයින් බලන්න නෙවෙයි නංගි මේ අපි කැම්පස් එන්නෙ. කරුණාකරලා මතක තියාගන්නවා සීනියර් බැච් එක නැත්තම් තමුසෙලට කුප්පියක්වත් දාන්න කෙනෙක් නෑ කියන එක. තමුසෙලා මේවට මේ රැග් රැග් කියන කිය ඩීන්ලා, ලෙක්චරර්ස්ලා ලඟට එහෙම ගිහිල්ල අපිට කෙලවන්න හැදුවට අපි ඒවට බයත් නෑ, අපි ඕවයින් සැලෙන්නෙ නෑ කියන එකත්...
නිරාශා කාමරේට  ඇවිල්ලා  දොර වහා  ගත්තේ  හරිම කලකිරීමෙන්. අම්මයි, තාත්තයි තමන්ට මේ විදියට වෙනස්කම් කරන්නේ ඇයිද කියලා නිරාශාට  තවම හිතා ගන්න බැහැ. මතක ඇති කාලේ ඉඳන්ම පවුල වෙනුවෙන් අනේක විද කැප කිරීම් කරපු නිරාශාට තවමත් අම්මයි තාත්තයි ඇනුම් පද කියන්නේ ජීවිතයේ එකම එක දවසක ඇය අතින් වුනු අත් වැරදීමක්...
තුන්වෙනි වරටද මවක වීමේ බලාපොරොත්තුව අත් හැරුණි. දනුකගේ ඇස් වල වූ මලානික තෙත හැරෙන්නට අන් සියල්ල ඉවසා ගත හැක. නිවෙසට පැමිණි මොහොතේ පටන් ඔහු සිටින්නේ මා මඟ හරිමිනි. ඒ අන් යමක් නිසා නොව ඔහුගේ වේදනාව මට පෙනෙනවාට බියෙන් බව ඉන්තේරුවෙන්ම දනිමි. අම්මලාටද නොපැමිණෙන ලෙස පවසමින් ඔහු මා තනිවම නිවසට...
ඒ ලෙවල් ඉවර කරලා අමාලි  වෘත්තිය පුහුණු අධිකාරියේ  පාඨමාලා කිහිපයක්ම කරන්න උත්සාහ කරා. නමුත් ඒ එකක් වත් අමාලිට ආස හිතුන  විදිය වුණේ නැති නිසා අමාලි දිගින් දිගටම ඒ ගැන හිතුවේ නැහැ. ඒ අතරේදී තමයි අමාලිට දැනගන්න ලැබුණේ බේකරි පාඨමාලාවක් ගැන.  ඒත් ඒ වෙනුවෙන් පොඩි ගෙවීමක් කරන්න සිද්ධ වෙනවා නිසා අමාලිට...
සලකුණු ඉතිරි කර නිමවෙන කතන්දර තියෙනව කියල ඔබ දන්නවද? ඒ සමහර සලකුණු ඒ සලකුණු දරන්නන්ගේ මරණයෙන් පමණක් මැකීයන බව ඔබ දන්නවද?  එවන් සලකුණු ඇති කරන්නට ඔබත් වගකිව යුතු නම් ඔබට සුවදායී නිදි නොලබන රාත්‍රීන් හිමිවන බව ඔබ දන්නවද?  මේ කතාවත් එවන් කතාවක් බව පවසමින්ම මම ආරම්භය ගන්නම්. මේ කතාව ඔබ හමුවේ දිගහරිමින්...
මිස්සක ගේ සින්දුව හිතපු නැතිව පැය කිහිපයකදී  යූ ටියුබ් නැරඹුම් වාර මිලියනය පහු කරා. සතියක් ඇතුලත නැරඹුම් වාර මිලියන පහක් වෙනකොට  රූපවාහිනී නාලිකා වලින්, ගුවන් විදුලි නාලිකා වලින් මිසාකට එක දිගටම වැඩසටහන් වෙනුවෙන් ආරධනා එන්න ගත්තා. එච්චර කාලයක් ගායකයෙක් වෙන උණ එක්ක කට්ට කාගෙන වැඩ කරපු මිස්සක රුවන් පතිරණ...
“මොන මගුලක්ද යකෝ උඹ කියන්නෙ? උදේ ඉඳල හවස්වෙනකම් උඹ මහන්න යනවා කියලා මොන මගුලෙද යන්නෙ? බැලුවොත් ඇත්තන් අතේ සතයක් නෑ. හම්බෙන ඒව ගිලිනවද උඹ?” “මමද මිනිහො ගිලින්නෙ? මං උදේ ඉඳන් හවස වෙනකම් නැහිලා නැහිලා මහලා අරගෙන එන සොච්චම උඹ නේද මිනිහො හැමදාම හවසට බීලා නාස්ති කරගන්නෙ. උඹට හවසට බොන්නෙ මගෙ...
මලිතිගේ උසස්වීම ගැන දැනගත්තා ට පස්සේ අසංකිට කිසිම වැඩක් කරගන්න බැරුව ගියා. කාර්‍යාලයේ නාන කාමරේ ඇතුළට කිහිප වතාවක්ම ගිහින් කඳුළු පිහිදාගෙන ආවත්, අස් වලට කඳුළු එන එක නැවතුණෙත් නැහැ. ඒ මදිවට අංශයේ ඉන්න අය තමන්ට මූණ හරවන් හිනා වෙන විත්තියකුත් අසංකිට පේනවා. මාස ගානක් තිස්සේ ආත්ම ගෞරවය පවා  එහෙන්...