ඔෆිස් එකේ සාරි සේල් එකක් තියෙනවා කියලා නිවේදනය කරලා තිබුනේ සතියකට විතර කලින්. වැටුප් ලැබුනාට පස්සේ තියෙන සාරි සේල් එකෙන් සාරියක් දෙකක් මිලයට ගන්න බොහෝ දෙනා සූදානමින් උන්නේ. චන්දිමා උන්නේත් සාරි ගන්න සූදානමින්. හැබැයි ඔය අතරේ චන්දිමාලාගේ මේ උත්සාහය අවලාදයට නඟන කිහිප දෙනෙක්මත් කාර්‍යාලයේ එහෙන් මෙහෙන් උන්නා. දුලංගි ඉන්...
ආන්‍යා විවාහ වෙලා පදිංචියට ආවේ මිහිරගේ නුවර තියෙන ගෙදරට. මිහිර කොළඹ නැවතිලා වැඩිදුර අධ්‍යාපනය හදාරලා කොළඹ රැකියාවක් කරලා නවීන පන්නයට ගැලපෙන තාලයට ජීවත් වුණත් ඔහුගේ මුළු පවුලම ඉතාම සාම්ප්‍රදායික අදහස් දරන සංස්කෘතියට සහ සදාචාරයට එකඟව ජීවත් වන පවුලක් වුණා. ඒ ගැන ආන්‍යා ගොඩක්ම දැන ගත්තේ විවාහයට කලින් දෙතුන් වතාවක්ම...
හසිනි ගේ ඔලුව යකාගේ කම්මල වගේ වෙලා තිබුනේ. ඒකට ලොකුම හේතුව වුණේ නිමන්ත පහුගිය දවසක මිතුරන් එක්ක තිබුන සාදයක මිතුරියක එක්ක නටපු වීඩියෝවක් සමාජ මාධ්‍ය වල හුවමාරු වෙන්න ගත්ත එක. ඒ මදිවාට නිමන්ත ඒ ගැන කිසිම වගකීමක් වගවීමක් නැතුව ඉන්න විදිය හින්දා හසිනි උන්නේ පීඩනය දරා ගන්න විදියක් නැතුව.
"...
දේශානි පොඩි කාලේ ඉඳන්ම වැඩිපුරම අහන්න වුන එක වචනයක් තමයි "කරුමේ"
" මේක නම් අපේ පූරුවේ කරුමේ.."
"මේක උඹ හින්දා කඩාගෙන පහත් වුන කරුමයක්..."
"උඹ මේ ගෙදෙට්ට ගෙනාවත් හරි, ඒ පස්සෙන් කරුමේ අපේ ගෙදෙට්ට රිංගුවා..."
"කරුමේ වලක්වන්න බෑනේ.. අපිට ඉවසන්නම වෙනවා..."
"මේක පුදුම කරුමයක් වුනානේ..."
නැන්දාගේ කටේ කරුමේ කියන වචනේ තියෙනකොට , ඒකට ගෑවෙන්න අනිවාර්‍යෙන්ම...
මේ කතාව කියන දවසෙත් මාතර නගරෙ කිසි වෙනසක් කියලා දෙයක් තිබ්බෙ නෑ.
මුහුදු රළ සද්දේ, වෙළෙන්දන්ගෙ සද්දෙ, මුහුදු හුළඟටත් වඩා වේගෙන් එහෙට මෙහෙට ගලාගෙන යන මිනිස්සු අතන මෙතන කතාකරන ඕපාදූප වල සද්දෙ එදත් සුපුරුදු විදියට පැතිරුණා. මේ හැමදේම අස්සේ කිසි වෙනසක් නැතුව මිනිස්සු සුපුරුදු වතාවතක් විදියට කරගෙන ගිය දේකුත් එහෙමම...
සිතාරා උදේ පාන්දරම අවුරුදු හතරක් වයසැති තමන්ගේ පුංචි පුතාව අතින් අල්ලගෙන නිවාස සංකීර්ණයේ පඩිපෙළ බැහැගෙන පල්ලෙහාට ආවේ පුංචි පුතාව පෙර පාසලට ඇරලවන්න යන්න හිතා ගෙන. ඒ වෙලාවේ තමයි සිතාරා දැක්කේ නිවාස සංකීර්ණයට ඇතුළු වෙන තැන කිහිප දෙනෙක් ලොරියකින් ගෘහ භාණ්ඩ බිමට බාන ආකාරය. ඉතාම නිස්කලංක පරිසරයක පිහිටලා තිබුන මේ...
නුගේගොඩේ ඒ පොඩි ඇනෙක්ස් එකට විනු මුලින්ම ආවේ හෙමින් හෙමින් වැහි පොද වැටෙන වෙලාවක.
ඒක බෝගන්විලා පඳුරු වලින් වැහිලා තිබුණු, නිස්කලංක පාරක කෙළවරේ තිබුණ ලා කහ පාට ගෙයක්. ගේට්ටුවේ හරිම ලස්සන පිළිවෙල අකුරෙන් ලියලා තිබුණු බෝඩ් එකේ තිබුණේ:
“කුලියට දීමට - නිස්කලංක ගැහැණු ළමයින්ට පමණයි.” කියලා.
ඒක මහ වෙනස් විදියක දැන්වීමක් උනත්...
උදේ වුණේ හරිම හෙමීට.
හරියට තුවාල වෙච්ච සතෙක් බඩගාගෙන බේරෙන්න පුලුවන් තැනකට යනවා වගේ වගේ ක්ෂිතිජය දිගේ බඩගාගෙන ආපු ඉර, අහසට පාට ඉස්සා. පහළින් තිබුණ මූදු රැල්ල දැඟලුවෙ හරියට තමන් උත්තරේ දන්නවා කියන්න හදන ඉස්කෝලේ යන ලමේක් ගුරුවරයා ප්‍රශ්නයක් ඇහුවම උත්තරේ දෙන්න අත උස්සනවා වගේ.
අද කඳු මුදුනේ හුළඟ හරිම සැරයි....
මුහුද ආපහු එයාට කතා කළේ නෑ.
ඒ වෙනුවට මූද කලේ එයා එනකම් බලාගෙන උන්නු එක.
ගල් පොත්තෙන් පහලට වැටිලා දිය කිඳුරියක් තමන්ව බේරගත්ත දවස පහුවෙලා දැන් දවස් කීපයක්ම ගිහින් තිබ්බා. තවදුරටත් මෙච්චර කාලයක් ජීවත්වෙච්ච් A-3179 එතන හිටියෙ නැහැ. හැබැයි ඒ හදවතින් විතරයි. එළියෙන් එයාට පෙන්නන්න උනා තමන් ඉඳපු කෙනාම තමයි කියලා....
මේ කතාව පටන් ගන්නේ අවුරුදු ගානකට කලින්.
මීට අවුරුදු ගාණකට කලින් දවසක මේ ලෝකෙ විනාස වෙලා ගියා සම්පූර්ණයෙන්ම. ඒක මහා පිපිරීමකින්වත්, බිහිසුණු යුද්ධයකින්වත්, නැත්නම් හිතාගන්න බැරි ගින්නකින්වත් නෙවෙයි. ඊට වඩා ගොඩක් දුක්බර විදිහට වෙච්ච විනාසයක්.
මේ ලෝකෙට හැමදේම අමතක වෙලා ගියා. එහෙමයි ඒ විනාසෙ සිද්ද උනේ.
මුලින්ම, අහසට වැස්ස අමතක වුණා. ගොඩක්...
