Novels

දෑත දරා – 81

0
මනුජ නිවැසියන් මඟ හරිමින් සති අන්තය ගෙවා දමන්නට උත්සාහ කලේය. ජංගම දුරකතනය සතුව නොවූ නිසා, ඔහු යම් බලාපොරොත්තුවක් සඳහා වන බීජය පැල කරමින්ද උන්නේය. “...
*නාද්‍යා සොනාලි සල්වතුර* මමයි කාන්ති අක්කයි තිස්සමහාරාමෙදි නොවිඳිනා දුක් වින්දා කිව්වොත් ඒක බොරුවක් නෙවෙයි. කාන්ති අක්කගෙ නෑයෙක් එහෙ උන්න හන්දා කන බොන ඒව එහෙම ශේප්...
“යාන්තං අපේ ජීවිත පිළිවෙලක් වීගෙන ආවා විතරයි..” රාජිනී පැවසූයේ උතුරන වතුර කේතලය තේ කොළ දමා තිබූ සිල්වර් පැහැති ජොග්ගුවට දමනා අතරේය. ඇගේ කටහඬ බිඳී ගොස්...
*තාරානාත් දහම් වංශනායක* ගයාන්. එළියේ වැටෙන පොද වැස්සට තෙමිලා, හරියට දුවගෙන ආවා වගේ මහන්සියකින් හුස්ම ගන්න ගමන් උන්න ගයාන් මගේ දිහා බැලුවේ හරියට මම නිකන් උගෙ...

දෑත දරා – 80

0
සින්දූපාගේ මව උන්නේ සින්දූපාගේ පියාගේ නිහඬ පිළිවෙත හා වන කෝපයෙනි. සින්දූපා පෙන්වන දැඩි බව සැබෑවටම නොවන බව ඇයට වැටහේ. දියණියගේ ජීවිතය මේ මොහොතෙන් පසු...
රාත්‍රියේ එකදු තත්පරයක්වත් නිදි නොලද ඉසුරි නැගිට මුළුතැන් ගෙයට ගියේ තවදුරටත් ඇඳට වී සිටිය නොහැකි නිසාය. ඈ යන විටත් අම්මා කේතලය ලිපතබා ලෑලි බංකුවට...
*තාරානාත් දහම් වංශනායක* කෙනෙක්ට තමන් ආදරේ කරන කෙනෙක්ව නැතිවෙන්න තියෙන හොඳම විදිය තමයි මරණය හන්දා නැති වෙන එක. මං එහෙම කිව්වම ඔයාලා නිකන් මහ අමුතු විදියට...

දෑත දරා – 79

0
විශ්ව ඇමතුමට සම්බන්ධ වූයේ නැත. මනුර්‍යා කිහිප වතාවක්ම උත්සාහ කලාය. මනුජ වහා නිවසින් පිටව යට සූදානම් වූයේය. “ අයියේ .. පොඩ්ඩක් කලබල නොවී ඉන්න .....
“මහත්තයා දෙන්නා අතර සම්බන්ධකමක් නැති උනාට අපේ පුතා අර ළමයට කැමැත්තෙන් ඉන්නවා.” නයනා යහන මත දිග ඇදී ජංගම දුරකථනය මත ඇඟිලි තුඩු එහෙටත් මෙහෙටත් යවමින්...
*තාරානාත් දහම් වංශනායක* “ගිහින්? හරි කතාවක්නෙ අමරසූරිය ඔයා මට කියන්නේ. එහෙම මේ එකපාර වාශ්ප වෙලා යන්න පුලුවන්ද මිනිස්සු තුන් දෙනෙක්ට. අනික මංජු ඔය දන්නෙ නෑ...