දිවා ආහාරයෙන් පසු මා වැඩි පුර මගේ ම හීන ලෝකයක් තුළ හිටියා කීවොත් නිවැරදි ය. දැනෙන නො දැනෙන ගාණට මගේ බඳෙහි තැබුණු මුණිවර ගේ අතේ උණුහුම් ස්පර්ශය කියන තැන මම නතර වී සිටියෙමි. සැබවින් එය වූ කලී ඔහු නො මනා අදහසකින් කළ දෙයක් නොවන බව මම දනිමි. ඔහු එසේ...
"මට ගෙදරින් ප්‍රපෝසල්ස් හොයනව."
පාරමී එක් දිනයක හිමාෂාට පැවසුවේ දැඩි කෝපයකින් මුව සරසා ගනිමිනි.හිමාෂා මිතුරිය දෙස බැලුවේ කාරුණික දෑසිනි.ඈ හිඳින්නේ කෝපයෙන් ද දුකකින් ද යන්න හිමාෂාට තෝරා ගන්නට අසීරු තරම් ය.එනිසාම ඇය මිතුරියගේ අත සෙමින් පිරිමදින්නට වූවා ය.
"දැන් ඔයා කසාද බඳින වයසට ඇවිල්ලනේ.අම්මලාට එහෙම හිතෙන එක සාධාරණයි නේද? ඔයාට කසාදෙකට...
වෙනදාටත් කලින් අළුයම් යාමයෙහි මා පිබිදිණ. සැබවින් මුළු රැය පුරා නෙතු නිදි සුව ලද ද සිත අවදියෙන් සිටියා විය යුතු යයි මම සිතමි. අරුණෝදය පිනි බර වූයේ ය. තද සීතලක් වායු ගෝලය තුළ මුහු වී තිබූ අතර හුස්ම ගනිත්දී නහස් පුඬු වලට පවා ඒ කටු තුඩු අනිනා ශීතල දැනුණේ...
"අන්න වෑන් එක ඇවිල්ලා."
අම්මා හයියෙන් කෑ ගහනකොට එලීසා කාමරෙන් එබිලා බැලුවා.තවම එයා කොන්ඩෙ ගොතාගෙන නැහැ.මේස් දෙකක් හොයාගන්න බැරුව සෑහෙන වෙලාවක් අම්මා එක්ක රණ්ඩු කරලා සපත්තු දාගෙන ඉවර වුණා විතරයි.
"ඉක්මන් කරන්නකෝ පුතේ.වෑන් අන්කල් ට තරහ යයි."
අම්මා කාමරේ දොර ළඟට ආවෙ එහෙම කියාගෙන.එලීසා අම්මා දිහා බැලුවේ කේන්තියෙන් වගේ.
"කොන්ඩෙ ගොතාගෙනත් නෑ නේද...
"පාරමී මොකක්ද?"
හිමාෂා එසේ ඇසුවේ නැගණියගේ කතාව ඇත්තක් නොවන වග තහවුරු කරන්නට ය.නමුත් මව්කුස බෙදාගෙන මේ ලෝකයට පැමිණ ඉනික්බිති එක නිවසේ එකට බැඳී ජීවත් වූ නැගණියට යමක් සැඟවීම පහසු නොවන බව ඇය ඉන් අනතුරුව වටහා ගත්තා ය.
"පාරමී අක්කා ඔය ගැන දැන ගත්තම රියැක්ට් කරන විදිය ගැන ඔයා බයයි නේද?"
ඒකපාර්ශවික ප්‍රේමයෙන්...
පෙබරවාරි විසි වැනිදා!
ඒ සුදාරකගේ උපන්දිනය.මගේ ආදරණීය සැමියාට ඔහුගේ ජීවිතය තුළ ලැබුණු වටිනාම උපන්දින තෑග්ග ලැබුණු වසර තමයි මේ උදා වුණේ.ඔහුගේ උසස් වීමට අදාළ ආචාර පෙලපාලිය ඔහුට ලැබුණේ ඒ දවසේ.එය ඉතාම දෛවෝපගත සිදුවීමක්.ඒ ඇයිදැයි ඔබට දැන්ම පැවසීමට මට අදහසක් නැහැ.නමුත් මේ කතාව අවසන් වන දිනයකදී සමහර කාරණා දෛවෝපගත ලෙස ගැළපුණු...
මුණිවර ඒ වෙලාවේ මා සමගින් සාකච්ඡා කරමින් සිටියේ අලුත් සාප්පුව ට එක් කළ යුතු අංග ගැන ය. අත් යන්ත්‍ර රෙදි වලින් නිම වූ සාරි, සරොම්, කමිස, ලුංගි, කුර්තා හා ගවුම් ගැන මා තුළ ලස්සන අදහස් ටිකක් තිබිණි. ඊට අමතර ව කැපී වෙන් වන අත් යන්ත්‍ර රෙදි වලින් සංචාරක ආකර්ෂණය...
"ඒක කොච්චර හොඳයිද අක්කේ"
අමායාගේ කටහඬෙහි තැවරී තිබුණේ සන්තෝෂයකි.අක්කා නැවතත් සැනසීමෙන් ජීවත් වෙන මාර්ගය තෝරා ගැනීමම ඇයට සතුටක් විය.නමුත් හිමාෂාගේ දෑසේ සැබෑ සතුටක් වූයේ නැත.ඇය කුමක් හෝ සඟවා ගෙන සිටින බව අමායාට වැටහිණි.
"මම එයාට ආදරේ උනාට එයා ඒ ගැන දන්නේ නෑ"
හිමාෂාගේ කට හඬෙහි වූයේ පසුතැවීමකි.කියන්නට දෙයක් සොයා ගන්නට නොහැකිව අමායා ...
සමන් පිච්ච මල් පුදා පහන් දල්වා, මම නෙතු පියාන අංජලී කරණීය ව බුදුන් වැන්දෙමි. හිත තුළ ඇති ව තිබුණේ අප්‍රමාණ වූ සැහැල්ලුවකි. හිතක් සැහැල්ලුවට පත් වන කල කොහේදෝ සිට විත් එය සතුටෙන් පිරේ. ඒ වූ කලී සනාතන ලෝක ධර්මයකි. හරියට අව පීඩන කලාපයක් කරා වැඩි තැනෙක සිට සුළඟ හමා...
චමත්කාට කෙළවරක් නැතුව ඉකි ගැහෙනවා.ඇය හැඬිම පාලනය කරගනිමින් කිහිප වතාවක්ම මුහුණ සේදුවත් ඒ උපක්‍රමය සාර්ථක වුණේ නෑ.මේ හැඬෙන්නේ කේන්තියට ද වේදනාවටද කියලා හිතා ගන්න බැරිකමින් ඇයට නැවත නැවතත් හැඬෙනවා.චමත්කා කාර්යාලයේ කා අතරත් ජනප්‍රිය කේන්ති නොගන්නා බොහොම අහිංසක කෙනෙක් හැටියට.ඒ ප්‍රතිරූපය හැමෝම ඉස්සරහ බිඳ වැටිලා දැන් මිනිත්තු කිහිපයක්.
"ඔහොමත් බනිනවද අප්පා...
