2039 අවුරුද්ද
ගාල්ල පොලිස් ස්ථානය
කොණ්ඩය සහ රැවුල වඩවා උන් තරුණයා උන්නේ බියපත්ව බව පෙනුන නිසාම මම ඔහුව මා වෙතට ගෙන්වා ගත්තෙමි… . රාජකාරි අවසන් කරලා...
මට කිසිවෙකු ගේ වාරුවක් වූයේ නැත. මම එලෙසම බිම හිඳගත්තෙමි. නැන්දා මට අන්දවා තිබු සැහැල්ලු ටී ශර්ටය ගතෙන් ගලවා දමන්නට උත්සාහ කලෙමි
" නිර්මලි දෙයියනේ...
"ඉඳල ඉඳල කෝසලටත් හරි ප්රශ්නයක්නෙ උනේ නේද?"
කෝසලගේ ගරාජයේ හිමිකරු ආවේ දහවල් වරුවේය. ඒ එද්දීත් කෝසල උන්නේ උදේ වරුවේම කැස්ස නිසා ආ ඇඟේ පතේ අමාරු...
“විභාගෙ ෆේල් වෙලානම් උඹ ගෙදර එන්න එපා, උඹවත් මරල මමත් මැරෙනවා”
ඔය සද්දෙ ඉතින් අල්ලපු ගෙදරින් ඇහෙන වාර ගණනාවක් පාසා හිමංගි කල්පනා කරේ තමන්ගෙ දරුවා...
ඉන් පසු යලි ඇඳ වියල අල්ලගත්තෙමි. ඉස අතිශය පලමු වතාවට බීමත් වූවෙකු සෙයින් බමන්නේය. එහෙත් එවැන්නක් නොපෙන්වා ඉන්නට උත්සාහ කලෙමි. මට මාව පාලනය නැත....
"දැන් ඔය කියන විදියට කෝසලට රස්සාවට යන්න වෙන්නෙත් නෑ නේද ළමයො?"
පුෂ්පලතා ඇසුවේ උදේ පාන්දරම සිසිමාධවී දරුවන්ට පාසල් ගෙනයන්නට කෑම සකසමින් ඉද්දීය. ජීවන මාර්ගයමතට නොසිතූ...
“පුතේ, අර හතරවෙනි පටුමගේ ඉන්න ගුණවතී ආන්ටිව ඔයාට මාතකයි නේද?”
අම්මා කෝල් එකක් දුන්නේ කේතකී වැඩ ඇරී ගෙදර යන්නට බස් එකක් එනකම් ඉන්න අතරවාරයේය. කේතකී...
මහේල අරන්දරගෙන් මට එක් ඇමතුමක් එද්දිම මම ජංගම දුරකතනය විසන්ධි කලෙමි. එවිට මට හැඬිනි. ඒ විසන්ධි කලේ ජංගම දුරකතනය පමණක් නොවන වග මම දනිමි....
දොස්තර ළඟට ගොස් සිසිමාධවීත් කෝසලත් ගෙදර ආවේ රැගෙන ගියාට වඩා වැඩි බරක් හිසේ තියාගෙනය. ළය රෝහලෙන් පපුව ස්කෑන් කරගෙන එන්න යැයි කියන්නට තරම් කෝසලගේ...
~ ~~ වර්තමානය ~ ~ ~
අපේ මුණ ගැසීමෙන් සතිය ඉක්මව යන විට මම අතිශය සැහැල්ලුවෙන්ද, මහේල ඉතා බරසාර ආතතියකින්ද පෙලෙමින් උන්හ. මහේලට මා වෙනුවෙන්...
