සුමධුර උන්නේ එක්තරා අන්දමක සිහින නිද්රාවක ගැලී නමුත් අවදියෙනි. කාර්යාලයේ වැඩ කටයුතු වුණේත්, මීටින් සඳහා සහභාගි වුණේත්, කෑම කෑවේත් ඒ සිහිනමය නිද්රාවේ හිඳිමිනි.
“බොස් අද...
තාත්තා මා දෙස බැලුවේම යමක් පවසන්නට සූදානමින් බව වැටහුණු නිසා මම එය අසා සිටින්නට සූදානම් වුනෙමි.
" පුතේ .. මේක සිහිබුද්ධියෙන් වැඩ කරන්න ඕනි වෙලාවක්...
ඩොරිස් ඩකර්, පුතා නිකලස් සමඟ මේ ලෝකේ තනි කරමින් ඇගේ ස්වාමිපුරුෂයා හිටිහැටියේම කිසිම හේතුවක් නොපවසා ඔවුන් අතහැරල දාල ගිහින් තිබුණා.
ඒත්, ඒ සියල්ලම ඉතාම මැදිහත්...
වෙනදාට උදේ අට වෙන්නත් කළියෙන් ගෙදරින් එළියට යන සුමධුර එදා හිතාමතාම බොරුවට වැඩ දාගෙන ගෙදර නතර වුණේ සිසිමාධවී දකින බලාපොරොත්තුවෙනි.
“පුතා අද පරක්කුයි නේද?”කියා අම්මා...
වරුණිට අවුරුදු විසි නවයයි. ජයවර්ධනපුර විශ්ව විද්යාලයෙන් උපාධිය අවසන් කරාට පස්සේ වරුණි රැකියා විරහිත උපාධිධාරී කොටසට වැටුණා. වරුණිගේ තාත්තා පාරම්පරික වී ගොවියෙක්. අම්මා ගෘහණියක්. ...
අප නිහඬ දවසක් ගෙවුවෙමු. චොකලට් ව්යාපෘතිය කුමක් වෙනවාදැයි මට මහේලගෙන් විමසන්නට අවැසි වුවද, මහේල එයට ඉඩක් දුන්නේම නැත. රුහුණ කෘෂිකර්ම විද්යා පීඨයේ නිලන්ත මහතා...
"මම අම්මට කෑම බෙදාගෙන ආවා" කියමින් සුමධුර තිලකරත්න කාමරයට එබෙද්දීත් අයිරාංගනී උන්නේ සඳලුතලයට වී අන්දකාරය දෙස බලාගෙනය. සඳත් තරුත් අහසට හෙමින් වඩින යුරු බලාඋන්...
“කැදැල්ලෙ ඇති වූ කිරිල්ලී වගේ දෙමාපියන් සෙවණේ
නිදැල්ලෙ උන්නේ මා විනෝදයෙන් විදා මෝද සහනේ
මංගල නැකතින් පෙම්බරයෙකු හා හෙට මා පිටවෙනවා
ඒ ගැන හිතනා මොහොතක් පාසා දෙනෙත...
මහේලගේ කතාව නවතන්නට සිදු වුණේ නැන්දා කෑම කන්නට සූදානම් වන්නයැයි යෝජනා කල නිසාය. එහෙත් ආහාර ගන්නවාට වඩා දැඩි අවශ්යතාවක් එවෙලෙහි තිබුණි.
මට එතරම් ප්රේම කලානම්,...
“අම්මේ මොනවද ගෙනාවෙ?” කියා දෙව්මිත් චනුකත් සිසිමාධවී වෙත දුව ආවේ ඇය පාරෙන් හැරී ගෙදර මිදුලට අඩිය තැබූ මොහොතේමය. එහෙත් ගෙනා දෙයක් සිසිමාධවී අත තිබුනේ...
