දින ගෙවුණේ වේගයෙනි. ඒ ඇතැම් දිනවල මහිල්ට කෙටි පණිවිඩයක්වත් යවා ගන්නට නොහැකි පරිද්දෙන් තාරා කාර්‍යබහුල වූ බව ඇත්තකි. එහෙත් මහිල් උන්නේ දරාඅගැනීමේ අවසාන කෙලවරේ...
කනිෂ්ක මතක ඇති කාලෙක ඉඳන් පුරුදු වෙලා හිටියේ සැහැල්ලු ජීවිතයක් ගෙවන්න. වැඩි බරසාරකම් නැතිව දවස ඉවර කරන්න. රජයේ රැකියාවෙන් වසර පහක දේශීය නිවාඩු දාලා...
අකලංක බියර් කෑනය හිස් කර පසෙකින් තැබුවේ ප්‍රබාත් වෙත පසෙක වූ ඩෙවල් පිඟාන පාමිනි. රූපවාහිනිය සැලකිය යුතු තරමේ හඬකින් ක්‍රියාත්මක වෙමින් තිබුණි. වසරේ විශිෂ්ඨතම...
බ්‍රියට්‍රිස් ආන්ටිගේ සද්දේ ඉස්තෝප්පුව පැත්තෙන් ඇහෙනකොට මම යන්න ආව ගමන නවත්තලා කාමරේම හිටියා. උදේ පාන්දර අපේ ගෙදර එන්නේ, සවින්ත ගැන මොකක් හරි කියලා අම්මගේ...
"මට හිත හදාගන්නබෑ මහිල් චිරායුට වෙච්ච දේ මතක් වෙද්දි. මට හිතෙන්නෙම එයාට එහෙම උනේ මං හින්ද කියල"
තාරා උන්නේ චිරායුව රෝහලේ සිට නිවසට කැඳවාගෙන එනු...
මාලතීලා අලුත් ගෙදරට ආවේ පුතාව හොඳ ඉස්කෝලෙකට දාගන්න ඕන නිසාමයි.
සල්ලියි බලයයි ඔක්කොම තියෙන නිසා කොලේජ් එකට පුතාව දාගන්න එක කරගන්න එක මහ ලොකු දෙයක්...
අලුත් පත්වීම් යටතේ ඔෆිස් එකට හතර දෙනෙක් එනවා කියන ආරංචිය සැනින් පැතිරිලා ගියා. එතරම් වැඩ නොතිබුන දවසක් නිසා හැමෝටම ඒ එන අය ගැන ඕපාදූප...
ඒ දෛවෝපගත දුරකතන ඇමතුම එද්දී තාරා උන්නේ ඇඳ මත ඇලවී දෙනෙත් පියාගෙන කලපනා කරමිනි.
දුරකතනයේ එහා පස අන්තයෙන් තමාගේ සවන් වෙත ඇදී ආවේ පණිවිඩයක් නොව...
අපි ඇයට සමන්ති කියමු. සමන්ති ජීවිතේ ගැන හරිම සැහැල්ලුවෙන් දැකපු, ජීවිතේ ගැන ලස්සන බලාපොරොත්තු තිබුණ කෙල්ලෙක්. පාසල් කාලේ සමන්තිගේ ජීවිතේ කිසිම බරක් පතලක් තිබුණේ...
"චිරායු ගැනමට එක පැත්තකින් දුක හිතෙනව තාරා"
චිරායු ඒ කතා බහට පසු නිවසින් පිටව ගිය විගසම පාහේ මහිල් අමතා සියල්ල කියූ තාරාට මහිල් එසේ පැවසුවේය.
"මෙච්චර...
