Book of The Week

"පිළිකා වාට්ටුවේ ඉහළින්ම අංක 13 සඳහන්විය. පැවෙලෝ නිකොලේ රස්නොව් කිසිදා මිත්‍යා  මත විශ්වාස නොකරන්නෙකු වුවද ඔහුගේ රෝහල් කාඩ් පතේ අංක 13  සඳහන් වෙත්ම ඔහුගේ පපුව...
''මීට අවුරුදු විස්සකට පමණ පෙර මා ''අපේ ගම'' ලියුවේ මගේ ළමා විය සියතින් අල්ලා බදා ගන්නා තරම් ආසාවකිනි. ළමා කාලයේ මා ඇසු වදන් ,දෙඩු...
''කවියා සැබවින්ම පිළිසිඳ ගත්තේ කවදාද ? කොහේ ද?" ඔහුගේ මව මේ ගැටලුව ගැන කල්පනා කල විට බරපතල අවධානයට යොමු කල යුතු අවස්ථා ඇත්තේ තුනක් පමණක්...
එක් දිනෙක ටැන්සාන් සහ එකිඩෝ යන දෙනම වගුරු බිම් සහිත මාවතකින් ගමනක් ගියහ .තොරතෝංචියක් නැතිව ඇද හැලුන මුරුගසන් වරුසාවකින් මාවත දෝර ගොස් තිබිණ .වංගුවක්...
"ඔහු දැන් තීරණයක් ගත යුතුය. ඇගේ දෑස් වැසී ඇත. දෙතොලතරින් ඈ හුස්ම ගත්තේ මහත් ආයාසයෙනි. ඇඟ පොරවා තිබූ රෙද්ද වේගයෙන් ඉහළ පහළ ගියේය. ඒ...
“මානව සංහතියේ නෙක නෙක කිලිටි කෙලෙසුන් ස්වකීය දෑත් වලින් සුදෝ -සුදට පවිත්‍ර කර දී හිස් දෑත් බදාගෙන හිතේ මොනවදෝ හිර කරගෙන නිහඬවම මිය පරලොව ගිය ඒ උසස් මිනිස් වර්ගයාට භක්ත්‍යාදරයෙන් කෙරෙන උත්තමාචාරය මෙසේ සලකුණු...
“රාජලක්ෂ්මි බිමට නැඹුරු වී සීයාට වැන්දාය.ඔහු කලබල වී දෙපා ඉවතට ගත්තේය.'' ආ හොඳයි හොඳයි. ජය වේවා ' ඔහු දොස්තර මහතා සමඟ කාමරයෙන් පිටව යද්දී...
“නිශ්චිත අරමුණක් නැතිව ඉබාගාතේ යන ජීවිතයක සන්ධ්‍යා භාගයේ පසුවන මා මේ සැරසෙන්නේ මගේ අතීතය ගැන ඔබට පවසන්නටයි . අතීතය ගැන මතකය අවුස්සද්දි විවිධාකාර දේ...
එක්දහස් නවසිය අනූ එක දෙසැම්බරයේ දිනෙක තමන්ගේ අලුත්ම නවකතාවේ දොරට වැඩුම් උත්සවයකට බාසිලෝනාවේදී සහභාගී වෙමින් සිටින අතර සුප්‍රකට චිලී ජාතික ලේඛිකා ඉසබෙල් අයියන්දේට ඇගේ...