"පිළිකා වාට්ටුවේ ඉහළින්ම අංක 13 සඳහන්විය. පැවෙලෝ නිකොලේ රස්නොව් කිසිදා මිත්‍යා මත විශ්වාස නොකරන්නෙකු වුවද ඔහුගේ රෝහල් කාඩ් පතේ අංක 13 සඳහන් වෙත්ම ඔහුගේ පපුව ගැහෙන්නට විය. වෙනත් වාට්ටුවකට මේ අංකය දෙන්නට තිබුණා නොවේදැයි ඔහු සිතන්නට විය. එහෙත් මුළු රුසියාවේම ඔහුට උදව් කල හැකි එකම සායනය මෙය පමණකි.
"අනේ දොස්තර නෝනා කියන්න....
''මීට අවුරුදු විස්සකට පමණ පෙර මා ''අපේ ගම'' ලියුවේ මගේ ළමා විය සියතින් අල්ලා බදා ගන්නා තරම් ආසාවකිනි. ළමා කාලයේ මා ඇසු වදන් ,දෙඩු දෙඩුම්, කල සෙල්ලම්, මතක් කරන්ට වෑයම් කිරීමෙන් මම සන්තෝෂයක් ලැබීමි .ළමා කාලයෙහි පටන් මෙතෙක් කල කී කිසිවක් දින පොතක නොලියු මම මගේ අතීතය පිලිබඳ තොරතුරු...
''කවියා සැබවින්ම පිළිසිඳ ගත්තේ කවදාද ? කොහේ ද?"
ඔහුගේ මව මේ ගැටලුව ගැන කල්පනා කල විට බරපතල අවධානයට යොමු කල යුතු අවස්ථා ඇත්තේ තුනක් පමණක් බව ඇයට පෙනිණි. එක්කෝ එක්තරා සැන්දෑ යාමයක උද්‍යාන බංකුවක් මතදීය. නැතිනම් එක්තරා පස්වරුවක කවියාගේ පියාගේ මිතුරෙකු සතු වූ මහල් නිවාසයකදීය. එසේත් නැතිනම් එක්තරා උදෑසනක ප්‍රාග්...
එක් දිනෙක ටැන්සාන් සහ එකිඩෝ යන දෙනම වගුරු බිම් සහිත මාවතකින් ගමනක් ගියහ .තොරතෝංචියක් නැතිව ඇද හැලුන මුරුගසන් වරුසාවකින් මාවත දෝර ගොස් තිබිණ .වංගුවක් අසලදී මඩ ගොහොරුවකින් එතෙර වී ගත නොහී බලා හුන් ,සේද කිමෝනාවකින් සැරසුණු සුරූපී යුවතියක් ඔවුන්ට මුණ ගැසුණාය.ටැන්සාන් එක්වරම ,”එන්න දරුවා “ යි පවසමින් දෑතින්ම ඇය...
"ඔහු දැන් තීරණයක් ගත යුතුය. ඇගේ දෑස් වැසී ඇත. දෙතොලතරින් ඈ හුස්ම ගත්තේ මහත් ආයාසයෙනි. ඇඟ පොරවා තිබූ රෙද්ද වේගයෙන් ඉහළ පහළ ගියේය. ඒ අතරින් ජිවත් වීමේ ආයාසය, ඝෝෂාකාරී ඒ ආයාසය ඕනෑවටත් වඩා පෙනෙන්නට විය. ඈ සිටියේ ජීවිතය අල්ලා ගන්නට අරගල කරමිනි. ඒ අතර ඇගේ එළිය නිවී යමින් තිබිණි....
“මානව සංහතියේ
නෙක නෙක කිලිටි කෙලෙසුන්
ස්වකීය දෑත් වලින්
සුදෝ -සුදට පවිත්‍ර කර දී
හිස් දෑත් බදාගෙන
හිතේ මොනවදෝ හිර කරගෙන
නිහඬවම මිය පරලොව ගිය
ඒ උසස් මිනිස් වර්ගයාට
භක්ත්‍යාදරයෙන් කෙරෙන
උත්තමාචාරය
මෙසේ සලකුණු වන්නේය ….....
මේ මහින්ද මස්ඉඹුල සිය සෙන්කොට්ටන් නවකතාව පුදදුන් ආකාරයයි .මේ නව කතාව ඇත්තටම එක හුස්මට ,කියවිය හැකි පොතක් .එසේම බොළඳ ප්‍රේම කතාවලින් ,හරසුන් නවකතා වලින්...
“රාජලක්ෂ්මි බිමට නැඹුරු වී සීයාට වැන්දාය.ඔහු කලබල වී දෙපා ඉවතට ගත්තේය.'' ආ හොඳයි හොඳයි. ජය වේවා ' ඔහු දොස්තර මහතා සමඟ කාමරයෙන් පිටව යද්දී මම රාජලක්ෂ්මි දෙස බැලුවෙමි .මට ඒ අවස්ථාවේ ඇගේ මුහුණේ පිළිබිඹු වූ හැඟීම් කිසිදා අමතක නොවේ. ඇය මට අයත් වස්තුවක් වුණත් ඒ බව කිසි දිනෙක පිටස්තර...
“නිශ්චිත අරමුණක් නැතිව ඉබාගාතේ යන ජීවිතයක සන්ධ්‍යා භාගයේ පසුවන මා මේ සැරසෙන්නේ මගේ අතීතය ගැන ඔබට පවසන්නටයි . අතීතය ගැන මතකය අවුස්සද්දි විවිධාකාර දේ මගේ සිහියට නැගේ .”
මේ වංග බසින් සිංහලයට චින්තා ලක්ෂ්මී සිංහාරච්චි විසින් පරිවර්තනය කල ශ්‍රී කාන්ත නවකතාව ආරම්භක පරිච්ඡේදයයි . වංග පාඨකයන් අතර ජනප්‍රියත්වයේ හිණි පෙත්තටම...
එක්දහස් නවසිය අනූ එක දෙසැම්බරයේ දිනෙක තමන්ගේ අලුත්ම නවකතාවේ දොරට වැඩුම් උත්සවයකට බාසිලෝනාවේදී සහභාගී වෙමින් සිටින අතර සුප්‍රකට චිලී ජාතික ලේඛිකා ඉසබෙල් අයියන්දේට ඇගේ සාහිත්‍ය ඒජන්තවරිය රහසින් හදිසි පණිවිඩයක් කීවාය.ඒ ඇගේ විසිහත් හැවිරිදි රූමත් දියණිය පෝලා ,බොහෝසේ ගිලන්ව මැඩ්රිඩ්හි රෝහලකට ඇතුලත් කල බවයි.
ඈ ක්ෂණිකව පෝලා වෙත පියාසර කළාය. නිමක්...
