මිෂෙල් උන්නේ ඉදිරියට පැන ධීර ගේ කම්මුලට පහරක් ගැසිය හැකි තරමේ කේන්තියකිනි. ධීර උන්නේද ඉවසීමේ සීමාවේ අගිස්සේ ය. ඔහු තරමක හෝ ඉවසීමෙන් සිටියේ මෙය තාදී ගේ ව්‍යාපාරික ස්ථානය නිසා ය. තමා මෙහි හැසිරෙන ආකාරය සෘජුවම ඇයට බලපාන නිසාය.
" වසන්ත අංකල් ඊයේ රෑ අපේ ගෙදර ඇවිල්ලා කිව්වේ නම් කොහොමද ?...
අන්තරා උණුවතුරෙන් දිය නෑවා ය. ඕඩිකොලෝන් හිස ගල්වා සුවඳවත් වූවා ය. දින ගණනාවකට පස්සේ නැවුම් ප්‍රබෝධයක් දැනිණ. දිය නෑම ගැන කිශෝරි විරෝධය පෑවත් අන්තරා ඇයට කීකරු වූවා නොවේ.
"අනේ මං පොඩි ළමයෙක් නෙවේනෙ අම්ම. අනික දැන් හොඳයිනෙ ගොඩක් දුරට. ඊටත් උණුවතුරනෙ"
ඇයට නිදහසට කාරණා ඕනෑ තරම් තිබිණ. නමුත් හිතේ තිබුණේ හෙට...
නුරාන් දැනෙන හැඟීම සඟවාගන්නට උත්සාහ කරමින් කියවන්නට ගත්තේය.
" ඒකට කමක් නෑ නෑ. තවදුරටත් තාරා මගේ ජීවිතේ ඉන්න ඕන නෑ.මේ ඉන්න මං වගේ මිනිහෙක්ගෙ බර මුළු ජීවිත කාලෙම දරාගෙන තාරා ඉස්සරහට යන්න ඕන නෑ ..... එයාට යන්න දෙන්න..
හැමදේම සිද්ධ වෙන්නේ හොඳ විදියට කියලා මම හිතාගන්නවා..වත්සලා ඔය නාඩගම නැටුවේ මාව කසාද...
සූර්‍යයා සිටියේ ඒ සුන්දර පිණිබර උදෑසන කොළඹින් බොහෝ දුර ඈත ආණමඩුව - පරමාකන්ද ගම්මානය සිපගන්නට පහත්වෙමින් ය.
උදේ පාන්දර ඉර එළිය සමගින්ම ඇහැරුණු සමුද්‍යා උන්නේ පාසල් යන්නට සූදානම් වෙන අතරවාරයේය. ආණමඩුව වැනි ප්‍රදේශයකත් තවත් මදක් ඈතින් වන්නට තිබූ පරමාකන්ද ගමේ එකම පාසල වූ ආණ/පරමාකන්ද මහා විද්‍යාලයේ ඉංග්‍රීසි ගුරුතුමිය වී එන්නට...
මිෂෙල් උදෑසන සිටම ධීර ව සම්බන්ධ කර ගන්නට උත්සහ කරත් ඒ උත්සාහය සාර්ථක වූයේ නැත. මිෂෙල් ඇඳෙන් නැගිට සූදානම් වූයේ හෝටලයට ගොස් හෝ ඔහුව මුණ ගැසීමට අධිෂ්ඨාන කර ගෙනය.
" බලමුකෝ දැන් එයා නටන හැටි "
මිෂෙල් ඇත්තටම උන්නේ ධීර කෙරෙහි කෝපයකිනි. තමාට උවමනා දේ කෙසේ හෝ කර ගැනීමට ඇය කල්...
අන්තරා හිස සිට පොරෝනාවකින් පොරවාගෙන යහනේ වැතිර සිටියා ය. දෙතුන් දිනක සිට ම ඈ වෛරසයක් මත සෙම්ප්‍රතිශ්‍යා උණට යටත්ව පීඩා විඳින්නී ය. නැගී සිටින්නට, ගෙදර ගොස් පරීක්ෂණ කාමරයට වැදී සුවඳක් සොයන්නට ඇල්මක් හිතේ ඇති වී ද ඇසිල්ලකින් ඒ සිතිවිල්ල පර ව යයි. නැගී සිටින්නට, හිස කෙළින් තබාගෙන සිටින්නට බැරි...
රෝහල් කොරිඩෝවේ වූ ලෑලි අසුනකට වැටුණු ඉසිනි හඬා වැටුණාය. ආපස්සට නිවැරදි කර නොහැකි යමක් සිදුව ඇති බව ඇයට තවමත් විශ්වාස නැත. එහෙත් වෛද්‍යවරයා සියල්ල තහවුරු කල බව ඇය යළි යළි සිහිපත් කලාය.
" ඔයා පේශන්ගේ වයිෆ්ද ?"
"ඔව් ඩොක්ටර්..."
" අයිම් සොරි...කකුල එතනින් අයින් කරන්නම වුණා... අපි පුලුවන් තරම උත්සාහ කලා... නමුත්...
සමුධ්‍යාත් සත්සරාත් උන්නේ කවුරුත්ම උන්නේ නැති හිස් පංතිකාමරයක කෙලවරක අසුන් ගෙනය. සත්සරා මේ මොහොතේ ඇඬුවේ නැතත් මීට පොඩි වෙලාවකට පෙර සත්සරාගේ දෙනෙත් වලින් ගලා ආ කඳුලු වල නටඹුන් තවමත් ඒ සුහුඹූල් කම්මුල් වල රැඳී ඇත.
“ඒකද එහෙම දෙයක් වෙච්ච පළවෙනි වතාව?” කියා සමුධ්‍යා ඇසුවේ ඒ කතාව අහගෙන ඉන්නට කොපමණ අපහසු,...
වසන්ත ගජනායක සහ ජයමිණි ගජනායක රැගත් රිය Clothez ඉදිරිපිට නවත්වන විට උදෑසන 11 පමණ විය.ජයමිණි උන්නෙ ගැහෙන හදිනි. වසන්ත ස්වභාවයෙන්ම ඉක්මන් කේන්ති කාරයෙකු නිසා තාදී ට අපහාස වන අයුරින් හැසිරේ යැයි ජයමිණි බියෙන් උන්නා ය. Clothez වෙත පැමිණෙන්නට වසන්ත පාර ඇසුවේ නුගේගොඩ දෙසට ආසන්නට වන්නට ඔන්න මෙන්න තිබියදී ය....
වේලාසන ම හිරු සැඟවිණ. ඝණ වලා ස්ථරයක් හිරු කිරණ පොළොවට පැමිණීම මුවහ කළේ ය. ඒ මන්දරාමත් එක්ක අමුතු සීතල පවනක් හැමුවේ ය. අන්තරා විදුලි උඳුනෙහි වීදුරුවට මුහුණ ලං කොට කිහිප වරක් ම ඇතුළට දෑස් පා කොට යවා බැලුවා ය. රන්වන් පාටින් මෆින් සෑදෙමින් තිබිණ.
යුගාත්ම ගේ රිය නලා හැඬවූයේ මෆින්...
