රාජිකා පසන්ට ඇමතුමක් ගෙන තම දියණියට හෝ සැමියාට කරදරයක් නොවිය යුතු බව අවධාරනය කලාය. පසන් සහ නිම්නාවී විවාහ කරවීමේ අරමුණින් ද රාත්‍රියේ ඔවුන් යන සාදයේ විස්තර කීවද, දැන් ඇගේ සිතට බියක් දැනෙන්නේය. ඩයස් නිම්නාවීව පසන්ට රැගෙන යෑමට නොදී යම් කලබලයක් කලහොත්, පසන් ගේ හෙංචයියන් අතින් ඩයස්ට යම් අනතුරක් විය...
උදේ පාන්දර බස් එකේ නැගී නුවර සිට කොළඹ එන එක මෙච්චර අමාරු බව දන්නවනම් ගෙදර නතරවෙන බව හිතුවත් මේ ගමන අවසානයේ නෙවින්ගේ සුන්දර දෙනෙතත් මුහුණත් දකින්න ලැබෙන බව දන්න හන්දා ශාර්වරී හිතට ඕනවට වඩා මහන්සිය හිතට අරගන්න ඉඩ දුන්නේ නැත.
“බස් එකේ වාඩිවෙලා එද්දි හරිම මහන්සි අනේ. කොන්ද රිදෙනවා” කියා...
" සුදු පුතා ඒ දේවල් ගැන හිතන්න උවමනා නෑ .... ඔයා ඔයාගේ ජීවිතේ පිළිවෙලක් වෙන විදියක් බලන්න ඕනි දැන් .. මට මේ උන්න විදියට ඉන්න පුලුවන් ..."
ස්වර්ණා තම තීරණය ගැන මන්දාරම්ට යළි ප්‍රශ්න කිරීමටවත් අවැසි නොවන බව ස්වරයෙහිම දවටා දැම්මාය. මන්දාරම් ඉන් මදක් පසුබෑමට ලක්ව අම්මා දෙස බලා උන්නේය. එහෙත්,...
කොළඹත් නුවරත් යා කෙරූ අලුත් ආදරයක් පටන් ගත්තේ විදියටය.
“ඔයා එහෙම හිතුවට මම හිතන්නෙ නෑ අක්කෙ නෙවින් අයියා ගිය පාර වගේම මේ පාරවත් ඔයාව අමතක කරාවි ඔයාව නොගැලපෙනවා කියලා හිතාවි කියලා. ගියපාර උනෙත් ඒ මනුස්සයට මේ කොහෙද තිබ්බ අපලයක් පල දීපු එකක්නෙ. ඒකෙන් මේකෙන් ඔයාලා දෙන්නම දෙතැනක දුක් වින්දා මිසක....
සාන්වී ගේ දරු ප්‍රසූතියට දින දී තිබුණේ මැයි මාසයටයි. එය සොඳුරුතම වූ බලාපොරොත්තුවක් විය. අශ්විනී බිළිඳා වෙනුවෙන් අවශ්‍ය සියලු කලමනා මිල දී ගෙන ලංකාවට එව්වා ය. ළදරු නිශ්පාදන සහිත සාප්පු වෙත ගොස් ඒවා තෝරත්දී ඇගේ හිතට දැනුණේ වචන කෝටි ගණනකින්වත් පැහැදිලි කළ නො හැකි ආකාරයේ හැඟීමකි. හදවත මැද මල්...
නිම්නාවී ඇහැරුණාට පසු පැය දෙකක්ම නොසන්සුන්ව ගෙවා දැම්මාය. තාත්ත එදින උදෑසන වරුව නිවසේ සිටින බව පවසා තිබූ නිසා ඕ උදෑසන නිවසේ රැඳී සිටින්නට සූදානමින්ද උන්නාය. තාත්තාගේ වදයෙන් ගැලවීමට නොහැකිවූ නිසා උදෑසන ආහාරයද ගත්තාය. මන්දාරම්ට රැකියාව අහිමි වී ඇතිදැයි ඔහුටම අමතා දැනගැනීමට සිත නොසෑහෙන්න ඉල්ලා සිටියදීත්, නිම්නාවී යළි යලිත් ඉවසීමම ප්‍රගුණ කලාය.
" පසන්...
“මට දේවල් කිසිම දෙයක් ඇත්තටම මතක නෑ. කොටින්ම ඔයාගෙ නංගි කියනකම් මට ඔයාගෙ නමවත් මතක නෑ. එයා කිව්වට පස්සෙවත් මට ඒක මතක් වුණේ නෑ. මං දන්නෙ නෑ මං එහෙම අහන එක හරිද කියල ඒත් ඔයාට පුලුවන්ද මං හින්දා ඔයා එක දවසක් හරි විඳෙව්වා නම් මට ඒකට සමාව දෙන්න?”
නෙවින් ඇහුවේ...
අමාගී සහස්‍යා මල්වත්තගේ, විසල් වීදුරු පියන්පත් වසා ලූ විල්ලුද තිර රෙදි දෙපසට කළා ය. ඈ අභියස වන්නේ සඳරැස් ගලන සයුරු වෙරළකි. තඹ පාට සඳ පානේ තඹවන් වැල්ලෙහි පෙම් කෙළිනා රැල්ල, වෙරළට හාදු දී යළි දියඹෙහි සැඟවෙන්නේ දඩබ්බර පෙම්වතෙකු සේ ය. අමාගී යන්තම් හිස හරවා, සුව සේ නිදනා සිය පෙම්බරා...
මන්දාරම් උන්නේ අපහසුවකය. මේ මැදියමේ හඬා වැටෙන යුවතිය අස්වසන්නට තමා කල යුත්තේ කුමක්දැයි සිතා ගත නොහැකිව ඔහු තත්පර කිහිපයක් කලු කුහරයකට වැටුනේය. නිම්නාවී හුස්ම ඉහළට අල්ලාගෙන ජංගම දුරකතනය ද සවනට තෙරපවාගෙන උන්නේ මන්දාරම්ගෙන් අස්වැසුම් බසක් බලාපොරොත්තුම වීගෙනය.
" ........ ඔයා හිතනවා නම්, මම දඬුවම් වින්දා මදි ඒ කරපු දේට කියලා,...
පහුවෙනිදාට උදේ වෙනතුරු නෙවින් බලා සිටියත් ශාර්වරී උන්නේ “අනේ අද උදේ වෙන්නෙ නැත්තම්” කියා හිත හිතය. නෙවින් තමන්ව රැවැට්ටුවා යැයි හිතා ඇඳටම වී කල්පනා කර කර ගත කල මාස ගණනාවක් අමාරුවෙන් ගෙවා අවසන් කලාට පස්සෙ අයෙම වතාවක් ඒ සිතුවිලි තමන් සොයා එන එක ගැන තමන් බයවෙන්න ඕන බව දැන...
