“තාත්තෙ මම කියන්නෙ දැන් ඔයා ඔය අවුරුදු ගාණක් රට ඉඳිය ඇති. මල්ලියි මමයි දෙන්නම හොඳට හම්බ කරන නිසා ඔයා ගෙදර ඇවිල්ල ඉන්නකො දැන්. අවුරුදු කීයක් ඔයා පිටරට වැඩ කරාද? ගෙදර ඉඳියෙ කොච්චර පොඩි කාලයද?”
සඳනි එහෙම කිව්වෙ සුපුරුදු විදියට හැමදාම රෑ නවයට තාත්තට ගන්න කෝල් එකේදි. සඳනිගෙ තාත්තා වැඩ කරේ...
ග්රෝව් අවන්හලේ විසල් තුරු සෙවණ යට එවෙලේ උන්නේ තමාත් උශාලිත් පමණකි. සති අන්තයේ දිනයක දහවල් දෙකට පමණ වුවද එහි අව්වක් තිබුනේ නැත. මද වේලාවකට පෙර වැටුණු වැස්ස නිසා පොලොව මත කුඩා දිය පොකුණු සැඳී ඇති අතර ඉහල හිඳ අහස සිඹින තුරු මුදුන්වල සෙවනැල්ල ඒ වතුර පොකුණු මත ඇඳී තිබේ.
ඇනවුම්...
රියදුරු ජගත් ට කියා සියපත් හන්දියේ බොජුන් හල අසලින් රිය නවතා ගත්තා ය. ඇය ඇතුළට ගියේ වියානා ගේ අතින් අල්වා ගෙන ය. සුජීවා සේ ම ශාන්ත ද ඒ ලස්සන හුරුබුහුටි කෙල්ල දෙස බැලුවේ මඳ විමතියකිනි. සියපත් ගේ මිතුරියන් හැම කෙනෙකු ම වාගේ ඔවුන් හඳුනයි. ඇය වැඩිපුර මිතුරු ඇසුරක් කළ...
බලාපොරොත්තු වලට පිපෙන්නට විශේෂ හේතු අවශ්ය නැත. අවාරයක වැටන වැසි පොදකින් වුව සිහිලසත්, සෙනෙහසත් ලබා පිපෙන්නට බලාපොරොත්තු වලට හැකිය.
අනෙක් අතට ආදරය අප වටා එතෙන උණුසුම්, සුවපහසු බ්ලැන්කට්ටුවක් වැනිය. අපි ආදරය කරන අය දකින විට අපේ ඇස්වල දීප්තිය ඔස්සේ ඒ ආදරණීය හැඟීම් විද්යාමාන වේ.
මේ මොහොතේ උශාලිගේ නෙතු යුග වලින් ද...
මදිරා ගේ හදවත තුළ දීර්ඝ වූ ශිශිරයක් පුරා බීජෞෂණ සමයක් පසු කළා වූ එක පුංචි බීජයක්, පෙති දෙපෙති විහිදමින් ප්රරෝහණය වෙන්නට දරනා තැතක් ඇයට දැනේ. ඒ සියුම් පත්ර වල පහසින් ඇගේ හද මිහිරට පත් වේ. කිති කැවේ. තවමත් පොහොට්ටු සමයක් ගත කරනා, පිපෙන්නට නියමිත මලක් ගැන සුවඳ පොදක් ඉහිරවයි....
“අම්මා ඕන” කියමින් කෙඳිරිගාන දුලන්යා ඉන්නේ අඩ අසිහියකින් මෙනි. බෙහෙත් වේල්කීපයක් ලැබීමත් ගතට දැනෙන අප්රාණිකත්වයක් නිසා ඇද මත වියැලුණු පරඬැලක් මෙන් වැතිරී හිඳින දුලන්යා දෙස බලාගෙන හිඳින උශාලිගේ නෙතේ ඇත්තේ පුදුමාකාර වේදනාවකි. ඒ බැල්ම ජීවිතයේ කෙදිනක හෝ මෙයට පෙර ඇති බව අනුපට මතකය.
ඒ තමන්ගේ අම්මාගේ නෙත්වලය. තමා අසනීප වූ...
සමන්ති ගුරු විවේකාගාරයේ හිටියේ ප්රශ්න පත්තර ගොඩකට මැදි වෙලා. අපිලිවෙලට සකස් කරපු සාරි පොටෙන් සැරින් සැරේ පවන් ගහන ගමන් ඇය ප්රශ්න පත්තර ලකුණු කරා. රෝෂිණී ගුරු විවේකාගාරයට එනකොට ඇයට වඩා ඉස්සර උනේ ඇගේ විලවුන් සුවඳ. අත් බෑගය කබඩ් එකට දාපු රෝශිනි පොත් කීපයකුත් අරගෙන ගුරු විවේකාගාරයෙන් පිට වුණා.
" කවුද...
සියපත් හා පංකජී එක්ව පෙර දා රාත්රියේ අලුත් කඩ දොර හරහා හරස් අතට දමනා ලද රතු පාට රිබන් පටිය කතුරෙන් කපා 'කෑම කාමරේ' අලුත් කෑම කඩය විවෘත කළේ ශාන්ත හා සුජීවා ය. ගමේ කටයුතු වලදී මුල් පෙළේ සිටිනා කෙනෙකු ඒ සඳහා ගෙන්වන්නට ඔහු උත්සාහ කළ ද සියපත් තරයේ කියා...
ඉවසීම අපට උගන්වන්නේ ඉක්මන් නොවී බලා සිටීමටයි. හොඳ දේට කාලය ගතවන බවත්, සමහර අවස්ථාවලදී, සාමකාමී මනසකින් දුෂ්කරතා විඳදරාගත යුතු බවත් එය අපට මතක් කර දෙයි.
එහෙත් ඒ ඉවසීම වුවද කල හැක්කේ සීමිත කාලයකට පමණක් බව උශාලිට රහසක් නොවේ. දුලන්යා අසනීප වීම නිසා පෙර පාසල් නොපැමිණෙන බව පවසා දැන් දින දෙකක්...
දැන් අපි බැඳල ඉන්න වෙන්නෙ කොලඹ නේද? ඔයාට හෙඩ් ඔෆිස් එකට ට්රාන්ස්ෆර් එකක් ගන්න වෙයි නේද? මම නම් කැමති ඔහෙ එන්න. ඒත් දන්නවනෙ ඇඩ්වටයිසින් ඒජන්සි තියෙන්නෙ කොළඹනෙ හොඳ ඒවා”
සාරන්යා එහෙම්ම කිව්වෙ භානුකට. භානුකයි සාරණ්යායි යාලුවෙලා දැන් අවුරුදු හතරක් විතර. දෙන්නම ඉගෙනීම් කටයුතුත් ඉවර කරල නිසා දැන් කසාද බැන්දනම් හොඳයි...