"මේ වතාවෙනම් උත්පලාගෙ පෝස්ට් එකට කමෙන්ට්ස් දාන්න එපා."
ඒ පණිවිඩය පැමිණියේ ඒ මොහොතේ ම ය.එය පැමිණියේ රුවිනිගෙන් නම් නොපෙනුණා සේ ඉන්නට ද එපා යැයි පැවසූ දේ කරන්නට ද තිබිණ. නමුත් මෙසේ කියන්නේ තුහින ය. ඔහු මේ මොහොතේ හිඳින මානසික මට්ටම ගැන මලිතිට මහත් වේදනාවක් ඇති විය. එය මොනතරමට පීඩාවක් වන්නට...
කුළ ගෙදර සිට නැවත මහ ගෙදරට දුර සංසාරයක් තරමි. පසු දාට පහන් වන විට සන්තුෂී අසීරුවෙන් මුත් ඒ දුර තරණය කොට සිටියා ය. උදයෙන් පිබිද බතක් මාළු පිණි දෙකක් සකසා ඕ අම්මා ට කන්න දුන්නා ය.
"මොකට මහන්සි වුණාද ඔයා...අපි ටිකක් දවල් වෙලා ඔය මොනා හරි උයාගන්නවනෙ...වේල් තුනටම හරියන්න"
ස්වර්ණකාන්ති අවංක...
"ඔව් රනුක"
මලිති කතා කළේ තැති ගැන්මෙනි. රාජකාරියක් අතපසුවීම රනුකගේ දෝෂ දර්ශනයට ලක් වීමට හේතුවක් නොවේ. එවැනි කාරණා ඔහු සමග කතාබහ කර විසඳා ගත හැකි බව හැම විටම පවසන්නකි. නමුත් රනුක කතා කරන්නේ ඉතා සංසුන් ස්වරයකිනි. එහි අදහස ම යම් විශාල ගැටළුවක් බව ය.
"උත්පලා මට කතා කළා. ඔයාලා කීපදෙනෙක්ගෙ ෆෝන්...
ස්වර්ණකාන්ති දෙදිනක් රෝහල් ගත ව සිටි ඉක්බිති යළි ගෙදර ගියා ය. ඒ දින දෙකෙහි ම සන්තුෂී නිදි වරා ගෙන අම්මා ළඟට වී සිටියා ය.
"ඔයා නිදියන්න.මං ඕන වුණොත් කතා කරන්නං"
අම්මා කිහිප විටක් එසේ කී පසුව ය සන්තුෂී යන්තම් ඇහැ පියවා ගත්තේ. ඇයට යම් වෙහෙසක් දැනිණ. නමුත් අම්මා ගේ තත්වය වඩා...
යන්තම් පුතා නිදා ගත්තා විතරයි!
අල්ලපු ගෙදර මහ සද්දෙ ඇහෙන්න පටන් ගත්තා. ලක්මි වටපිට බැලුවේ කරදරෙන්. කිරි බීලා බඩ පුරවගෙන ඉන්න නිසාද මන්දා පුතා සැපට නිදි.
"පුදුම සද්දයක්නෙ අම්මේ."
ලක්මි කාමරෙන් ඔලුව එළියට දාලා එහෙම කියනකොට කසුන්ගේ අම්මා ලක්මි එක්ක හිනා වුණේ සිරියාවට.අම්මාගෙ හිනාව කසුන්ට, කසුන්ගෙන් පුතාට. මේ කේන්ති යන වෙලාවේ පවා...
රුවිනිගේ දෑස් බැල්ම මලිතිට නවතින්නට හේතුවක් විය. ඇය එහෙමම ඉඳ ගත්තේ හිතකින් නොවේ. ශේන්යාගේ අම්මා යැයි වෛද්‍යවරුන් කියවා ගන්නා තරමට ඇය කැළඹී සිටින බව ඇය දන්නීය. නමුත් අයිතියක් නැති තැනක අයිතියක් ඇති අයුරින් රැඳීම වේදනාව උරුම කරන්නක් මිස අන් කිසිවක් නොවන බව රුවිනි හොඳින්ම දැන සිටියා ය.
ශේන්යා රැක බලා...
ඈ ගමන් කලා ද පියෑඹුවා ද යන්න ගැන මලිතිට සැබෑවටම හැඟීමක් නොවිණ. ලෙයින් පෙඟුණු ශේන්යා දෝතට ගත් ඇය උස් හඬින් කෑගසමින් සිටියා ය. වීදුරු බිත්තියෙන් එපිට ලෝකය ගැන විපරම් කළ රුවිනි ද ආරක්ෂක නිලධාරියාගේ හඬ ගෑම නිසා කලබල වූ සෙස්සන් ද තුහිනගේ මිදුලේ පිරෙන්නට වැඩි වෙලාවක් ගත නොවී ය.
සමහර...
වට්සැප් බිත්තිය මත විවර වූ සරස්වතී දේවිය ගේ අනුරුව දුටු අංජන ට දැනුණේ ක්ෂණිකව ඔහු වසර විසි ගණනක අතීතයකට විසි වී ගියා සේ ය. එහි සිටියේ වෙන කිසිවෙකු නොව එදා බාලිකාවේ කලා උළෙලේ දී සිය හද මඬලට ගොඩ වූ, කිසි දා ඉන් බැස නොගිය ස්ත්‍රීත්වයේ සංකේතය වන් සරස්වතී දේවියයි....
"මට හිතෙනව මට අම්මා කෙනෙක් වෙන්න පුලුවන් කියලා."
විශාල ව්‍යාපෘතියක තොරක් නැති වැඩ අතර වුවත් රුවිනි වහා මිතුරිය වෙත හැරුණා ය. නිවාස සැලසුම යකාට යන්නට ඉඩ දී ඇය මලිති වෙත දරුණු රැවුමක් පා කළා ය.
"උඹම නේද මට කිව්වේ නවීන්ට වෙන කාමරේක නිදාගන්න කිව්වා කියල. එහෙම කියලා ආයේ අඬාගෙන තුරුල් වෙන්න...
හෙමි හෙමිහිට පොද වැස්සක් වැටුණේ ය. දුහුවිලි හුළඟ සමග පොර බදමින් මාස කිහිපයක් ම පාරවල් දිග දිව ගිය රථ වාහන වල වීදුරු දිගේ දුඹුරු පාට වැහි බින්දු රූරා ගියේ ඉඩෝරය අවසාන වීමට යන බව සලකුණු කරමිනි. මුලින් පොද වැස්සක් එව්වාට අහස ලොකු වස්සානයකට අර අඳිමින් ඉන්නා බවක් පෙනෙන්නට තිබිණ....
