වජිරා විසින් සෝදා වියළෙන්නට දමා තිබූ අස්විද ගේ ඇඳුම් ටික වැලෙන් ගත්තේ නිලූපා ය. ඒ නිලූකා ගේ බලකිරීම මතයි. මීට පෙර අවස්ථා කිහිපයකදී ම අස්විද ගේ රැවුමට ලක්ව ඇති බව සිහි වෙත්දී නිලූපා ට මේ වගේ දෙයක් කරන්නට සිතෙන්නේ ම නැත. නමුත් නිලූකා කියනවා වාගේ අස්විද වන් කෙනෙකු ගේ...
සිතට දැනෙන මේ අරුමැති හැඟීම් පහදා ගලපා ගැනීමේ හැකියාවක් අපූර්වාට වූයේ නැත. එක තැන සිටින්නටත් බැරි, නැගී සිටින්නටත් බැරි කිසිවක් කිරීමටත් සිත් නොදෙන මේ නොසන්සුන්කම යුවතියට අමුත්තකි. විටෙක කුරුළු පිහාටුවක් සේ සැහැල්ලු වන, තවත් වරෙක මොර සූරන වර්ෂාවකට හසු වූවාක් සේ සීතලෙන් ගැහෙන, තවත් වරෙක නේක වර්ණ විදුලි බුබුළු...
"මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක්ද?" ඇය ඇසුවාය. ඔහු ඇය දිහා එක එල්ලේ බැලුවේය.
"ප්‍රශ්නයක් නම් තමයි." ඔහුගේ හඬේ තිබුණේ සැඟවුණු බරපතළකමකි.
ඒ පිළිතුරත් සමග හිත ගැස්සුන බවට සමුධ්‍යාට සැකයක් නැත. මෙච්චර කාලයක් ඔවුන් එකට මුහුණ දීපු හැම අභියෝගයකදීම නොසැලී සිටිද්දී අරුණගේ හඬේ මෙයාකාර බරපතල හැඟීමක් තැවරී නොතිබුන බව සමුධ්‍යාට විශ්වාසය. අරුණගේ ඇස්වල තිබුණේ...
ආදිත්‍යය නිවසට පැමිණි පසුව නාන කාමරයේ කණ්ණාඩියෙන් පෙනෙන තම රූපය දෙස බලා සිටියේය. පාසල් යන වයසේ සිටම තරුණියන්ගේ ආකර්ෂණයෙන් අඩුවක් නොවූ තම රූපය මේ වන විටත් අඩු නැතිවම ඇත. මිතුරන් අතරේ පවා සිටින කඩවසම්ම තරුණයා තමා බව එකල කීවේද මිතුරන් විසින්මය. තරුණ වියට පත්වන විට එකී කඩවසම් බව වැඩි...
යසස්වී වෙහෙරගොඩ, සුළඟත් එක්ක සෙලවී කිංකිණි හඬක් නගනා, සඳැල්ලේ වහළ කෙළවර මල් කැටයම් වඩිම්බුවේ එල්ලුණු සුළං සීනුව දෙස බලා සිටියා ය. සැඳැල්ලට එන හැම වතාවක ම ඒ මිහිරි නදින් සවන් පිරී යයි. වේවැල් පුටුව මතට වී ඒ හඬ අසා ඉන්නා එක වෙනස් ම භාවනාවකි. යසස්වී ඊට රිසි ය.
සඳැල්ලෙහි වඩිම්බුවේ...
අපූර්වා යුගාෂ්ගේ වාහනයෙන් බැස්සේ බස් නැවතුම පෙනෙන නොපෙනෙන දුරකදීය. ඕ හේෂානිට කෙටි පණිවිඩයක් යැවූයේ වාහනයට නැගුණු හැටියේමය.
“යාලුවා ඇවිල්ල කියලා කිව්වද අපූර්වා…”
“ඔව් සර්…කිව් එකේ ඉන්නව කියල මට මැසේජ් එකක් එවලා තියෙනවා.”
අපූර්වා සිය ජංගම දුරකථනය ඔහු වෙත පෑවේ සිනහ මුසුවය.
“හැමදේකටම තැන්කියු අපූර්වා..”
“මමයි සර්ට එහෙම කියන්න ඕනේ.”
“අපි අලුත් තැනකින් ජීවිතය පටන් ගමු....
යසස්වී වෙහෙරගොඩ තුසිතයට ආවේ ඇගේ ඇඳුම් පැලඳුම් හා පොත් පත් කළමනා සමග කුඩා රයිස් කුකරයක් ද ඉන්ඩක්ශන් කුකරයක් ද සෝස්පෑන් දෙකක් ද ගෙන ය. ඇගේ ඉහුම් පිහුම් ක්‍රමවේදයේ හැටියට ඒ හොඳට ම ප්‍රමාණවත් ය. අඩුපාඩුවක් තිබුණොත් මිල දී ගන්නට ඇය සිතා සිටියා ය.
කෑම බීම ගැන යසස්වී බලාගනු ඇතැයි චාරුලතා...
“එතකොට තාත්තා ඔය ඉඩම් සම්බන්ධ කිසිම දේකට බාප්පත් එක්ක ඒ ජී ඔෆිස් එකට එහෙම නැත්නම් වෙන තැනකට ගිහිල්ලා නැද්ද..”
“දන්න තරමින් නෑ…”
“හැබැයි බාප්ප දවසක් ඇවිල්ලා තාත්තත් එක්ක ටිකක් කතා කරන්න ඕනේ කියලා වත්ත පල්ලෙහාට එක්කරගෙන ගියා. ඒ ගිහිල්ලා ආවේ පැයකට විතර පස්සේ. එදායින් පස්සේ තමයි බාප්ප අපේ ගෙදර ආවෙ නැත්තේ....
ඒ වෙද්දී නඩු තීන්දුවෙන් සති කිහිපයක් ගත වී තිබුණි.නඩු තීන්දුවෙන් පසුව සත්සරාගේ මෙන්ම සමුධ්‍යාගේ ජීවිතයට යම්කිසි තත්ත්වයක් ලැබී තිබුණත්, ඒ වනාහී සිදු වූ සියල්ලෙන් සහමුලින්ම පාහේ මිදිය හැකි, සම්පූර්ණයෙන්ම හිත සුවපත් වූ තත්ත්වයක් නොවේ. අතීතයේ සෙවණැලි තවමත් මෙන්ම තවත් බොහෝ කාලයක් යන තුරු තමන් පසුපස හඹා එන විත්තිය සත්සරා...
නොසිතූ මොහොතක අහම්බෙන් මෞර්යා මුණගැසීම ආදිත්‍යගේ සිතට කිව නොහැකි තරමේ සියුම් සතුටක් එකතු කරමින් තිබුණේය. එයට නිශ්චිත හේතුවක් කිව නොහැකි වුවත් එය සැනසිලි දායක හැඟීමක් විය. සතුටුදායක දවසක් අවසන් කිරීමට මත්තෙන් ඇවිදීමට සිතා පැමිණි මෞර්යා ඇවිදින මං තීරුවට පිවිසෙන්නට ඔන්න මෙන්න තිබියදී තිගැස්සි හැරී බැලුවේ ආදිත්‍ය ගේ හඬටය. පෙර...
