කෝසලා ජංගම දුරකථනයට මුහුණ ඔබාගෙනම කාර්යාල කාමරයට ඇතුළු වුණා.ඇයට කලින් මීනු ඇවිල්ල හිටපු නිසා කෝසලා කෙලින්ම ගියේ මීනු ලඟට
" මීනූ මේ. දැක්කද මේක ? "
" මොකක්ද කෝසලා ?"
ඉවර කරන්න තිබුණ වැඩක් උදේ පාන්දරම ඇවිත් හදිසියේ ඉවර කරන ගමන් මීනු එතරම් උනන්දුවක් නැතුව කෝසලා දිහාට හැරුණා
" ආදිත්‍යා ගේ අලුත් boyfriend....
"මේ මගේ අල්මාරියේ යතුර.."
අත්තම්මා චමුදි අතට යතුරක් දෙන ගමන් කිව්වා.චමුදි ඒ යතුර ගන්න බයකින් වගේම ලැජ්ජාවකින් ඇඹරෙනකොට අම්මා එතනට ආවේ සන්සුන් හිනා කටක් පුරවාගෙන.
"මොකක්ද පුංචි අම්මේ ඔය?"
අම්මා චමෝදි අතේ තිබුණු යතුර දිහා විමසිල්ලෙන් බලන ගමන් ආත්තම්මාගෙන් ඇහුවේ කරුණාවෙන්.
"මගේ අල්මාරියේ යතුර නිලූකෝ.මං නැති දවසක ඒකේ තියන රත්තරන් බඩු ටික චමුදි...
උත්පලා කාර්යාලයේ ආපන ශාලාවට ඇතුළු වුණේ හිස් මේසයක් තියෙනවා දැයි පරික්ෂා කරමින්.තමන්ගේ දෙපාර්තමේන්තුවේම සේවය කරන රුක්ෂිලා මේසයක තනිවම හිඳගෙන කල්පනා කරනවා උත්පලා දැක්කෙ එතකොට
" මම මෙතනින් වාඩිවෙන්න ද රුක්ෂිලා ? ඉඩ නැහැ අනේ අනිත් මේස වල.හිස් වෙනකන් හිටියොත් කන්න වෙන්නේ දවල්ට තමයි "
" අනේ වාඩිවෙන්න උත්පලා කමක් නැහැ "
රුක්ෂිලා...
ලැප්ටොප් තිරය දිහා බලාගෙන කාර්යාලයේ කටයුත්තක නිරත වෙලා හිටිය සරනි පියවි ලෝකයට ආවේ දුරකථනයේ හඬට.මැසේජ් එකක්! නංගි එහා කාමරයට වෙලා මැසේන්ජර් පණිවිඩ එවීම ගැන හිනාවක් මතු වුණත් සරනි ෆෝන් එක අතට ගත්තා.කොරෝනා කාලය එක්ක ඔන්ලයින් බැඳීම් වර්ධනය වීම හින්දා ගේ ඇතුළෙත් වෙලාවකට ඔන්ලයින් පණිවිඩ හුවමාරු වීම සාමාන්‍ය දෙයක්.
"මං කාමරේට...
පුංචි මේසයක් උඩට නැග්ග රෝෂිනී බරැති රෙදි වර්ගයකින් නිමවූ තිර රෙදි ගලවන්න පටන් ගත්තා.සති අන්තයේ ගෙදර ඉන්න වෙලාවේ සාගරගෙන් පුංචි පුංචි වැඩ වලට උදව් ගත්තත් උදේ ඉඳන්ම තිර රෙදි ගලවන වැඩේ පසුවට කල් දමමිනුයි සාගර හිටියේ. දුරකථන ඇමතුමක ඉන්න සාගර මිදුලේ එහා මෙහා ඇවිදින හැටි රෝෂිණී ට ජනේලය අතරින්...
සහේලි ගෙදර ආවේ හිත හොඳටම රිද්දාගෙන.රඛිතට ඕනෑම දේක ඇද පේන එක සහේලිට ඉවසන්න පුලුවන් සීමාවෙන් ඔබ්බට යන්න අරන්.ඕනෑම දෙයක වරදක් දකින, ඕනෑම දෙයක් සහේලිට කරන්න පුලුවන්ද කියලා සරදම් කරන රඛිත ඇත්තටම මොන විදියේ මනුස්සයෙක් ද කියලා සහේලිට තේරෙන්නේ නෑ.
"සහේලි,ඔයා ඩ්‍රයිවින් ලයිසන් ගන්නද යන්නේ?"
රඛිත අද දවල් ඇහුවේ අපහාසයෙන්.
"ඔව්..මම වාහනයක් ගන්න...
ගංගා ඇහැරුනේ තද හිසේ කැක්කුමක් එක්ක.කණ්නාඩිය ඉස්සරහට ගිය ඇයට දකින්න ලැබුනේ නින්දට යන්න කලින් හඬපු නිසා තවත් ඉදිමිලා තියනවා ඇස් දෙකයි.ඔරලෝසුවේ වෙලාව දවල් එක විදියට සටහන් වෙලා තිබුනා.ගංගා හිමින් හිමින් ගිහින් ඉස්තෝප්පුවේන් වාඩිවුණා.
කල්පනා කර කර ඉන්නකොට වෙලාව යනවා ගංගාට දැනුනේ නැහැ.ගේට්ටුව ගාව නතර කරපු වෑන් රියෙන් බැහැලා ආවේ ගංගාගෙ...
කසුනි ඇවිත් ඇඳට වැටුණේ කේන්තියෙන්.අම්මා එක්ක කේන්ති ගන්න කසුනි අකමැති වුණත් අද ඒ ස්වර්ණමය නීතිය අමතක කරන්න කසුනිට සිද්ධ වුණා.
"රටේ ලෝකෙ මිනිස්සුන්ට ඕන හැටියට නටන්නේ ඇයි අම්මා අපි?"
එහෙම ඇහුවට අම්මා කියන්නේ රටේ ලෝකේ මිනිස්සුන්ටත් හරි වැරැද්ද පේනවා කියලයි.
"රමණිගෙ දුව ඔයාගේ වයස.ඒ කෙල්ලගෙ පොඩි එකා ඉස්කෝලෙත් යනවා."
අම්මා කියද්දී කසුනි අම්මා...
ධනුක කාර්‍යාලයෙන් පිටතට ආවේ හිස ගිනිගෙන වගේ.ලඟම තිබුන කෝපි හලට ගොඩ වැදුන ඔහු තුසිත එනකන් හිටියා
" උඹ කතා කරද්දි මම මග හිටියේ මචං "
තුසිත හෙල්මට් එක ගලවමින් ධනුක ඉදිරියේ වාඩිවුනා
" මොකද්ද කේස් එක ? "
" කවීශාගේ ගෙදරට මාට්ටු බන් "
" ඉතින් ? "
" මම කවීශාව ගෙවල් ගාවින් බයික් එකට...
"ඔයා ඔය එල්ලිලා ඉන්නේ ලෝකේ තියන දරුණුම වේදනාවක.."
ගිම්හානි මට කිව්වේ කීවෙනි වතාවටද කියලා මට මතක නෑ.ඒත් ඒ කතාව ඇත්ත කියලා මට නොහිතුණාම නෙවෙයි.ආදරය කියන්නේ මල් වැස්සක් වගේ ජීවිතයට ඇද හැලෙන්න උවමනා දෙයක් බව මම දන්නවා.ඒත් මම ඉන්නේ මල් වැස්සක් තියා හිරි පොදක්වත් නොවැටෙන කාන්තාර බිමක.ඒත් මගේ හිත වස්සානයක් එනතුරු...
