ජීවිතේ කියන්නේ කෙළවරක් නැති සිදුවීම් සමුදායක්. හදිසියේම නිර්මිතාට හිතුණේ එහෙම. ගෙවල් අස්පස් කරනවට වඩා හැඩි කර ගන්න එක පුරුදු වුණත් සති අන්තේ දවස් එන්නේ අස්පස් කරන්න.අස් කිරීම මඟ හැරලා සේරම අම්මට පවරපු අතීත දවස් කන පිරෙන්න බැනුම් අහගත්තත් සුන්දරයි කියලත් ඇයට හිතෙන්නේ මෙන්න මෙහෙම වෙලාවට.හැම තැනකම පුංචි දූවිලි අංශු...
අලුතින්ම තීන්ත ගාපු ගේ පුරාම ඇවිදින ගමන් මන්දාකිණි හොඳ හුස්මක් ගත්තා.ඒ හුස්මත් එක්ක අලුත්ම බලාපොරොත්තු ගොඩක් ඇගේ හිතට ඇතුළු වුණා.
" ලස්සනයි ද ගෙදර ? "
සාගර ඇහුවේ ඇහුවෙ මන්දාකිණිගේ අතින් අල්ලගන්න ගමන්
" ලස්සනයි . මං ආසයි "
" මුකුත් අඩුපාඩුවක් තියෙනවා තියෙනවනම් කියන්න.මේ වෙලාවේ අතේ සල්ලි තිබුන හැටියට තමයි මේ ගේ...
හිතට දැනෙන කේන්තිය දරා ගන්න බැරි වෙලාවක පවා භාවනා අඬන්නේ නැතුව ඉන්න උත්සාහ කළා.භාවනාගේ හොඳම මිතුරිය වුණු යුවනිත් ගිම්හානත් හිටියේ කාර්යබහුල වෙලා.
භාවනාගේ දහසයවැනි උපන්දිනයට ගත්තු ඡායාරූප කිහිපයක්ම සමාජ ජාලාවල වේගයෙන් පැතිරිලා!!
සාමාන්‍යයෙන් මෙහෙම දේවල් වෙන්නේ ඇඳුමක වරදක් තිබුණාම.කාගේහරි ඇඳුමක් තමන්ගේ ඇඟේ තියනවා වගේ වේදනාවකින් කෑගහන සුචරිතවත් ගැහැනු සහ පිරිමි ලාංකීය...
"මට නම් හිතාගන්න බෑ තාත්තී…මෙච්චර සල්ලියක්…අනේ ෂෝක්…මම තාත්තිට ලොකු ප්‍රසන්ට් එකක් අරන් දෙන්නම්…ශානිටත් ප්‍රසන්ට් එකක් අරන් දෙන්න ඕන තාත්ති.එයා නිසානේ මේ හැමදේම…."
නිම්මි ලොතරැයි දිනුමෙන් ලැබුණු මුදල් නෝට්ටු අතපත ගාමින් සතුට පළ කලත් අසේලට ඒකේ ගානක් තිබුණේ නැහැ. තම දියණිය තමන් මෙන්ම ලොතරැයි ගැන විශ්වාසයක් නෙතිබුණද තම මිතුරිය නිසාවෙන්...
වගීෂා කැඩපත ළඟ කැරකුණේ හිත් වේදනාවෙන්.අත් දිගට මහපු ගවුමේ කර හොඳින් පියවී තිබීම සහනයක් කියලා වගීෂාට හිතුණා.ෂෝල් එකත් කරට දාගත්තු ඇය තොල් ආලේපනයක් අතටත් අරගෙන ආයේ කණ්නාඩි මේසය උඩින් ආලේපනය තියලා දිග හුස්මක් ගත්තේ හිතේ හැම වේදනාවක්ම පිට කරන්න හිතාගෙන.
"අම්මී..නිලූ ආන්ටි එනවා.."
ලොකු දූ කාමරේට එබිලා කෑගහන්න ගත්තා.චූටි පුතා නම්...
ගේට්ටුවේ සීනුව නාද වෙන හඬට පාරමී දොරකඩට ආවා.
" දුව නිදාගෙනද හිටියේ ? "
" නෑ ආන්ටි. පිටිපස්සේ මිදුල ටිකක් සුද්ද කළා"
පාරමී ගේට්ටුව ඇරියා. නිවස හිමි කාන්තාව වුණ මංගලිකා පාරමී කියන්නත් කලින්ම ගේට්ටුවෙන් ඇතුළු වෙලා ගේ ඇතුලටත් ගියා
" මිදුල සුද්ද කරන එක හොඳයි .ගෙදරටම වෙලා ඉඳලා ඔයාගේ ඇඟට කිසි ව්‍යායාමයක් නෑනේ"
"...
"මේ නිල් ගවුම ඉල්ලලා ඕඩර්ස් දෙකක් ඇවිල්ලා.අපරාදේ අපිට ඒක මහන්න බැරි වුණේ"
යසාරා කියන්නේ වේදනාවෙන්.ඇණවුම් විස්සකටත් වඩා සූදානම් කරමින් හිටිය රුවිනි යසාරා දිහා බැලුවේ පුදුමයෙන්.යසාරා කවදාත්ම සතුට ගැන කියන්නේ නෑ.හැබැයි කොරහ ඇතුළෙත් එකම එක කිඹුලෙක් හරි හොයා ගන්න හරිම හපනියක්.
"නිල් පාට ෂෝට් ඩ්‍රෙස් එක කරන මෙටීරියල් එකට ගර්ල්ස්ලා එච්චර කැමති...
සකූ.. නැගිටිනවා ළමයෝ දැන් කීයේ ඉඳන්ද ඇහරවන්නේ "
අංජුනී නිදාගෙන හිටපු දියණියගේ කකුලට පහරවල් කීපයක් ගැහුවා
" ඔෆිස් යන්න පරක්කු වෙනවා මට. ඉක්මන් කරනවා ළමයෝ "
හැමදාම උදේට නොනවත්වා ඇහෙන අංජුනිගේ මේ ගෝරනාඩුව රොහාන්ට නම් අලුත් දෙයක් නෙමෙයි. ඔහුට දුක හිතුනෙම තවමත් 2 වසරේ ඉගෙනුම ලබන පුංචි දියණිය ගැන. රැකියාව වෙනුවෙන් හැල්මේ...
මා බලන්නට ගෙදරට ආ මනාලයාට අකැමැත්ත ප්‍රකාශ කිරීමෙන් අනතුරු ව, ඇඳුම් දෙක තුනක් බෑග් එකකට ඔබා ගත් මම එහෙම ම නැන්දලා ගේ ගෙදර පැමිණියෙමි. හිත තිබුණේ හොඳටෝම කැළඹීගෙන ය.
"රිද්මි. එන්න දුවා. කොහොමද මනමාලය..."
උණුසුමට මා පිළි ගත් නැන්දා ගේ පළමු ප්‍රශ්නය වූයේ එයයි.
"අපේ අම්මල මට මෙහෙම කරදර කරන්නෙ ඇයි නැන්දා...දැම්ම...
"අම්මා ආවද හිමාල්?"
දිග නින්දකට පස්සේ අවදි වුණු දිගැසි ඇහුවේ චූටි දූගේ තොටිල්ල ගාව වාඩි වෙලා ඇස් පිය නොහෙලා ඒ දිහා බලා ඉන්න සැමියාගෙන්.අලුත උපන් පුංචි බබෙක් දිහා කොච්චර බලන් හිටියත් මදි.හිමාල් දිගැසි දිහා බැලුවේ එහෙම හිතන ගමන්.
"අපේ අම්මද දිගැසි? ඔයාට සුප් එකක් එහෙම අරන් එන්නම් කියලා දැන් ගියේ.මඟ එනවත්...
