නිසල්ගෙන් ලැබුණු පණිවිඩය මගේ කුතුහලය අවුලන්නට සමත් විය. මගේ මුළු රාත්‍රියම ගත වූයේ ඔහුගෙන් ඒ ගැන අසන්නට ය.නමුත් ඔහු මගේ ප්‍රශ්නවලට පිළිතුරු දුන්නේ ම නැත.
"මුණ ගැහිලා කියන්න ඕන කතාවක් පවී.. පොඩ්ඩක් ඉවසන්නකො.."
ඔහු එවැනි පිළිතුරක් එවා නින්දට වැටී තිබිණ.
ඔහු පවසන්නට යන්නේ මට ආදරය කරන බව යැයි සිතමින් මම රෑ පුරා...
කිසල් ගේ ඇස් දෙස පළිඟු කෙළින් බැලුවා ය. එහෙම කරන්නට බැරි අපහසුවක් ඇය ට දැනුණේ නැත. එහෙම අපහසුවක් දැනිය යුතු විදිහේ වරදක් ඈතින් සිදු වී තිබුණේ ත් නැත. එතෙක් ඔහු ගේ ඇස් මත වූ ආවේගය, ඇගේ ඒ බැල්මත් සමග තුනී වී ගියා විය යුතු ය. නමුත් ඔහු ඒ බව...
"ඇවිත් මේ රෙදි ටික වනනවකෝ.."
මගේ වැඩිමහල් සහෝදරිය එල්සා හිටියේ කෝපයෙන්. ඇගේ රතු වූ මුහුණ වගේම දෑසත් මට වේදනාව අමතක කළා. උණුසුම් තුවායක් යටි බඩට තද කරගෙන වේදනාත්මක කඳුළු වගුරවමින් හිටිය මම ඇය දිහා බැලුවේ අනුකම්පාව ඉල්ලන බැල්මකින්.
"රඟපාන්න එපා.. ඔය මම නොදන්න වේදනාවක් නෙවෙයිනෙ"
එල්සාගේ හඬ කෝපයෙන් උපහාසයට පෙරළුණා. කිසිවක් නොකියා...
මැයි ගහ යට හිඳ කිසල් පළිඟු ගේ දුරකතනය ට ඇමතුමක් ගත්තේ ය. ඉන්නවා කී තැන ඇය නොවේ. ඔහු වට පිට බැලුවේ ය. කිසි තැනෙක ඈ නැත.
පළිඟු ඇමතුමට පිළිතුරු දෙන්නට සූදානම් වූවා ය. නමුත් ඇය ව පැහැර ගත් පුද්ගලයා ඈ අතින් දුරකතනය උදුරා ගෙන එය ක්‍රියා විරහිත කළේ ය.
"මොකද්ද මේකෙ...
මතක ඇති කාලයක එනිවසෙහි විසූයේ වත්සලා හා පළිඟු පමණකි. එනිසාවෙන් ම නිවස තුළ වූයේ අතිශය සාමකාමී නිහඬ බවකි. පළිඟු ගේ මිතුරු සමාගමය ද ඉතා සීමිත එකක් වූයෙන්, මිතුරන් වශයෙන් නිවසට පැමිණි කෙනෙක් නැති තරම ය. උදක් මෙබඳු තරුණ හඬවල් කිහිපයක් මෙසේ මෙහි පිළිරැව් නැගෙන්නට ගත්තේ කිසල් හා උතුම් මෙහි...
පිනි බර හිමිදිරිය වඩාත් සිහිළැල් හා සුව දායක වූයේ ය. සේපාලිකා මල් සුවඳ හාත්පස ඉහිරෙමින් තිබිණ. උතුම් විසින් යළි මතක් කරනු ලබනට පෙර රියෙහි ඉදිරි අසුනට ගොඩ වූ කිසල් අඩ නෙතින් පිටුපස හැරී බැලුවේ ය. ඔහු ගේ ඇස් පළිඟු ගේ ඇස් වල පැටලී ගෙන තත්පර කිහිපයක නිමේෂයක් පැවතිණි. විදුලි...
ඇය උතුරු මාතලේ උඩුගොඩ උඩසියපත්තුවේ මොනරවිල ග්‍රාමයේ ගොලහැළ නිලමේගේ සහ මොනරවිල කුමාරිහාමිගේ දියණියයි. ඉංග්‍රීසි ආක්‍රමණිකයන්ගෙන් රට බේරාගන්න වර්ෂ 1817 දී වෙල්ලස්සේ කැරැල්ල මෙහෙයවූ වීර කැප්පෙටිපොළ දිසාවේගේ සොයුරියයි. ඇහැලේපොල අදිකාරම්ගේ ආදරණීය බිරිඳයි. ඉතිහාසය දන්නා ඕනෑම කෙනෙක් හඳුනන වීර මද්දුම මණ්ඩාරගේ අම්මායි. ඉතිහාසයේ ඛේදනීයතම ඉරණමට ලක්වූ ඇහැලේපොළ කුමාරිහාමියි.
රාජදෝහියෙකු අල්ලා ගැනීමට නොහැකි...
සුළඟට නතු වී නටුවෙන් ගිළිහුණ රොබරෝසි මල් කිහිපයක් සුළඟත් එක්ක ම අවකාශයේ කැරකෙමින් හිඳ සරසවි බිම වැතිර ගත්තේ ය. එදෙස දෑස් යොමු කරගෙන උන් පළිඟු ගේ දෙතොල් මත ඉතා තෘප්තිමත් වූ මඳහසක සේයාවක් ඇඳී තිබිණි. කිසල් වෙනුවෙන් ඇය ශිෂ්‍යත්වය පවා අහිමි කර ගන්නට සූදානම් නම්, ඒ ප්‍රේමය කරනකොට ගෙන...
"තාත්තා ඇයි අම්මේ අපිව දාලා ගියේ?"
ඒ මගේ දියණිය ජැස්මින් නිතරම මගෙන් අහන්න පුරුදු වුණු ප්‍රශ්නයක්.මම ඒ වෙලාවට හෙමින් සැරේ එයාගේ ඔලුව අත ගානවා.
"තාත්තට යන්න හිතෙන්න ඇති.."
මං ඊටපස්සේ හෙමින් කියනවා.
"මගේ යාළුවො ඉන්නවා තාත්තා මැරුණු. එයාලට වඩා මං අසරණ නැද්ද අම්මේ..එයාලා දන්නවා තාත්තා එයාලට ආදරෙයි කියලා. ලෝකෙන් යන්න වුණත් ඒ බැඳීම්...
මා එදා ආවේගයට මුසා පැවසූ බව තහවුරු කර ගන්නට ලෝචනාට උවමනා විය. ඈ ඒ බව විමසමින් නිරතුරු මා සමඟ රැඳුණා ය.
"එදා මට කරපු ජෝක් එක මේ ඔෆිස් එකේ අනිත් අය එක්ක එහෙම කරනවා නෙවෙයි.."
ඈ නිතරම පැවසුවේ එහෙම ය
"අනුන්ට පදයක් හදන්න තියනං මෙතන කට්ටියට තමන්ගෙ උගත්කම් වැදගත්කං මතක නෑ. ඊටපස්සෙ...
