සුන්දර කාශ්මීර නිම්නයේ උපත ලද බේබි හැල්ඩර් වයස අවුරුදු හතරේදී ඇගේ මව විසින් අතහැර දමා තිබුණා. ඇය හැදී වැඩුණේ ඇගේ හිංසාකාරී පියාගේ සහ ඇගේ කුඩම්මාගේ යටතේ,ඔවුන් ඇයට 6 පන්තියේදී පාසලෙන් ඉවත් වීමට බල කරනු ලැබුවා.
“මට මතකයි දවසක් අමුත්තන්ගෙන් නිවස පිරී ගියා. යාළුවො එක්ක සෙල්ලම් කර කර ඉන්නකොට මාව එතැනින් අයින් කරලා මම කවදාවත් දැකලා නැති වයසක මනුස්සයෙක් එක්ක මණ්ඩපයක වාඩි කරවලා. එයාගේ ගෙදර එක්ක යනවා කියනකම් මම හිතුවේ ඒක පූජාවක් කියලා.”
ඇය විවාහ වී ඇත්තේ වයස අවුරුදු 14 කින් වැඩිමහල් මිනිසෙකු සමඟ බව ඇය තේරුම් ගත්තා. එවිට ඇයගේ වයස අවුරුදු 12 ක් වුණා.
ඇගේ යහළුවන් ඉගෙන ගන්නා විට සහ සෙල්ලම් කරන විට, බේබි හැල්ඩර්ට මවක් වන්නට සිදු වුණා.ඇගේ ඉරණම කලින් තිබූ ඉරණමට වඩා වෙනස් වූයේ නෑ. ඇයගේ විවාහයෙන් පසු පළමු රාත්‍රියේ ආරම්භ වූ අපයෝජනය දශකයකට වැඩි කාලයක් තිස්සේ පැවතුණා.
1999 දී, වයස අවුරුදු 25 දී, හැල්ඩර් ඇගේ ස්වාමිපුරුෂයා හැර දමා නව ජීවිතයක් ආරම්භ කිරීමට තීරණය කළා. ඇය ඇගේ දරුවන් තිදෙනා සමඟ දිල්ලියට දුම්රියෙන් පැන ගියා.
ඇය නිවාස කිහිපයක ගෘහ සේවිකාවක් ලෙස සේවය කළා එහිදී ඇය තනි මාපියෙකු සහ ගෘහ සේවිකාවක් වීම නිසා බොහෝ විට අවමානයට ලක් වීමටත් බේබිට සිදු වුණා. නමුත් ඇගේ ජීවිතය වෙනස් වූයේ ගුරුග්‍රාම් හි ලේඛක සහ විශ්රාමික මානව විද්‍යා මහාචාර්ය ප්‍රබෝද් කුමාර්ගේ නිවසේ වැඩ කිරීමට පටන් ගැනීමත් සමඟයි. ඔහු සුප්‍රකට හින්දි සාහිත්‍ය ප්‍රබලයෙකු වන මුන්ෂි ප්‍රේම්චන්ද්ගේ මුනුපුරා වූ අයෙක්.
වසර හතරක් පුරාවටම බේබි ඒ නිවස ඉතා සූක්ෂම ලෙස පිරිසිදු කර, පිසදමා, උයමින් සිටියේ කිසිදා වචනයක්වත් නොකියමින්. නමුත් ඇය මහාචාර්යවරයාගේ පොත් රාක්කය වෙත ළඟා වන විට ඇගේ දෑත් මන්දගාමී වන ආකාරය ඇයට අමතක නැහැ. සමහර විට, ඇය තමන් දෙස කිසිවෙකු නොබලන විට පොතක් අතට ගෙන, එය පෙරලා බලා නැවත තැන්පත් කරනවා
එහෙත් ඒ සියල්ල මහාචාර්යවරයා දුටුවා.
Amar Meyebela (My Girlhood) සිට තවත් ව්‍යක්ත කතුවරුන් විසින් ලියන ලද පොත් , ඔහු ඇයව කියවීමට ලබා දුන්නා. ඒ ඇය ආදරය කරන දේ කිරීමට කිසිදා ප්‍රමාද නොවන බව අවධාරණය කරමින්.
“අමර් මේබෙලා කියවීමෙන් මට දැනුණේ මගේම කතාව ශබ්ද නඟා කියවනවා වැනි හැඟීමක්” ඇය පවසනවා.
මහාචාර්ය කුමාර් දකුණු ඉන්දියාවේ සංචාරයකට යාමට නියමිතව තිබූ විට ඔහු ඇයට හිස් පොතක් සහ පෑනක් දී ලියන්නට යැයි පැවසුවා.
ඒ අමුතු ඉල්ලීම නිසා ඇය වික්ෂිප්ත වූවා. ඇය ලියන්නේ කුමක් ගැනද?
ඇගේ නැතිවූ ළමා කාලය, ඇගේ පළමු රාත්‍රියේ බිහිසුණු බව, 13 දී ඇය විඳි ප්‍රසව වේදනාව, වසර ගණනාවක ගෘහස්ථ හිංසනයෙන් ඇගේ සිරුර විනාශ කළ කැළැල් හෝ ඇගේ (සහෝදරියගේ) ස්වාමිපුරුෂයා විසින් ඇගේ සොහොයුරියගේ ගෙල සිරකර මරා දැමූ මතකය ඇය ලියා තැබුවා.
ඇය වසර 20ක් තිස්සේම පොතක ලියා තිබුණේ නැහැ. නමුත් ඇයට අහිමි වූ කුසලතා නැවත ලබා ගැනීමට ඇය තීරණය කළා අක්ෂර වින්‍යාසය සිහිපත් කිරීමට ඇති අසීරුව සහ වාක්‍ය ගොඩනැගීමේ දුෂ්කරතා මධ්‍යයේ වුවද, ඇය ලිවීමට පටන් ගත්තා. අත්දැකීම ඇයට විමුක්තියක් වුණා. මහාචාර්යවරයා ආපසු එන විට, ඇය පිටු 100 කට වඩා ලියා තිබුණා.
හැල්ඩර්ගේ පළමු පොත සහ ස්වයං චරිතාපදානය වන ආලෝ ආන්ධාරි (ආලෝකය සහ අන්ධකාරය) අත්පිටපත කියවීමෙන් පසු මහාචාර්යවරයා කඳුළු සලමින් සිටියා. ඔහු එය සාහිත්‍ය ලෝලීන් සමඟ බෙදාගත් විට, ඔවුන් එය ඈන් ෆ්‍රෑන්ක්ගේ දිනපොතට සමාන කළා.
ප්‍රතික්ෂේප කිරීම් කිහිපයකින් පසු, කොල්කටා හි කුඩා ප්‍රකාශන ආයතනයක් වන රොෂානි ප්‍රකාශකයෝ එය ප්‍රකාශයට පත් කිරීමට තීරණය කළා. ආලෝ ආන්ධාරි 2002 දී නිකුත් කළ අතර පළමු දිනයේ සිටම අලෙවි වීම ඇරඹුවා. අතුගාන්නන්, ගෘහ සේවිකාවන්ගේ සිට විශ්රාමික විදුහල්පතිනියන් දක්වා බේබි හැල්ඩර්ගේ කතාව ආදරයෙන් වැළඳ ගත්තා.
ස්ත්‍රීවාදී උර්වශි බුටලියා විසින් 2006 දී ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද ඉංග්‍රීසි පරිවර්තනය වැඩියෙන්ම අලෙවි වූ ප්‍රකාශනයක් බවට පත් වුණා. අද වන විට මෙම පොත ප්‍රංශ, ජපන්, කොරියානු සහ ජර්මානු ඇතුළු දේශීය භාෂා 21 කට සහ විදේශීය භාෂා 13 කට පරිවර්තනය කර තිබෙනවා
හැල්ඩර් ඊට පස්සේ තවත් පොත් දෙකක් ලිව්වා. ඇය පවසන්නේ , “ලිවීම මට කවදාවත් නොතිබුණු අනන්‍යතාවයක් ලබා දුන්නා. එය මගේ ජීවිතයයි.” යනුවෙන්.
ඇය මූල්‍යමය වශයෙන් ස්වාධීන වූ පසු, ඇය කොල්කටා වෙත පදිංචියට ගිය අතර එහිදී ඇය සිය දරුවන් වන සුබෝද්, තපාස් සහ පියා සමඟ ජීවත් වෙනවා.
ජීවිතයේ අරමුණු සම්පූර්ණ කරගන්නට අප කිසිසේත්ම ප්‍රමාද නැහැ. අවස්ථාව ලැබෙන ඕනෑම මොහොතක අරමුණු හඹා යන්නට හැකි බව බේබි හැල්ඩර් අපිට යළි යළිත් සිහිපත් කරනවා.
