අපරාජිතා රත්මල්ගොඩ නිසංසලේ ඇස් හැරියා ය. කුරුලු කූජන ඈ වට කොට ඇසෙමින් තිබිණ. රාත්‍රිය ඉතා සාමකාමී ලෙස ගෙවී ගිය බවට, පෑදි දියක් සේ වූ ඇගේ හිත සාක්ෂි දැරුවේ ය. අපරාජිතා මූණ සෝදා ගෙන සඳැල්ලට ගියා ය. සීනියාස්, දහස් පෙති, රාජ පොහොට්ටු හා අට පෙති මල් ගාල් රාත්‍රියේ වට මඳ...
" අවුරුදු තුනක් නිරෝධා .. දැන් ඇති කියලා හිතෙන්නෙ නැද්ද .. ? "
අපර්ණා අහද්දි මම අපර්ණා දිහා බැලුවෙ විමතියෙන්.
" මොනවද .. ? "
මම අහද්දි අපර්ණා හිනාවුනේ සරදමට ..
" ආදරේ කරලා එක පාරටම අතුරුදහන් වුන මිනිහෙක් මත්තේ නැහුනා ඇති කියලා හිතෙන්නෙ නැද්ද .. ? "
අපර්ණා පරණ මතක අවුස්සද්දි .. මම...
සකී,සිහිනය අතර කිමිදෙමින් හුන්නා ය.ඇය සිටියේ සූරිය වර්ණයෙන් බබළන සූරියකාන්ත මල් යායේ කෙළවරක ය.රූස්ස ගස්වලින් ගහන ඝන කැලයට අහස් ඇය අතැර පිවිසෙමින් සිටියේ ය.ඔහු අර අනන්තය නොපෙනෙන සැඟවුණු උගුල වෙත ළඟා වෙමින් හිඳියි.සකී පුරුදු පරිදිම වෙර යොදා කෑගැසුවා ය.වෙනදා ඇය කෑගසද්දී හඬ නොපිටවේ.ඔහුට ඇගේ වචනයක්වත් නොඇසේ.නමුත් අද ඔහු හැරී...
මේ වන විටත් අප ළඟින් ඉවත් කළ රියදුරන් ඔවුන්ගේ පෞද්ගලික නිවාඩුවෙන් පැමිණ මගේ මෝටර් රථයේ වැඩකරමින් සිටියා.කිසිදු අයිතියක් නැතුවත් ඔවුන් තම ජේෂ්ඨ නිලධාරියාට ඇති ලැදියාවට ඔහුගේ ජීවිතය බේරාගන්නට මා ගෙනයමින් තිබූණු සටනට ඔවුන්ගේ දායකත්වය හැකි අයුරින් ලබාදෙමින් සිටියා.ඒ නිසාම මේ පොලිසියට යන ගමනටත් මගේ රථය පැදවූයේ අප ළඟ සිටි...
බත් කූරු සංදර්ශනය දිගට ම සිදු වූයේ අපරාජිතා ගේ හිත ඔවුන් වෙත යොමු කරවා ගෙන දුක් කල්පනා වලින් මුදවා ගන්නට මෙනි. බත් කූරන් ට එසේ හෝ කළ හැකි වී ද ඈ වෙනුවෙන් ඔහුට කළ හැකි යමක් නෑ නොවේ දැයි සිතෙත්දී සසංක තුළ හිස් හැඟීමක් ඇති විය. ඔහු දෑත් කලිසම් සාක්කු...
"මේ වෙලාවේ උඹට ලව් එකක් ඕන නෑ."
සියුම් එසේ පැවසුවේ අහස්ගේ ආදර කතාව ගැන අසා සිටීමෙන් අනතුරුව ය.දැන් එය ආරම්භ වී අවසන් ය.නමුත් කරදර සහ හිරිහැර ආරම්භ වන්නට පටන් ගන්නේ තව නොබෝ දිනකින් වග ඔහුට සිතෙන්නට විය.එහෙත් ඒ ගැන ඕනෑවට වඩා කතා කරන්නට ද සියුම්ට අපහසු ය.
"මට ලව් එකක් ඕන...
පොලිසි,උසාවි සහ සිරගෙවල් ඇත්තේ මිනිස්සුන්ට යන්නට නිසා ඒ තැන් වලට යන්නට බිය විය යුතු නැති බව මම හිතුවා.පොලිසියට යන්නේ වරදක් කර ඇති හෝ නැති බව තහවුරු කරන්නටයි. උසාවියෙන් එය ස්ථිර වුණොත් හිරගෙදර තිබෙන්නේ ඒ වරදට දඬුවම් විඳින්නටයි.අපව නිකරුණේ වරදකරුවෙක් කරන්නට කෙනෙක් වෙහෙසෙනවානම් කටත් බුද්ධියත් තිබෙන්නේ තමා වෙනුවෙන් කතාකිරීමටයි.මම ඒ...
නිර්ණාමික ලියන්නී බ්ලොග් පිටුවට අලුතෙන් එක් ව තිබි කවියේ අකුරු පේළි දිග සසංක ගේ ඇස් කී වරක් ඉහළ පහළ ගියා දැයි නිශ්චිත නැත.
ඔබ ඉන්න ඔතන ඔහොම
වැහි වනාන්තරයක දලුලන ගුප්ත කැලෑ සුවඳත්,
කඳුකර කේතුදර වනයක සන්සුන් දේවදාර පුසුඹත්,
එකවර මහදවත දනවමින
ඔබ ඉන්න ඔතන ඔහොම...
මට ඉන්න දෙන්න මෙහෙම
අසෙණි වැස්සක් වඩා ගත් අළු පාට...
"මං කෙනෙක්ට ආදරේ කරනවා."
ඒ වචන කිහිපය තෝරා බේරා ගන්නට රන්මිණිටත් නිම්නාටත් සැලකිය යුතු වෙලාවක් ගත විය.සකී ප්‍රේමයක කිසිසේත්ම නොපැටලෙනු ඇතැයි ඔවුන් දෙදෙනා ඕනෑ තරමට අනාවැකි කියා තිබේ.ඒ ඇය අහස් ඉලංගසිංහට ආදරය කරන බව ඔවුන් දෙදෙනාට පෙනෙන්නට තිබූ නිසා ය.කිසිදා දිනාගත නොහැකි වූ ඔහුට ආකර්ෂණය නොවී ආදරය කරන්නට යාම ගැන...
මේ හැම කොටසක්ම නොවරදවා උනන්දුවෙන් කියවන ඔබ මගෙන් නිතර අසන ප්‍රශ්නයක් තිබෙනවා.
" අනේ මේ කරදරවල කෙළවරක් නැද්ද?ඔයා කොහොමද මේවා දරාගත්තේ?.අපට මේවා අහලා ම හරි වෙහෙසයි"
ඔබ දැන් මෙය කතාවක් ලෙස කිය වූවාට එහි ජීවත්වන්නට සිදු වූ මට ආ පීඩනය වේදනාව කලකිරීම සහ කෝපය ගැන කියන්නට මට වචන නැහැ.මේ කතාව කතාවක්...
