කුෂ්ලානි මා ඉදිරියේ හිඳ ගත්තේ කෙළින් ම මගේ මූණ දෙස බලා ගෙන ය. ඒ වෙලාවේ මම ඇගේ ඇස් පත්ලේ නිදන්ගත ව තිබී ගැඹුරු දුකක් හඳුනා ගතිමි. එදුකින් මගේ හිත සසල ව ගියේ ය.
"කුලාන් ඔයාට ආදරෙයි නේද..."
ඇගේ මුල් ම ප්‍රශ්නය වූ කලී කල් යල් බලා එල්ල කරන ලද කාල බෝම්බයකි....
වියළි කලාපයේ මද්දහන කොහොමටත් උණුසුම් ය.උඳුවප් මාසය කියා වෙනසක් නොවූ හිරු රැසෙහි උණුසුම දරාගෙන බිනර මංසන්දියක නැවතී බලා සිටියේ ය.කුඩා ඉනුලි සිටියේ ඔහුව වැරෙන් බදා ගෙන ය.එහෙත් හිතේ ආවේගය රියේ ආවේගය වැඩි කරතැයි බියෙන් බිනර පැමිණියේ ඉබි ගමනින් ය.ඔහු සිටියේ සසල හදවතකිනි.පැමිණි වේගය නිසා සල්වතුර මහත්මිය මඟ හැරෙන්නට ඇති...
නින්දේ දී දකින බොහොමයක් සිහින අවදි වෙන කොටත් අපට අමතක ය. ඇතැම් ඒවායින් යම් යම් කුඩා කොටස් පමණක් මතක ය. ඒ නිසා ද මන්දා සොබා දහම අපට නින්දේ දී නොව ඉඳහිටෙක හැබැහින් සිහින පෙන්වන්නේ ය. ඒවා අමතක කරන්න ට බැරි ව ජීවිත කාලයක් විඳවන්න ට බොහෝ විට අපට සිදු...
වැව් දිය සියපත් සිය දහසක් දරාගෙන බලා සිටියේ සති කිහිපයකට පෙර වැව් පතුලේ සැඟව යන්නට පැමිණි යුවතිය ඒ වග අමතක කරමින් පුබුදුවන සිනා දෙස ය.වෙද ගෙදර මායිමේ කොහොඹ ගස්වල ළපටි දළු නොනවත්වාම පූදින්නට විය.ඒවා වෙද හාමිනේගේ කුඩා බෙහෙත් වංගෙඩියේ තැලී ගියේ සන්තෝසයෙනි.එළකිරි ද අමු කහද මුසු වී මේඝාගේ දෙකම්මුල්...
මගේ ලෝකයට ඉහළින් අලුත් ඉරක් පායා ආවා සේ ය. ඒ අලුත් එළියකි. අලුත් උද්‍යෝගයකි. අලුත් සතුටකි. සියල්ල අලුත් ය. එළියට ප්‍රතිවිරුද්ධ දිශාවේ විය හැකි අඳුරු සෙවනැලි ගැන හිතීමෙන් මම හිතා මතා ම වැළකී සිටියෙමි.
විනෝද ගමන ගොස් පැමිණි පළමු සතියේ තිබූ සුබ නැකතින්, 'සන් පබ්ලිකේෂන්ස්' ආයතනය අලුත් ගොඩනැගිල්ල ට ගෙන...
ආපසු නිවෙස බලා යන ගමන පුරා ඉනුලි සිටියේ මේඝාගේ ඇකයට වී ය.බිනර ඉදිරිපස අසුනේ නිසා මෝටර් රථයේ පිටුපස අසුන සම්පූර්ණයෙන් ම ඉනුලිටත් මේඝාටත් අයිති විය.නමුත් ඉනුලි සිටියේ මේඝාගේ උකුලේ ය.තාත්තාගේ කාරයට වඩා වේගයෙන් හඳ මාමා ගමන් කිරීම ගැන පැමිණිලි කරමින් කිකිණි සිනා නගමින් හුන් ඈ කියවිල්ල නතර කළේ පූජා...
මගේ දකුණු අත පැත්තෙන් අශිකා ය. වම් අත පැත්තෙන් කුලාන් ය. ඉදිරියෙන් තෙරක් නැති සයුර ය. ඉහළින් අපරිමිත අහස ය. ඒ සියල්ල අතරින් මා හුස්ම ගත්තේ ඉතා ම හෙමිහිට, වැරදීමක් වේ යයි බියෙන් සැකෙන් මෙනි. නමුත් මගේ තුන් සිත ප්‍රීති සයුරක දිය බුං ගසන්නට වූයේ ය.
ඔවුන් දෙදෙනා නොයෙකුත් දේවල්...
උඳුවප් සඳ රුවන්වැලි මහ සෑය මුදුනත දිදුලමින් තිබිණ.සඳවතුර සෑ මළුවට ගලා හැලෙන රාත්‍රියේ මේඝා ඉනුලි උකුලේ හිඳුවාගෙන සෑ මළුවේ හිඳගෙන සිටියේ අප්‍රමාණ සැනසීමකිනි.ජනයා රැස් කන උදෑසනකටත් මද්දහනකටත් වඩා සෑ මළුවේ පැවතුණේ නිස්කලංක සැනසිල්ලකි.දන්නා ගාථා සියල්ලම හඬ නඟා කියන සිඟිත්තිය දෙස මේඝා බලා සිටියේ ආදරයෙනි.
බිනරත් දිනිඳුත් සිටියේ මේඝාට මඳක් ඈතට...
ඒ විනෝද ගමන මට තනිකර ම සිහිනයකි. විදුලි කොටන පිරිමි ඇස් දෙකක් මෑතක පායා තිබියදී ඒ තරම් දිගු ගමනක් මා ඒ ගියා ම ය. අධිවේගී මාර්ගය ඔස්සේ ඉක්මනින් ගමනාන්තයට එළඹුන ද මුහුදු තීරය අපට දිගු දවසකට ඇරයුම් කළේ ය. රිදී පැහැ හිරු කිරණ සයුරත් වෙරළත් සිඹ සිඹ හාදු දෙමින්...
මේඝා උදෑසන අවදි වූයේ හිරුගේ පළමු රැස් කැරැල්ල පොළොවට එබෙන්නටත් කලිනි.ඈ මුවකට දොවා මුළුතැන්ගෙයට එබෙද්දී මාධවී වෙද හාමිනේටත් යසාටත් සහය වෙමින් සිටියා ය.මේඝා කරන්නට වැඩක් සොයා මුළුතැන්ගෙය හාත්පස නෙත් විහිදවූවා ය.
"පුතාට කරන්න තරම් වැඩක් නෑ. ඕවා මමයි යසයි කරගන්නං..මං අක්කටත් හැමදාම කියනව අන්තිම මොහොතේ සාරි පටලගන්න බලන් ඉන් නැතුව...
