මේඝා අප්‍රමාණ සතුටක් හිත දරා හුන්නේ අහම්බයකින් පෙර පාසල් ගුරුතුමියක වීමට ලැබීම නිසා ය. අගනුවරට තදාසන්නයේ පිහිටි නම් දැරූ ජාත්‍යන්තර පාසලක පෙර පාසල් ජාලයේ ගුරුවරියක වීම සහ මේ ගම්මානයේ ළදරු පාසල් පාලිකාව වීම එකිනෙකට වෙනස් බව ඇය දැන හුන්නා ය.එහෙත් ඈ සිටියේ ඒ දරුවන් දෝතින් වැළඳ ගන්නට මඟ බලමිනි.සුදු...
කුලාන් ගේ විධානය මත කසුන් ගේ ඉල්ලීම නොතකා හැරීම ගැන කිසියම් දෙගිඩියාවක් මට නො දැනුණා ම නොවේ. නමුත් ඒ විදිහට කසුන් ට බලා ඉන්නට හැරීම ගැන විකෘති සතුටක් ද මට දැනිණ. ඔහු වෙනුවෙන් වසර කීයක් නම් මම බලා සිටියෙම් ද? කසුන් හැසිරුණේ ඒ බවක් නො දැන සිටියා මෙනි. ඒ...
මේඝා රජරට ට නික්ම ගොස් තෙමසක් ද ගෙවුණු වග තාරුකාට සිහිපත් වූයේ පෙර පාසලේ වර්ෂාවසාන උත්සවයේ වැඩකටයුතු වලට කාර්යබහුල වෙද්දී ය.ඇය පෙර පාසලෙන් පිට වූයේ ද මේඝා ගැන සිතුවිලිවල පැටලෙන අතරේ ය. මේඝා මේ දිනවල සිටියේ නම් මොනතරම් උදව්වක්දැයි සිතමින් තාරුකා ඇවිද ආවේ බස් රථයට ගොඩ වෙන්නට ය. අතීතයේ...
උදෑසන ම දිය නා වරලෙහි තෙත පෙරමින් කාර්යාලයට ඇවිත් සිටි මම, ප්‍රබෝධවත් සිතින් අත්‍යවශ්‍ය රාජකාරී කටයුතු වල නියැළුණෙමි. සැලසුම් කොට තිබූ පුවත්පත් අලෙවි නියෝජිතයන් ගේ හමුව සහ අලුත් ගොඩනැගිල්ලෙහි ඔප්පු ලිවීම සම්බන්ධ විද්‍යුත් ලිපි දෙකක මුද්‍රිත පිටපත් ගෙන කුලාන් ගේ අත්සන ලබා ගන්නට ඔහු ගේ කියුබිකල් එක වෙත ගොස්...
මේඝා උදෑසනම දිය නෑවේ සතුටිනි.නිදිමත ඇසි පියන් මතින් වැගිරෙමින් තිබුණ ද ඇය සිටියේ සැබෑ සන්තෝසයකිනි.රාත්‍රියේ එක මොහොතකවත් නිදි නොලබා හඬමින් හුන් දවස්වල උදෑසන ඈ ඇස හැරියේ අසීරුවෙනි.බර කරගත් හිසිනි.නමුත් අද දෑස මත මඳක් වෙහෙස තැවරී ඇතිවා.පමණකි. ඇය ඇඟිලිතුඩු පිරිමැද්දා ය.ඒවා ද මඳක් රිදුම් දේ.එහෙත් හදවත ඉතිර යන්නේ සතුටින් ය.
මේඝා...
මගේ ඇස් ඉදිමී තිබෙනවා මම කැඩපතින් දුටිමි. ඒ බව දැක අම්මා මගේ වත විනිවිද බැලුවත් කිසිත් ප්‍රශ්න නො කළා ය. මඳ හිසරදයක් දැනෙමින් තිබුණේ රාත්‍රියේ නින්ද අඩු වීම නිසා යයි මම නිගමනය කළෙමි. හිසරදය මත පිහිටා නිවාඩු දමා ගෙදර නවතින්නට නො සිතුණා ද නොවේ. නමුත්, කවර ගිලන් බවක් වූවත්...
මුහුදු රළ පෙණ බිඳිති විසි කරමින් වෙරළට පැමිණෙන අන්දම ජනිඳු බලා සිටියේ මිෂෙල්ගේ කියවිල්ලට සවන් යොමා ගෙන ය. ඇය තොරතෝංචියක් නැතිව කියවන්නී ය.මේ තමන්ගේ නැවතුම බව ජනිඳු දැන සිටියේ ය.ඇය මේඝා තරම් රූමත් නැත.එහෙත් මූල්‍යමය වටිනාකම් ඇති තැනක නැවතීමේ අගය ජනිඳුට ඉගැන්වූයේ තාත්තා ය.
"ආදරේ කන්නද පුතා.අර එක මෝඩයෙක් බලනව,ගිය...
ළා සඳ කිනිත්තක් කාමරයේ කවුළුවෙන් ඇතුළට කොකම් පාමින් තිබේ. තඹ පාට මඳ සඳ එළිය සරාගී අඩ අඳුරක් හාත්පස තවරමින් තිබිණි. හැර දැමූ කවුළුවෙන් ඇතුළට ආ මල් සුවඳැති පවන, දුහුල් සුදු තිර රෙදි ඉහළ ඔසවමින් ද යළි පහළ හෙළමින් ද කෝලම් කරන්නට වූයේ මගේ තැවුල් සිත ගැන කිසිදු වගක් නොමැතිව...
"සඳලි ගැන හිත හිතා වොරි වෙලා වැඩක් නෑ බිනර. ඔයා අඩියක් ඉස්සරහට තියන්නම ඕන.. මං අදටත් හිතන් නෑ මං සමාධි එක්ක මෙහෙ ආපු එක වැරදියි කියල..ඒ වගේ තමයි..හරිම තීරණේ හරිම වෙලාවෙ ගත්තම අපිට කවදාවත් හිතට දුකක් නෑ.."
දිනිඳු බොහෝ වේලාවකට පසු පැවසුවේ ය.බිනර හිස ඔසවා යන්තමින් සිනාවක් හෙළී ය. කෙසේ...
මෙතෙක් දවස් මා ඉන්නවා ද නැත් ද කියා හෝ සොයා නො බැලූ කසුන් ඉරිදා දෙවතාවක් ම දුරකතන ඇමතුම් දුන්නේ ය. මම පුදුමයෙන් පුදුමයට පත් වුණෙමි. අප එක්ව උන් යුගයේ දී වත් ඔහු රැකියා ස්ථානයේ සිට නිකමට හෝ මට කතා කර ඇති බවට මතකයක් නැත්තේ ය. අවශ්‍යතාවයක් වී නම් කතා...
