Tag: Mini stories
“තාත්තෙ මම කියන්නෙ දැන් ඔයා ඔය අවුරුදු ගාණක් රට ඉඳිය ඇති. මල්ලියි මමයි දෙන්නම හොඳට හම්බ කරන නිසා ඔයා ගෙදර ඇවිල්ල ඉන්නකො දැන්. අවුරුදු කීයක් ඔයා පිටරට වැඩ කරාද? ගෙදර ඉඳියෙ කොච්චර පොඩි කාලයද?”
සඳනි එහෙම කිව්වෙ සුපුරුදු විදියට හැමදාම රෑ නවයට තාත්තට ගන්න කෝල් එකේදි. සඳනිගෙ තාත්තා වැඩ කරේ...
සමන්ති ගුරු විවේකාගාරයේ හිටියේ ප්‍රශ්න පත්තර ගොඩකට මැදි වෙලා. අපිලිවෙලට සකස් කරපු සාරි පොටෙන් සැරින් සැරේ පවන් ගහන ගමන් ඇය ප්‍රශ්න පත්තර ලකුණු කරා. රෝෂිණී ගුරු විවේකාගාරයට එනකොට ඇයට වඩා ඉස්සර උනේ ඇගේ විලවුන් සුවඳ. අත් බෑගය කබඩ් එකට දාපු රෝශිනි පොත් කීපයකුත් අරගෙන ගුරු විවේකාගාරයෙන් පිට වුණා.
" කවුද...
දැන් අපි බැඳල ඉන්න වෙන්නෙ කොලඹ නේද? ඔයාට හෙඩ් ඔෆිස් එකට ට්‍රාන්ස්ෆර් එකක් ගන්න වෙයි නේද? මම නම් කැමති ඔහෙ එන්න. ඒත් දන්නවනෙ ඇඩ්වටයිසින් ඒජන්සි තියෙන්නෙ කොළඹනෙ හොඳ ඒවා”
සාරන්‍යා එහෙම්ම කිව්වෙ භානුකට. භානුකයි සාරණ්‍යායි යාලුවෙලා දැන් අවුරුදු හතරක් විතර. දෙන්නම ඉගෙනීම් කටයුතුත් ඉවර කරල නිසා දැන් කසාද බැන්දනම් හොඳයි...
අහිංසා මහ ගෙදර යන එක තිත්ත වෙලා තිබුණේ. ඒ නිසාම පුලුවන් හැම වෙලේම මහ ගෙදර යන අවස්ථා අහිංසා මඟ ඇරියා. අහිංසාගේ මේ මඟ හැරීම දැනගෙන උන්න සසංකත් අහිංසාට ඒ වෙනුවෙන් බල නොකර තරම්. තමන්ගේ මහ ගෙදර යන්න අකමැති වුනාට අහිංසා සසංකගේ මහ ගෙදර යන්න නම් ලෑස්ති වුණේ කඳමළු බැඳගෙන....
“සුධාරි බඳිනවලු නේද?”
කතාව පටන් ගත්තෙ ගමේ කඩේ ළඟ හවස පාන් ගන්න ආව කාණ්ඩෙ අතරෙ. සුධාරි කියන්නෙ ගමේ උන්නු වැදගත් පවුලක, හොඳට ඉගෙන ගත්ත ළමයෙක්. ඒ උනාට ගමේ මිනිස්සුන්ට ඒ හැමදේටම වඩා කතා කරන්න ඕන උනේ සුධාරි මීට කලින් කොල්ලො දෙන්නෙක් එකම යාලුවෙලා ඒ සම්බන්ධකම් කඩාගත්ත එක ගැන.
දන්නවනෙ ඉතින් ගම්වල...
“කොච්චර වැඩ කරත් කවුරුවත් මාව අගය කරන්නෙ නෑ”
පාරමිතා හැමතිස්සෙම ඒ ගැන හරි වේදනාවෙන් හිතුවෙ. ළහිරු, ඒ කියන්නෙ පාරමිතාගෙ පෙම්වතාව හම්බුණාමත් ඔෆිස් එකේ මොන තරම් වැඩ කරත් තමාව අගය කරන්නෙ නෑ කියන කතාව ඇරෙන්න වෙන කියන්න කිසිම දෙයක් පාරමිතාට තිබුනෙ නැති තරම්.
“ඔයා එහෙම හිතුවට මම නම් හිතන්නෙ මුලු ඔෆිස් එකම...
කංචන තුන් වෙනි දවසටත් මාව මඟෑරලා ඉන්න ගත්තා. මාසයක් ඇතුලේ එයා මට මෙහෙම කරන තුන් වෙනි වතාව මේ. සතියකට දවස් හතරක්වත් කතා නොකරම අරිනවා. ඇමතුම් මඟ අරිනවා. කෙටි පණිවිඩ කියවලා, පිළිතුරු නොදී අරිනවා. සමහරවෙලාවට දවස දෙක සියළු සන්නිවේදන මාර්ග වලින් මාව අවහිර කරනවා.
ඇත්තටම එයාට එහෙම වෙන්න මගේ අතින් වෙන...
තරණිට අම්මා ගැන තිබුණේ යහපත් මතකයක් නෙවෙයි. අම්මා තරණිව ආච්චි ට දාලා රට යනකොට තරණි යන්තම් එකේ පන්තියේ. තාත්තා කියන්නේ කොහොම කෙනෙක්ද කියලාවත් නොදැනගෙන උන්න තරණිගේ ජීවිතේ නෑදෑයෝ කියලා හිටියේ ආච්චයි සීයයි විතරයි. ආච්චි නැති වුනාම ඒ හැමදේටම හිටියේ සීයා විතරයි. දැනුම් තේරුම් තිබුණ වැඩිහිටියෝ දෙන්නෙක් විදියට ආච්චියි, සීයයි...
මධුකාගේ අලුත් ඇසිස්ටන් විදියට ආවේ මධුකාගේ කැම්පස් එකේ ම ගැහැණු ළමයෙක්. සම්මුඛ පරීක්ෂණයේදීම ඇය හැමෝගේම හිත් දිනාගන්න පුලුවන් තරමේ පෞරුෂයක් පෙන්නුවා. කැම්පස් එකේම ළමයෙක් නිසා මධුකාත් ඇයව පිලිගත්තේ කැමැත්තෙන්.
කලින් ඒ තනතුරේ උන්න තරුණිය පූර්ව දැනුම්දීමක් පවා නැතිව විදෙස්ගත වීම නිසා කාර්‍යාලයේ ගිණුම් අංශයේ වැඩ නොසෑහෙන්න හිර වෙලා තිබුණේ. සමහර කාරණා...
" පවන්, මං ආසම නෑ අනේ ඔයා ඔය කමල්ව මෙහෙ ගෙන්නගන්නවට ..."
මධුශානි කල් යල් බලලා එහෙම කියනකොට පවන් සීසන් වෙන්න තියලා තිබුණ චිකන් බෝල් එක විවෘත කරලා පැත්තකට තිව්වා. ඊට පස්සේ අත් දෙක සෝදගෙන එහායින් තිබුණ පුටුවක වාඩි වුණා.
"හරි... එතකොට මේ ඊයේ පෙරේදා ඉඳන්ම මූණ එල්ලන් ඉන්නේ ඒකටද ?"
කසුන්...
