Tag: හසරැලි වැස්සේ
"මේ අංකල් තමා මාව හොස්පිටල් එකට එක්ක ආවේ."
සුගත් අංකල්ව මිතුරියන්ට පෙන්වා කියද්දී මගේ දෑස් දිලිසිණ.දියණියක දකින්නට එන තාත්තා කෙනෙකු සේ අතින් කටින් එල්ලාගෙන ආ...
"මෝඩ විදියට හැසිරුණු කාලේ නම් හැදෙයිද කියලා අපි ඉවසගන බලාගෙන හිටිය.ඒ උනාට දැන් වැඩ කරන්නේ මහම මහ ගොබ්බ විදියට.."
මා දකින්නට ආ යෙත්මී පැවසුවේ කෝපයෙන්...
"මම්මේ…."
රෝහල් කාමරයේ ඇත්තේ පාළු ස්වභාවයකි.මට මම්මා සමග එක්වී අතීතය දිග ඇවිද යාමට සිත් විය.මා වෙනුවෙන් තේ සාදමින් සිටි මම්මා මා දෙස බැලුවේ විමසුම් නෙතිනි.
"අම්මටයි...
මට ඒ රෝහලේ ඉන්නට ලැබුණේ පසුවදා වන තුරු පමණි.අම්මා බලහත්කාරයෙන් මා රෝහලෙන් පිටකරගත්තේ ඇගේ තනි කැමැත්තට ය.මගේ කැනියුලා ඉවත් කරන්නට ආ හෙදිය අපුරු ප්‍රශ්නයක්...
අම්මා වාට්ටුවට පැමිණියා නොව කඩා වැදුණා ය.දෙනෙත් නිසා මා කෙරෙහි කෝපයෙන් සිටි ඇය මට අනතුරක් වේයැයි භීතියටත් වේදනාවටත් පත්ව ඇතැයි මට දැනුණේ සතුටකි.මම වෙළුම්...
අපහැදිලි ඡායාවන් ද නොදන්නා මිනිසුන්ගේ හඬ ධ බෙහෙත් ගන්ධය ධ මට තෝරා ගත නොහැකි තරමට පැටලවිලි ලෝකයක් මවා තිබිණ.පාදයක සහ අතක දැඩි රිදුමක් දැනේ.දෑස්...
මම දුරකථනය විසන්ධි කළෙමි.දෙනෙත්ගේ කර්කශ වචන දරා ගන්නට සවියක් මා තුළ ඉතිරි නැත.මට මා ඇවිලවූ ගින්නෙන් මා දැවී යන බව දැනේ.උසුළාගත නොහැකි වේදනාව ද...
"ඔලුව අවුල් වෙලාද හසරැලි.."
ඔහු දුරකථනය විසන්ධි කර දමා පණිවිඩයක් එවී ය.එය එසේ වී අවසන් ය.ඔහු මගේ හිත සහමුලින් ම අවුල් කර දමා ඇත.
ආදරය අතරමඟ...
"මට ඔයාලගෙ අම්මා කතා කරා.."
දෙනෙත් මට එසේ වට්ස් ඇප් පණිවිඩයක් එවා තිබුණි.මම කිසිවක් නොකියා සිටියෙමි.ගින්න ඇවිලී තියේ.මට ඒ ගැන සිහින් සතුටක් දැනෙන්නට පටන් ගත්තේ...
"අම්මා තාමත් ඒ කාලේ මතක් කරන්නේ ලස්සනටම හිනා වෙවී.."
මම එසේ පැවසුවේ අයියා සමඟ ය.හදිසියේ ම මා ඔහුගෙන් දුරස්ව ඇති බවත් වැදගත්ම කාරණා පවා ඔහුගෙන්...
