Tag: Mini stories
සෞර්යා හිටියේ මේසයක් යට.හොඳටම අඬමින්.එයාගේ කහ පාට බෝනික්කා තුරුලු කරගෙන මගේ පුංචි දුව හිටියේ මේ ලෝකයේ එයාට ඉන්නේ බෝනික්කා විතරක් කියන හැඟීමකින්.
“අනේ රත්තරන්.. මේ මොකද? කෝ එන්න බලන්න..”
මේසය යටින් දූව අරගෙන තුරුළු කරගනිද්දී එයා ඉකි ගහන්න පටන් ගත්තා.
“මට අම්මා එපා..”
කවමදාවත් අහන්න අකමැති වචන ටිකක් ඊටත් පස්සේ මගේ පුංචි දූ...
“අම්මි බඩගිනියි..”
පුතා ඇවිත් කතා කරනකම් මම හිටියේ ඇඳේ.අඬලා ඉදිමුණු ඇස් පුතාට පේනවට මට දුකයි.මම ලයිට් එක නොදා මොහොතක් හිටියා.පුතා මට තුරුළු වුණා.
“අම්මි ලයිට් එක දාන්නකො මට බයයි..”
මම පැය ගාණක් ඇඳේ වැටිලා අඬනකොට පුතා ඉන්න ඇත්තේ මොනතරම් බයකින්ද? මුළු ගේ පුරාම අඳුර පැතිරිලා.කොහොමත් දැන් ඉතින් මගේ මුළු ලෝකෙම අඳුරුයි තමයි.මම...
" මම දවස් දෙකකින් නිදාගෙන නෑ... වේල් හයකින් කාලා නෑ.... ඒ අස්සේ ඔයා මේ මැසේජ් එකක් ගැන කියෝනවා....මේ වැඩ ඔක්කොම ඉවර කරලා දවසක් දාගෙන ඔයා එක්කම මැසේජ් කර කර ඉන්නම් හරිද ?.."
සන්තුකගේ හඬ වෙඩිල්ලක් වගේ ඇහෙනකොට මම ජංගම දුරකථනය දිහා බැලුවා. ඒ එයාම බව පෙනුනාට පස්සේ ඇස් වලට කඳුළු...
“ඔයා තව දුරටත් ඔය ගැන හිත හිත හිටියොත් වෙන්නෙ ඔයාට ඔයාවම එපා වෙන එක”
ඒමි එහෙම කිව්වෙ කුශීට. කුශී ඉන්නෙ මීට අවුරුදු දෙකකට විතර කලින් වෙච්ච බ්රේක් අප් එකක් නිසා හිත් වේදනාවෙන්.බ්රේක් අප් එකක් දුකයි තමයි. ඒ උනාට පොඩ්ඩක් හරි හිත හදාගන්න මේ අවුරුදු දෙක ගෙවනව වෙනුවට කුශී කරේ තමන්ගෙ...
උමා තමන්ගේ ස්ථීර නිවස උන ළමා නිවාසයේ ගේට්ටුව දිහා බැලුවේ බලාපොරොත්තු දල්වාගත් දෑස් වලින්. මාස කීපයකට තමන්ට අම්මා තාත්තා වෙච්චි ඒ ආදරණීයයන් දෙන්න ආයේ එයිද කියලා උමා හැමදාම මග බැලුවා.ඇයට ඕන උනේ ඒ ගෙදර හැදුන රස කෑම බීමවත් , සැප පහසු ජීවිතයවත් නෙමෙයි , අම්මා කෙනෙකුගෙයි තාත්තා කෙනෙකුගෙයි ආදරේ....
Mini Stories
ගැහැනියකගේ කඳුළු පිස දැමිය හැක්කේ සුන්දර හදවතක් ඇති තවත් ගැහැනියකටම පමණයි.
නිබන්ධිකා වන්නිනායක - 0
මේ නිවසේ බොහෝ කාර්යයන් ඉටු වන්නේ මා අතිනි. ගෘහ සේවිකාවක ලෙස වැඩ ඇරඹු දිනයේ පටන් මම මගේ කටයුතු පිළිවෙලකට සහ ඉක්මනින් කරන්නට අමතක නොකළෙමි. එනිසා මගේ ස්වාමි දුව මා කෙරෙහි වූයේ අප්රමාණ පැහැදීමකි.
සියල්ල වෙනස් වූයේ මා ගර්භනී වූ බව ඈ දැන ගත් පසු ය.
අද මුළුතැන්ගෙයි ඉඳුල් බඳුන් කිසිවක් දක්නට...
ඕනෑම දියණියකගෙ ප්රථම ප්රේමය වන්නේ තාත්තාය.මා ද එවැනි දියණියකි.තාත්තා පස්සේම වැටි ජීවිතය ගෙවන්න කුඩා කල සිටම මට ඕනෑ විය. මගේ අනාගතය කෙසේ වුවත් තාත්තාව ඇස් මානයේ තබා ගැනීම මගේ අරමුණ විය. හෘදයාබාධයක් නිසා හදිස්සියෙ මියගිය අම්මාව සිහිපත් කරමින් තාත්තා මහ රෑට කඳුළු සලන බව මට ඕනෑ තරම් දැනී ඇත.
”...
කනිෂ්ක මතක ඇති කාලෙක ඉඳන් පුරුදු වෙලා හිටියේ සැහැල්ලු ජීවිතයක් ගෙවන්න. වැඩි බරසාරකම් නැතිව දවස ඉවර කරන්න. රජයේ රැකියාවෙන් වසර පහක දේශීය නිවාඩු දාලා නාගරික ගොවිපලක් කරන්න පටන් ගත්තේත් ඒ සැහැල්ලුව ජීවිතේට තව හොයාගන්න හිතාගෙන.
විවාහයක් ගැන අදහසක්වත් තිබුණේ නැති වුණත්, අම්මාගේ හිත හදන්න ඕනි කමට මනමාලියෝ බලන්න යන ගමන්...
බ්රියට්රිස් ආන්ටිගේ සද්දේ ඉස්තෝප්පුව පැත්තෙන් ඇහෙනකොට මම යන්න ආව ගමන නවත්තලා කාමරේම හිටියා. උදේ පාන්දර අපේ ගෙදර එන්නේ, සවින්ත ගැන මොකක් හරි කියලා අම්මගේ ඔලුවත් අවුල් කරලා, අය්යවත් අවුස්සලා, තාත්තා ට හවස් වෙනකල් කල්පනා කරන්න මාතෘකාවක් හදලා දෙන්න කියලා මම හොඳටම දන්නවා. සවින්ත බ්රියට්රිස් ආන්ටිගේ දුවගේ විශ්ව විද්යාලයේ දේශකවරයෙක්...
මාලතීලා අලුත් ගෙදරට ආවේ පුතාව හොඳ ඉස්කෝලෙකට දාගන්න ඕන නිසාමයි.
සල්ලියි බලයයි ඔක්කොම තියෙන නිසා කොලේජ් එකට පුතාව දාගන්න එක කරගන්න එක මහ ලොකු දෙයක් උනෙත් නෑ.
ඉස්කෝලෙ තියෙන්නෙත් ගේ ළඟ හන්දා පුතාව ඉස්කෝලෙට දාන එකත් ඉතින් මාලතීටම කරන්න පුලුවන්.
අසිත ඉතින් රස්සාව කලේ ටිකක් දුරක හන්දා ගෙදර ඔක්කොම වැඩපල ටික කරගන්න...