වරෙක සෙරනිටි නම් කුඩා නගරයක ලිලී නම් තරුණියක් ජීවත් වූවා. ලිලී කාරුණික හා මෘදු ආත්මයක් සහිත වූ කෙල්ලකි. ඈ ඇගේ හදවතේ ගැඹුරේ සඟවාගෙන සිටි රහස් සිහිනයක් වුණා. ලිලීට චිත්‍ර ශිල්පිනියක වීමට අවශ්‍ය වූ නමුත් ඇගේ ආශාව පසුපස හඹා යාමට තරම් ඇයට ආත්ම විශ්වාසයක් තිබුණේ නෑ.
සෑම දිනකම, ලිලී ඇගේ මනසින් අලංකාර සිතුවම් නිර්මාණය කරමින් ඇගේ පරිකල්පනය තුළ තමාව චිත්‍ර ශිල්පිනියක සේ මවා ගත්තා. එහෙත් ඇය කිසිවිටෙකත් පින්සල ගෙන කැන්වසයක ඇඳීමට තරම් එඩිතර වූයේ නැහැ. තම කලාව අන් අය විසින් අගය නොකරනු ඇතැයි යන බිය නිසා ය ඒ. ඒ වෙනුවට ඇය තම සිහින ලොවෙන් සඟවාගෙන සිය කටු සටහන් පොත් පිටුවලට පමණක් සිතුවම් සීමා කළා.
දිනක් ලිලී නගරය හරහා ඇවිදිමින් සිටියදී ඇය චිත්‍ර ප්‍රදර්ශනයක් දැක ඊට ඇතුලු වූවා. එහි ප්‍රදර්ශනය කරන ලද විස්මිත කලා කෘති නිරීක්ෂණය කරන විට ඇගේ දෑස් උද්යෝගයෙන් බැබලුණා. ඇයගේ සිත විශේෂයෙන් ඇදී ගියේ විචිත්‍රවත් සූරියකාන්ත මල් සහිත චිත්‍රයකට. ඇයට පෙනුණේ ඒවායේ වර්ණ ප්‍රීතියෙන් නටමින් සිටිනවා වගේ.
කලා කෘතියේ අලංකාරයට වශී වී ලිලී එහි සිටගෙන සිටියා. හදිසියේම කාන්තාවක් ඇය වෙතට පැමිණියා. ඒ කීර්තිමත් භූ දර්ශන චිත්‍ර ශිල්පිනියක වන සෙරනිටි හි සොෆියා.
සොෆියා උණුසුම් සිනහවකින් ලිලී දෙස බලා මෙසේ පැවසුවා.
“මට ඔයා තුළ ඉන්න කලාකරුවා පේනවා. ඔයාගෙ සුන්දර සිහිනය ඔයා තුළ ම අගුලු දමා ගන්න එපා. ඔයාට ලැබිලා තියෙන ඔය තෑග්ග ලෝකය සමඟ බෙදා ගන්න. ඔයාගෙ සිතුවම්වලට ඔයාගෙ හදවතට විතරක් ප්‍රකාශ කළ හැකි කථා කියන්නට ඉඩ දෙන්න.”
ලිලීගේ හදවත ගැහෙන්නට වුණා. සොෆියා වැනි දක්ෂ කලාකාරියක් තබා කිසිවෙකු ඇගේ සිහින විශ්වාස කරනු ඇතැයි ඇය කිසි විටෙකත් බලාපොරොත්තු වුණේ නෑ. තමාට බාධාවක් වී ඇත්තේ තම බිය පමණක් බව තේරුම් ගත් ලිලීගේ දෑස්වලින් කඳුළු කඩා වැටුණා.
ඒ මොහොතේ සිට ලිලී චිත්‍ර ශිල්පිනියක ලෙස ඇගේ ගමන පටන් ගත්තා. පින්සලයේ සෑම පහරකින් ම, ඇය තම ආත්මය කැන්වසය මතට වත් කර, ඇගේ චිත්‍ර දකින ඕනෑම කෙනෙකුව වසඟ කරන මායා ලෝක නිර්මාණය කළා. ලිලී චිත්‍ර පන්ති සහ වැඩමුළුවලට සම්බන්ධ වූ අතර, සෙසු කලාකරුවන් සමඟ එක් වී ඔවුන්ගේ අත්දැකීම් ඉගෙන ගත්තා. තම අද්විතීය ශෛලිය හා ඉදිරි දර්ශනය මිල කළ නොහැකි බව ඇය තේරුම් ගත්තා.
කාලයාගේ ඇවෑමෙන් ලිලීගේ කලා කෘති පිළිගැනීමට ලක් වුණා. ඇගේ සිතුවම් ගැලරි, නිවාස සහ කෞතුකාගාරවල බිත්ති පවා අලංකාර කරමින් වටිනා වස්තු බවට පත් වුණා. ඇගේ කලාව තුළ ඇය ග්‍රහණය කරගත් හැඟීම් නිසා මිනිසුන් ඒවාට ආකර්ෂණය වුණා.
ලිලීගේ කතාව නගරය පුරා පැතිර ගියේ බොහෝ කාන්තාවන්ට සමාජය කුමක් කීවත් ඔවුන්ගේ සිහින පසුපස හඹා යාමට පෙළඹවීමෙන්. සෑම තරාතිරමකම කාන්තාවන් ලිලී නිසා තම සිරුරේ නිදාසිටි කලාකරුවන්, සංගීතඥයන්, ලේඛකයින් සහ ව්‍යවසායකයින් අවදි කරවන්නට පටන් ගත්තා.
ඉතින් සෙරනිටි කුඩා නගරය සිහින සඳහා තෝතැන්නක් බවට පත් වුණා. මේ සියල්ලටම හේතුව ලිලී නම් නිර්භීත තරුණිය ඇගේ හදවතට ඇහුම්කන් දී සිහිනයක් සාක්ෂාත් කර ගැනීම එතරම් විශාල නොවන බව ඔප්පු කළ නිසා ය.
ඔබේ සිහිනවලට මිය යන්නට ඉඩ දෙන්න එපා. නොබියව ඒ වෙනුවෙන් වැඩ කරන්න. සිහින සැබෑ කරගන්න.
