වර්ණාසි තරහ වෙලා බිම බලාගෙන ඉන්නකොට ජාදු ට මතක් උනේ පරන සිද්ධියක් . ආපහු සැරයක් යාළු කරගන්නත් ඕන හින්දා ඔන්න ඔහේ කියල දැම්මා.
"බේබි ට ...
දවස් ගානක් එකම තැනක හිරවෙලා එකම වාතය ආශ්වාස ප්‍රශ්වාස කර කර එකම හිනාව එකම කතාව අහගෙන නියමිත දවස එනකන් බලාගෙන හිටපු වර්ණාසිගෙත් ජාදුගේත්..ඇමැති දියණියකගේත්...
කේසර ලොකු සර්ගේ උපදෙස් වලට අනුව ජාදුට වෙන් වෙලා තිබුනෙ කුස්සිය ළඟ කාමරය උනත් ජාදු ඒ කාමරය ගත්තේ නැහැ. වර්ණාසිගේ කාමරයේ දොර ඉස්සරහින් මෙට්ටයක්...
"තාත්තා මේ වැඩේ මෙච්චර හදිසියෙන් ප්ලෑන් කරපු එකක් කියලා මට නං හිතාගන්න අමාරුයි.මට හිතෙනවා මේක පිටිපස්සේ මොකක් හරි ලොකු දෙයක් තියෙනවා කියලා."
වර්ණාසි එහෙම කියනකොට...
සක්නද හරියටම නද දෙන්නේ මහා පෞරුෂත්වයක් ඉස්සරහය කියන පරණ කියමණ ඇත්තක් කරවන්න වගේමයි.ජාදු ඉදිරියෙන් හරෝ හරා නමෝ ශිවා හඬ අස්සෙන් මහා සක් හඬක් ගිගුම්...
පාර දිගේ වීදුරු කලුකරපු ජීප් රථය වේගයෙන් ජාදු අරගෙන ගියේ හිතේ මුල්ලක නැගුණු විශාල බයකුත් එක්කයි..ඕනම දේකට මුහුණ දෙනවා කියලා තනියම හිතුවට වර්ණාසිට ඒ...
"උඹට තේරෙන්නේ නැද්ද මෝඩියේ.."
කියලා කේසර කෑ ගැහුවේ මාළු ටැංකියේ පීන පීන හිටපු මාළුන්වත් බයෙන් තිගස්සවමින්...
"උන් උබට වෙඩි තියන්න හදන්නේ එළියට බැහැපු ගමන්... උඹට ඕනේ...
"ඒක මැරුණු මැණිකක්"..
කියලා භූ විද්‍යාඥවරු කිව්වේ එතකොටයි. ආයිත් පාරක් ජාදුව මූලික කරගෙන විකල්ප පත්තර කාරයෝ අවුළුවන්න හදපු ගින්න බට කැලේට වතුර දැම්මා වගේ නිවිලා...
"පිස්සු ද බං.. ඌ අවුරුදු ගාණක් ගැටබේ කාරයා ගාව ඉන්න එකා.."
"අවුරුදු ගානක් හිටියට ඌ තාම ඉන්නේ තනි කාමරයේ පුංචි ගෙදරක. ළමයි දෙන්නා තාම ඉස්කෝලෙ...
කෑම මේසේ කතාවෙච්ච රසවත් කතාබහ කිසි දෙයක් කේසරගේ ඔලුවට ගියේ නැත්තේ ඒකයි.මේ වෙන්න යන බල පෙරළියත් එක්ක තමන්ව අහුවෙලා තියෙන ගැටය ගැන තමන්ටවත් තේරුම්...
