Tag: Life Stories
පිරිමියෙකු වීමේ අවාසනාව පෙන්වූ ඩෙප් – ඇම්බර් අපහාස නඩුව පසුගිය කාලයේ ලෝකයේම අවධානය නතු කර ගන්නට සමත් වුණා.මෙහි අවසන් තීරණය ඊයේ (ජූනි පළවෙනිදා ) ලැබුණා.ඒ අනුව නඩුවේ ජයග්‍රහණය හිමි වූයේ ජොනී ඩෙප් හටයි.
2011 දී මුණ ගැසී 2015 දී ව්වාහ වූ ඇම්බර් සහ ඩෙප් 2017 දී දික්කසාද වනවා.ඇමරිකානුවන් කාන්තා හිරිහැරවලට...
රුවනි මෝටර් රථයට ඇවිදගෙන ආවේ කඩිසර ගමනින්.අද විශේෂ රැස්වීමක් තියෙන දවසක්. මිනිත්තුවක් වත් අතපසු වෙන්න වෙලාවක් නැහැ.හැම දෙයක්ම ඊයේ රෑ කරල තිබ්බ නිසා රුවනිට උදේ සූදානම් වෙන්න එතරම් වෙලාවක් ගියේ නෑ.ගයාන්ගේ උදව් ඕනෑවටත් වඩා ලැබෙන නිසා මේ අතිශය කාර්ය බහුල ජීවිතය රුවනිට වේදනාවක් නෙවෙයි.
"ඔයා ලෑස්තිද පැටියෝ."
චූටි දෝනි එයාගේ කාර්...
"මරණය තෙක් අත නෑර යන ප්‍රේමයක්" හැම ගැහැනියකගේම සිහිනයක්.මරණයටවත් වෙන් කළ නොහැකි ප්‍රේම කතා අපට බොහෝවිට මුණ ගැහෙන්නේ කලා නිර්මාණ තුළයි.සැබෑ ලෝකයේ ද එවැනි ප්‍රේම කතා දුර්ලබ නැහැ. එවැනි සංවේදී ප්‍රේම කතාවක් උවාල්ඩේ පාසලේ දරුවන් දහනව දෙනෙකුට දිවි අහිමි කළ වෙඩි තැබීම. සමඟ අසන්නට ලැබෙනවා.
උවාල්ඩේ පාසලේ ලැබීමෙන් දරුවන්...
"දැන් ඔයා මොකක්ද කරන්න හිතන් ඉන්නේ."
ආශා එහෙම ඇහුවේ ටිකක් තද හඬකින්.පවනි බොහොම බරපතල කතාවක් කියලා තාම විනාඩි දෙක තුනක්වත් ගෙවිලා නෑ.ඒ කියන විදියට නම් පවනිලාට ගන්න තියෙන්නේ තීරණ දෙකයි.
"ඔයාලා ඔය බබාව නැති කරනවද?"
ඔමාලි එහෙම ඇහුවේ පවනිගේ ඇස් නළලට යනකොට.පවනි මිතුරියන් දෙදෙනා දිහා බැලුවේ පුදුමයෙන් වගේ.ඒ දේට හිත හදා ගන්නෙ...
සුමාලි දුරකථනය අංකනය කරලා ආයෙමත් ඇමතුම විසන්ධි කරේ ගැහෙන අතකින්.ඊටත් පස්සේ කාමරේ පුරා එහෙ මෙහෙ ඇවිදින්න පටන් ගත්තේ හිත එකඟ කරගන්නේ කොහොමද හිතන ගමන්.
"එක්කෝ ඒ නම්බර් එකට කෝල් එකක් ගන්නව."
මේ අංකයට අමතන්න ඕනෑද කියලා හිත ඇතුළෙන් කෙනෙක් කෑගහලා අහනකොට සුමාලි ආයේ නැවතුණා.ඒත් ඉවසීම අවසන් වෙමින් එනවා.
"හෙලෝ.."
එහා පැත්තෙන් ආපු කටහඬ...
රසිකා හිටියේ තෝන්තුවාවෙන් වගේ.බබා හම්බ වෙලා ගෙදර ආපු වෙලාවෙ ඉඳලම රසිකා හිටියේ ලොකු යුද්ධයකට මැදි වෙලා.පුතා අරගෙන ගෙදරට ගොඩ වුණු වෙලාවෙම රසිකාට සිද්ධ වුණේ මහා දුකකට මැදි වෙන්න.සන්තෝසයක් තිබ්බා නම් ඒ විනාඩි කීපයක් විතරමයි.
"ගෙදර ආවද මගේ රන් පැටියා."
කමල්ගේ අම්මා එහෙම කියලා පුතාව පිළිගත්තේ පුදුමාකාර උණුසුම් විදියකට.එහෙම වෙන්න එපැයි.මේ වතාවේ...
පාරමී ඔරලෝසුව දිහා බැලුවේ එලාම් සද්දෙට අවදි වෙලා.පාන්දර පහට එලාම් තිබ්බට ඒ වෙලාවට නැගිටින්න අමතක වෙලා.දැන් වෙලාව උදේ හයයි.දඩිබිඩියේ ඇඳෙන් බැස්ස පාරමී එළියට යාගන්න බැරුව තාවර වෙන්න ගත්තේ හිතට ආව දෙගිඩියාවෙන්.
සහන්ගේ අම්මාට කේන්ති ගිහින් තියෙයිද?
"අපෝ නැන්දම්මලා කියන්නේ ගිනි බෝම්බ.ඔයාලා වෙනම ඉන්න යන්නකො අනේ.නැන්දම්මා එක්ක ජීවත් වෙන්නේ කොහොමද?"
ඔෆිස් එකේ යාලුවෝ...
"මොකද පුතේ මේ දණ ගහගෙන.."
අමාලි එහෙම ඇහුවේ පාසල් කොරිඩෝවේ දණ ගහගෙන ඉන්න බිනුරිගෙන්.කාව්‍යා මොකුත් නොකියා ඔලුව උස්සලා බැලුවා.ඒ ඇස් කඳුළින් පෙඟිලා ගිහින්.ශාරීරික දඬුවම් දීමට තරයේම එරෙහි වෙන නිසා අමාලිට මේ නව යොවුන් කෙල්ල දණ ගහගෙන සිටීම ගැන දැනුණේ කම්පනයක්.
"හොද්දක් හැඳි නොගෑවොත් මොකද වෙන්නේ? කැටි ගැහෙනවා.ළමයිනුත් එච්චරයි."
ජයන්ති මිස් ගුරු කාමරයෙදි...
"ඔයා හැමදාම තනියම ඉන්නද හදන්නේ නංගි?"
අක්කා එහෙම අහනකොට කසුනි හිටියේ අමතර පන්තියකට අවශ්‍ය ප්‍රශ්න පත්තර වගයක් සූදානම් කරන ගමන්.කිසිම ඇහිල්ලක් බැලිල්ලක් නැතුව කාමරේට එබිලා එහෙම අහපු අක්කා දිහා බලන්න ගිහින් ප්‍රශ්නෙත් අමතක වුණා කියලා කසුනිට හිතුණා.ඒ ප්‍රශ්න වගේයැ මේ ප්‍රශ්න.අක්කා හැමදාම ගෙදර එන්නේ ඔය කතාව අහගෙන.ඒ හැමදාම කසුනි කරන්නේ...
අම්මා දවස පටන් ගන්නේ හිරුටත් පෙර ය.ඇය උදෑසනම අවදි වී අපට පාසල් ගෙන යාමට ආහාර සූදානම් කරන්නී ය.
ඒ මම අට වසරෙදි විතර ලියපු රචනාවක මුල් වක්‍යය දෙක.තාමත් එහෙම තමයි.වෙනස තියෙන්නෙ දැන් මට අවුරුදු පහළොවක් වෙන එක.අම්මා තවමත් ඒ විදියම තමයි.උදේම නැගිටලා ගෙදර හැම වැඩක්ම කරනවා.
මම අම්මාගේ දවසක් දිහා බලාගෙන...
