පංචලී කෝපි කෝප්පයත් අරගෙන මේසෙන් වාඩි වුනේ දුරකථනයත් අතට අර ගන්න ගමන්.පංචලී ගේ සාමාන්‍ය පුරුද්ද උනේ උදේ නැගිට්ටට පස්සේ කෝපි එක බොන ගමන් සමාජ මාධ්‍ය වල ටික වෙලාවක් ඉන්න එක. ඒ නිසා නිදහසේ වාඩිවෙලා කලින් දවසේ රෑ facebook අප්ලෝඩ් කරපු තමන් ගේත් කාංචන ගේත් ඡායාරූපයට ලැබුණ ප්‍රතිචාර බලන්නයි පංචලී සූදානම් වුණේ.
” ලයික්ස් හාරසීයයි කමෙන්ට්ස් පනහයි ”
පංචලීගෙ හිත සතුටින් පිරුණා. දවස් දෙක තුනකට සැරයක් තමන් ගේත් කාංචන ගේත් ඡායාරූපයක් ෆේස්බුක් පළ කරන්න පංචලී අමතක කළේ නැහැ. ෆේස්බුක් මිතුරන් වගේම කාර්යාලයේ මිතුරන් ගෙනුත් පංචලී ට ඒවාට හොඳ ප්‍රතිචාර ලැබුණා. හැමෝම වගේ කිව්වෙ පංචලී හරිම වාසනාවන්ත බිරිඳක් කියලා.
” ඔයා නං හරිම වාසනාවන්තයි පංචලී ”
” ශෝක් කපල් එකක් ”
” මං දැකපු ලස්සනම කපල් එක ”
මේ වගේ ප්‍රතිචාර බොහෝමයක් ඡායාරූපයට පලවෙලා තියෙද්දි පංචලී ඒ එකින් එකට පිළිතුරු දැක්වූවා.
” මොනාද පංචලී උදේ පාන්දර ෆෝන් එකට විරිත්තගෙන කරන්නේ ? ”
කාංචන කුස්සියට ආවේ පංචලී තනියම හිනා වෙවී දුරකථනය දිහා බලාගෙන ඉද්දිමයි.
” ඔයාගේ කෝපි එක ඔතන කාංචන ”
කාංචන වීදුරු රැක් එකෙන් වීදුරුවක් අර ගත්තේ නිවෙමින් තියෙන කෝපි එක දිහා බලන ගමන්.
” ඔයා දැක්කද කාංචන මං ෆේස්බුක් එකට දැම්ම ෆොටෝ එක ? ”
පංචලී දුරකථනයෙන් ඇස් අහකට ගත්තෙම නැහැ.
” නෑ. ඇයි ? ”
” ගිහින් බලන්නකෝ අපි දෙන්නගෙ ෆොටෝ එකට වැටිලා තියන කමෙන්ට්ස් ”
පංචලී කිව්වේ සතුටින්.
” ඕකෙ ඉතිං අමුතුවෙන් බලන්න දෙයක් තියෙනවයැ. ඔයාගේ වැඩේම ෆේස්බුක් එකට ෆොටෝ අප්ලෝඩ් කරන එකනේ ”
කාංචන කිව්වේ වතුර වීදුරුවට ටැප් එකෙන් වතුර පුරවන ගමන්
” ඔයත් ගිහින් කමෙන්ට් එකක් දාන්නකෝ ”
කාංචන සද්දෙට වතුර වීදුරුව මේසය උඩින් තිබ්බා. පංචලී ගැස්සුනා.
” මේ ඕයි. තමුසේ ඔතන වාඩිවෙලා ෆෝන් එකට විරිත්ත ගෙන ෆේස්බුක් එකට වෙලා ඉන්නකොට අද දවල්ට උයන්න ඕන මමද ? ”
කාංචන කේන්තියෙන් එහෙම කියලා කුස්සියෙන් එළියට යද්දී පංචලී ට ඉබේටම පුටුවෙන් නැගිට්ට උනා.
” මේ චිකන් එක නං හරි රහයි කාංචන. අම්ම ද හැදුවේ වයිෆ් ද ? ”
දවල් කෑම වෙලාවෙදි කාංචන දීපු චිකන් කෑල්ලක රස බලන ගමන් සුමේධ ඇහුවා
” අපි ඉන්නේ වෙනමනේ. වයිෆ් තමයි උයන්නේ “
කාංචන කෑම කන අතරේදී කිව්වා. ඒ එක්කම කාංචන ට මතක් උනේ උදේ පාන්දර තමන්ගෙන් බැනුම් අහලා උයන්න පටන් ගත්ත පංචලී ව. කලබලේ කෑම හැදුවා උනත් පංචලී ගේ කෑම ඇත්තටම රස බව කාංචන ඒ වෙලාවේ හිතුවා.
” ගෙදර යන්න අදහසක් නැද්ද පංචලී ? ”
හවස පහමාර පහු වෙලත් පංචලී පරිගණකය ඉස්සරහ වාඩිවෙලා ඉන්න නිසා තිළිණි ඇහුවා.
” මට තව වැඩ ටිකක් තියෙනවා තිළිණි ඉවර කරන්න. කාංචන එයි මාව එක්කන් යන්න. එයාටත් පොඩි වැඩ වගයක් තියෙනවලු ඉවර කරන්න ”
” අනේ ඔයා නං හරිම ලකී පංචලී. බලන්නකෝ හස්බන්ඩ් ඔයාට කොච්චර ආදරේද කියලා. ඒකට අපේ එක්කෙනා , පරක්කු වුනොත් ටුක් එකක් දාගෙන එන්න කියනවා ”
තිළිණි කියපු ඒ කතාවට පංචලී යන්තමට වගේ හිනා වුනා.
” ඔයා ඊයේ ෆේස්බුක් දාලා තිබුන ෆොටෝ එක මං අපේ මයන්තට පෙන්නුවා. එයා කිව්වා ශෝක් කපල් එක කියලා. ඇත්තමයි පංචලී දැක්කම අපිටත් ආස හිතෙනවා “
පංචලී ඒත් හිනා වුනා. ඒ ඡායාරූපය නිසා තමන් උදේ පාන්දර කාංචන ගෙන් බැනුම් අහපු බව පංචලී තිළිණිට කියන්න ගියේ නෑ.
” බලනවකෝ මේ සාලෙ හැටි පංචලී. සෝෆා එක උඩ රෙදි තියන්න එපා කියලා මං ඔයාට කොච්චරවත් කියනවා අහන්නෙම නැහැනේ “
කාංචන වොශ් එකක් දාගෙන සාලෙට එද්දි සෝෆා එක උඩ තිබුණ රෙදි ටික දැකලා හොඳටම තරහා ගිහින්තිබුණා.
” මං ඔය ටික ඔතනින් තිබ්බ නවන්න කාංචන. ඇයි මේ බොරුවට කෑ ගහන්නේ ? ”
” බොරුවට කෑ ගැහුවෙ කවුද ? ඔයාගේ මේ කිසි පිළිවෙලක් නැති වැඩ මට එපා වෙලා තියෙන්නේ. දැන් කවුරුහරි ගෙදරට ආවා නං ඉස්සෙල්ලම දකින්න මේ රෙදි ගොඩ නෙමෙයිද ? ”
” මේ වෙලාවේ කවුරු එන්නද කාංචන අපේ ගෙදරට ? ”
පංචලී ඇහුවේ සෝෆා එක උඩ තිබුන රෙදි ගොඩ අතට ගන්න ගමන්.
“තමුසේ දැන් එකට එක කියවන්නත් එනවද ? ”
කාංචන කෝපයෙන් දත් මිටි කෑවා. පංචලී හෙමින් සීරුවේ ඔහුව මග ඇරලා කාමරයට රිංග ගත්තේ ඔහුගේ කෝපය තවත් වැඩි වෙන්න කලිනුයි.
සති අන්තයේ කාංචනගේ අම්මා උදේ පාන්දරම ගෙදරට ගොඩ වුණේ එන බව වත් නොකියාමයි.
” ඔය දෙන්නා නිකමටවත් මහ ගෙදරට ගොඩ වෙන්නෙ නැති නිසා මමම ආවා ඕගොල්ලන්ව බලලා යන්න ”
සුනීතා එහෙම කියන ගමන් වාඩි වුණා. ඒ වෙනකොට නැගිටලා පැය බාගයක්වත් ගතවෙලා නැති නිසා පංචලී ලෑස්ති වුනේ තේ හදන්න යන්නයි.
” අම්මේ තේ එකක් බොමු ”
පංචලී කුස්සියට යද්දී සුනීතාත් ඒ පස්සෙන් ගියා. කාංචනත් නැගිටලා මූණ හෝදගෙන ඇවිත් කුස්සියට ආවා.
” බැඳලා අවුරුදු දෙකක් වෙච්ච එකේ දරුවෙක් ගැන හිතුවොත් හොඳයි නේද දැන්. නෑයොත් අහනවා තාම මුකුත් වෙනසක් නැද්ද කියලා ”
සුනීතා කිව්වේ පංචලිත් කාංචනත් දිහා බලන ගමන්.
” නෑයෝ එනවද අම්මේ අපිට කන්න අඳින්න දෙන්න ? ”
පංචලීට ඉබේටම කියවුනා. කාංචන තරහෙන් රවලා පංචලී දිහා බැලුවා.
” අපි හෙමිහිට ඒ ගැන හිතන්නම් අම්මේ ”
කාංචන එහෙම කියල කුස්සියෙන් පිටවුණා.
” තමුසේ ආපහු අර විදිහට අම්මට කතා කළොත් මට කියලා දත් ටික කඩා ගන්නවා ”
සුනීතා පිටවෙලා ගියා විතරයි කාංචන හිතේ හිර කරගෙන හිටපු කෝපය එළියට දැම්මා.
” ඉතින් මං ඇත්තනේ කිව්වෙ කාංචන ? නෑයන්ට ඕන කාලෙටද අපි දරුවෙක් හදන්න ඕනේ නැත්නම් අපිට ඕන කාලෙටද ? කාටවත් මොකටද අපේ දේවල් ? ”
පංචලී එහෙම කියද්දී කාංචනගේ කෝපය තවත් වැඩි වුනා. කාංචනගේ අත පංචලී ගේ කම්මුල හරහා පතිත වෙන්න ඒ හැටි වෙලාවක් ගියේ නැහැ. බලාපොරොත්තු නොවුණ පහරක් නිසා පංචලී විසික් වෙලා ගිහින් කැබිනට් එකේ වැදිලා බිම වැටුණා.
” තිළිණි ඔයාට පුළුවන් නේද පංචලීගෙ වැඩ ටිකක් බලන්න ? “
පංචලීගේ අංශ ප්‍රධානියා ඊළඟ දවසේ උදේම ඇවිත් තිළිණිගෙන් අහද්දි තිළිණිගේ ඇස් පුදුමයෙන් ලොකු වුණා
” ඇයි සර් ? ”
” පංචලී ට දවස් දෙක තුනක් එන්න බැරි වෙයි ”
අංශ ප්‍රධානියා කතාව නතර කරලා මොහොතක් නිහඬ වුනත් තිළිණි ගේ මුහුණේ පුදුමය දැක්කහම කතාවේ ඉතිරියත් නොකියා ඉන්න ඔහුට බැරි වුණා.
” පංචලිගේ හස්බන්ඩ් එයාට ගහලා. එයාට පොඩ්ඩක් තුවාල වෙලා හොස්පිට්ල් එකේ. හස්බන්ඩ් බය වෙලා කෑගහපු පාර අහල පහල ගෙවල් වලිනුත් ඇවිල්ලා. hospital එකේ පොලිසියෙන් මිනිහව අල්ල ගෙන ඔන්න ”
” දෙයියනේ. ඒ දෙන්නා හිටපු විදිහට ඒ වගේ දෙයක් හිතා ගන්නවත් බැහැනේ සර් “
” Facebook එකේ දාන තරං හැමදේම සුන්දර නෑ තිළිණි. අපි දන්නේ නෑනේ මොන මොන ප්‍රශ්න තිබුණද කියලා ”
අංශ ප්‍රධානියා පිටවෙලා ගියාට පස්සේ තිළිණි දුරකථනය අතට අරගෙන පංචලී අන්තිමට මුහුණු පොතට එකතු කරපු ඡායාරූපය දිහා බැලුවේ හිතා ගන්න බැරි තරම් පුදුමයකින්.
 | ReplyForwardAdd reaction |
![Pinterest](https://pinterest.com/pin/create/button/?url=https://smartlady.lk/article/41694/short-story-127/&media=https://smartlady.lk/wp-content/uploads/2025/04/21.jpg&description=" බලනවකෝ මේ සාලෙ හැටි පංචලී. සෝෆා එක උඩ රෙදි තියන්න එපා කියලා මං ඔයාට කොච්චරවත් කියනවා අහන්නෙම නැහැනේ "){kind=link}