Dorothy Eady කියන්නෙ 1904 දී අයර්ලන්ත දෙමාපියන්ට දාව ලන්ඩනයේ ඉපදුණ, වයස අවුරුදු 3 දී පඩිපෙළකින් වැටී සිහිසුන්ව වැටෙන තෙක් ඉතාම සාමාන්‍ය ජීවිතයක් ගෙවපු ගැහැණු ළමයෙක්.ඒ ඇද වැටීම ගැන විවිධාකාර මතභේද තිබුණා මොළයේ තුවාල පිළිබඳ ප්‍රකාශවල සිට මරණය දක්වා වගේම හදිසියේම Dorothy නැවත ඉපදීමක් ගැන කතාකරන්න ගන්න තුරුම.
ඇද වැටීමෙන් පස්සෙ ආයෙ සිහිය එන Dorothy කියන්නෙ සහමුලින්ම වගේ වෙනස් විදියට කතාකරන හැසිරෙන මනුස්සයෙක්. ඇගේ උච්චාරණය සහ කථාව කැපී පෙනෙන ලෙස වෙනස් වී තිබුනා වගේ වඩාත් අමුතු විදියට ඇය තමන්ව ආපහු තමන්ගෙ ‘නිවසට’ අරගෙන යන ලෙස තම දෙමාපියන්ගෙන් ඉල්ලා තිබෙනවා.
එයා මේ කියන ‘නිවස’ කොහිදැයි Dorothy පැහැදිලි කළ නොහැකි වුනත් “තමන්ව ආපහු තමන්ගෙ නිවසට එක්කරගෙන යන ලෙස” ඉල්ලා සිටීම එයාගෙ දෙමාපියන් කනස්සල්ලට හා ව්‍යාකූලත්වයට පත් කරනවා.
මේ කාලයේදී තමයි Dorothy බ්‍රිතාන්‍ය කෞතුකාගාරයේ ඊජිප්තු ප්‍රදර්ශනාගාරය නැරඹීමට අරගෙන යන්නෙ .ප්‍රදර්ශනය අවට බලන විට, මහා රැම්සෙස්ගේ පියා වන සෙට් I ගේ දේවාලයේ ඡායාරූපයක් ඇයට හමු වෙනවා.
“මේ තියෙන්නෙ මගේ ගෙදර!” කියලා Dorothy මහ හයියෙන් කෑගහලා කියන්න තමා එම විහාරස්ථානයේ ජීවත් වූ බව අවධාරනය කරන ගමන්. හැබැයි ටිකකින් ඒ කෑගහන එක නතර කරන Dorothy ඉන්පස්සෙ ඒ ජායාරූපය හොඳින් බලන ගමන් “කෝ ගස්, කෝ උයන්?”කියලා ප්‍රශ්න කරනවා.
කතාවට අනුව, ඇය ප්‍රදර්ශනයේදී හරිම සතුටක් තමයි පෙන්නල තියෙන්නෙ. එයා ප්‍රතිමාවල පාද පවා සිප ගනිමින් “තමන්ගෙ අය” සිටින බව ප්‍රකාශ කළේ එයාගෙ දෙමව්පියන්ව තව තවත් ප්‍රශ්නවල පටලවමින්.
අමුතු හැසිරීමක් තිබියදීත් අවසානයේ ඇය එවකට කීර්තිමත් ඊජිප්තුවේදියෙකු වූ ඊ.ඒ. වොලස් බජ්, ඇයව හයිරොග්ලිෆික්ස් ගැන ඉගෙන ගැනීමට දිරිමත් කරනවා.
Dorothy ගෙ තරුණ අවදිය
ඩොරතිගේ නව යොවුන් වි සහ තරුණ වැඩිහිටි ජීවිතය ආගමික ගැටුම් සමඟ එක තැනකට කොටු වෙනවා. ඇය බොහෝ විට ක්‍රිස්තියානි ධර්මය ඊජිප්තු මිථ්‍යාදෘෂ්ටිකත්වය සමඟ සංසන්දනය කළ අතර ඒ හේතුන් නිසාම එයාව සියලුම බාලිකා පාසල්වලින් නෙරපා හරින ලද අතර එය ඇගේ “පැරණි ආගම” මතක් කර දුන් ආකාරය සඳහන් කිරීමෙන් පසු ඉරිදා දේව මෙහෙය පවා තහනම් කරන්න හේතුවක් වෙනවා.
තමන්ට මෙහෙම දෙයක් වුනේ මෙන්න මේ හේතුව සහ මේක තමන්ගෙ පෙර ආත්මය ගැන කතාකිරීමක් බව පැහැදිලි කර දුන්නත් අවසානයේදී ඇයව තවදුරටත් සභාවට පිළිගන්නේ නැති බව ඇගේ පල්ලියේ පූජකවරයා විසින් ඇයට දන්වනවා.
එහෙම වෙලත් මේ ගැන හොයන්න, තමන් කියන මේ නැවත ඉපදීම ගැන හොයාබලන්න ඩොරතිට තිබුණ උනන්දුව පොඩ්ඩක්වත් අඩුවෙන්නෙ නෑ.
වයස අවුරුදු 14 දී, ඇය සිය පෙර ජීවිතය විස්තර කිරීමට පටන් ගන්නවා. තමන් සෙටි I ගේ පෙම්වතිය යැයි කියාගෙන, ඔහුගේ මමිය සමඟ රාත්‍රී කාලයේ සංචාරය කිරීම පවා විස්තර කරන්න ඩොරති පටන් ගන්නවා.
අවසානයෙදි ඩොරතිව එයාගෙ දෙමව්පියන් විසින් sanatoriums කිහිපයකට යවනවා. කෙසේ වෙතත්, ඔවුන් සියල්ලන්ම කිසිවක් වෙනස් කරන්න බැරිවෙන තැණ, ඔවුන්ගේ මැදිහත්වීම නොසලකා ඩොරති ඇගේ විශ්වාසයන් මත රැඳී ඉන්න තීරණය කරනවා.
වයස අවුරුදු 16 දී පාසලෙන් ඉවත් වූ ඇය ප්ලිමත් හි කලා පාසලක අර්ධකාලීනව අධ්‍යාපනය ලබමින් සිටියදී ඇගේ පියා සමඟ සිනමා ශාලාවක වැඩ කිරීමට එනවා.
මේ කාලයෙදි තමයි ඩොරති විසින් කියන මේ එයාගෙ පෙර ආත්මයේ කතාව ගැන දැනගන්න බලාපොරොත්තුවෙන් Hpr-Ra කියන ආයතනයකින් එයාව හොයාගෙන එන්න පටන්ගන්නෙ.
Eady විසින් ලියන ලද කතාව, කර්සිව් හයිරොග්ලිෆික් පාඨයේ පිටු හැත්තෑවක් ගෙන, නම් සොල්දාදුවෙකුගේ සහ එළවළු වෙළෙන්දෙකුගේ දියණියක වූ ඊජිප්තුවේ තරුණියකගේ ජීවිතය විස්තර කරන එකක් වෙනවා. එයාට වයස අවුරුදු 3 දී තමන්ග මව මිය ගිය බවත්, තමන්ගෙ පියා තමන්ව අබිඩෝස් හි සෙටි I දේවාලයට ලබා දුන් බවත්, ඒක වසර හතරකට පෙර කෞතුකාගාරයෙදි ඇය පෙන්වා දුන් ගොඩනැගිල්ලම බවත් ඇය විස්තර කරනවා. වයස අවුරුදු 12 දී ඇය ‘අයිසිස්ගේ කැප කළ කන්‍යාවක්’ බවට පත් වූ බව පවසමින් ඇගේ කතාව දිගටම කරගෙන යනවා. අවුරුදු දෙකකට පසු වයස අවුරුදු 14 දී ඇයට සෙටි I මුණගැසුණු අතර ඔවුන් පෙම්වතුන් බවට පත්වෙනවා.
තමන් ගැබ්ගත් විට,ේක අභිෂේක ලත් කන්‍යාවක් විදියට ලොකු වරදක් බවට නඩු විභාගයෙන් තින්දු කරාය පස්සෙ දඬුවම ලෙස මරණය සහතික කළ බවත්,ඒක තමන්ගෙ පෙම්වතාට ගෙන එන මහජන අපකීර්තියට හා අගෞරවයට මුහුණ දෙනව වඩා සියදිවි නසා ගැනීම හොඳයි කියල හිතල එහෙම කරන්න තීරණය කල බවත් ඩොරති තමන්ගෙ අතීත කතාව මතක් කරන ගමන් කියනවා.
නැවත ගෙදර ගෙනියන්න කියා කියන ඉල්ලීම
වයස අවුරුදු 27 දී ඩොරතිට එයාගේ අනාගත සැමියා වන ඉමාම් අබ්දෙල් මෙගුයිඩ් මුණගැසෙන්නෙ ලන්ඩනයේ ඊජිප්තු සඟරාවක සේවය කරමින් ඉද්දි
පස්සේ එයාලා කයිරෝ වෙත පදිංචියට ගිය අතර එහිදී ඩොරති පුතෙකු බිහි කළ අතර එයා ඒ දරුවව එයාගෙ පැරණි පාරාවෝ පෙම්වතාගේ නමින් සෙටි කියලා නම් කරනවා. ඇය “සෙටිගේ මව” සඳහා අරාබි භාෂාවෙන් ඔම්ම් සෙටි යන නාමයත් පාවිච්චි කරලා තියෙනවා.
එහෙම තියෙද්දිත් අලුත් විදියට හිතන එයාගෙ in laws ලා ඩොරති පාරාවො ගැන කතාකරන, පෙර ආත්මෙ ගැන කතාකරන එක නම් එච්චර අගය කරන්නෙ නෑ. මේ සියල්ල ඇගේ විවාහය වසර දෙකකට පසු අසාර්ථක වීමට හේතු වෙනවා වගේම එමාම් ඇයව අත්හැර ඉරාකයට සංක්‍රමණය වෙනවා.
ඔම් සෙටි ජාතික පුරාවස්තු දෙපාර්තමේන්තුවේ කෙටුම්පත් කාන්තාවක් ලෙස සේවය කරමින් ඉද්දි තමන්ගෙ පුතා ඇති දැඩි කිරීම සඳහා කයිරෝවේ රැඳී ඉන්න තීරණය කරනවා වගේම එහිදී ඇය පොත් සහ ලිපි කිහිපයක් ප්‍රකාශයට පත් කරනවා.
ඇය බොහෝ විට ගීසා හි මහා පිරමීඩය තුළ රාත්‍රීය ගත කළ බව හෝ ස්පින්ක්ස් හි පූජාවන් තැබූ බව ැඑ කාලෙ ප්‍රසිද්ධ කතාවක් වෙනවා. එය ප්‍රදේශවාසීන් ඇයව අගය කිරීමට සහ බියට පත් කිරීමට හේතු වෙනවා.
කොහෙන්ද මේ හැමදේම පටන් ගත්තෙ?
වයස අවුරුදු 50ස් ගණන්වලදි ඩොරතිට අවස්තාව හම්බුවෙනවා එයාගෙ පැරණි පෙම්වතා වුණ සෙටිගෙ නවාතැන වුන Abydos හි කැණීම් කටයුතු අතර සේවය කරන්න යන්න.ඒ වගේම මේ කැණීම් කටයුතු අතරෙදි ඩොරති researchers ලට දේවල් තිබුන තැන්, උද්‍යාන, මල් වතු තිබුන තැන පෙන්වා දෙමින් විශාල උදව්වක් කර බව කියනවා.
මේ කාලය තුළ එළියට ආ අමුතුම කතාන්දරයක් වූයේ ඊජිප්තු පුරාවස්තු දෙපාර්තමේන්තුවේ ප්‍රධාන පරීක්ෂක විසින් ඇයට අභියෝග කිරීම. ඔවුන් සෙටිගේ දේවාලයට ගොස් සම්පූර්ණ අඳුරේම ඇයට බිත්ති සිතුවම් මාලාවක් විස්තර කළහ. එක් එක් විස්තරයෙන් පසුව ඇය එම විශේෂිත බිතුසිතුවම තියෙන දිශාවට ගමන් කිරීමට යොමු කරන ලද අතර, ඇය වැරදීමකින් තොරව එය කළා කියන එකෙන් ඇගේ කතාව එක්තරා දුරකට ඇත්තක් බව කට්ටිය පිළිගන්නවා සහ ඒක ඔප්පු වෙනවා. මෙම පෞරාණික කලා කොටස්වල ස්ථාන මීට පෙර කිසි දිනෙක ප්‍රකාශයට පත් කර නොතිබූ බැවින්, පරීක්ෂකවරයා පවා පුදුමයට පත්වෙනවා. ඇය පර්යේෂකයන්ට සහ කැනීම්කරුවන්ට උදව් කරමින් ඇබිඩෝස් හි ඉතිරි දින ගත කිරීමට ගිය නමුත් එම ස්ථානය ඇයට සතුටක් ගෙන දුන් නිසා ඇය එහි රැඳී ඉන්න බව කියනවා.
පුරාවෘතයක අවසානය
ඊජිප්තු විද්‍යාව සඳහා ඇයගේ විශාල දායකත්වයක් තියෙද්දිත්, බොහෝ ප්‍රදේශවාසීන් තවමත් තමන්ට බයයි කියන එකත්, කිසිඳු චිර්ස්ටියන් හෝ මුස්ලිම් සුසාන භූමියක් ඇයව පිළිගන්නේ නැති බවත් ඩොරත දැන ගෙන හිටියා.
එයා තමන්ග ගෙවත්තේ සොහොන් ගැබක් ඉදිකිරීමට උත්සාහ කළ නමුත් අවසාන මොහොතේ සෞඛ්‍ය නිලධාරීන් ඒකට ඉඩ දෙන්නෙ නෑ.
අවසානයේදී ප්‍රාදේශීය කොප්ටික් සුසාන භූමියක් ඩොරතිට අනවශ්‍ය ඉඩම් කෑල්ලක් ලබාදෙනවා එයාගෙ සොහොන හදාගන්න.හැබැයි එතන කිසිම සොහොන් කොතක් හදන්න ඉඩක් ලැබෙන්නෙ නැහැ.
1981 දී වයස අවුරුදු 77 දී ඩොරතිගෙ මරණයෙන් පසු එම නිර්නාමික භූමදානය මහා ජයග්‍රහණ සහ සමාජ හා ආගමික හුදකලාව යන දෙකින්ම පිරුණු දිගු හා අසාමාන්‍ය ජීවිතයක අවිනිශ්චිත අවසානයක් සනිටුහන් කරනවා.
