"චාපා..චාපා..ළමයෝ අර බලන්නකො.ඔයාට පේන් නැද්ද ඒ විනාසේ.."
එහා ගෙදර ඇන්ටි කෑගහන සද්දෙට මම එළියට ආවා.ඇන්ටි ඔළුවේ අතක් තියාගෙන කෑගහනවා.වතුර ලයින් එක වත් කැඩිලද? මම විපරම් කළා.
"මොකද ඇන්ටි වෙලා තියෙන්නෙ?"
මම අහනකොට ඇන්ටි කම්මුලට අතක් තියාගත්තා.ඊට පස්සේ මං දිහා රවලා බැලුවා.
"හොඳ අම්මා..කෝ කෙල්ල.."
ඇන්ටි අහන්නේ සැරෙන්.එතකොටම මගේ ඔළුවට උඩින් හිනා සද්දයක් ඇහුණා.අපේ පුංචි...
"ඔයා උයනවද?"
අරුණ උදේ කුස්සියට ආවේ එහෙම අහගෙන.අලුත් මනමාලි නර්මදා ලස්සන හිනාවකින් අරුණ දිහා බැලුවා.
"අනේ එයාගේ ඉවිලි.ඔන්න ඔය මොනවද කපලා කොටලා ඒදනකොට මම වෑංජන දෙකක් හදලා බතුත් ඉව්වා.."
අරුණගේ අම්මාගේ මුහුණේ තිබ්බේ අවඥාවට බර හිනාවක්.නර්මදා මොකුත්ම නොකියා වතුර කේතලේ තිබ්බා.සුවඳ රස හරි ගාණට ආපු කිරි කෝපි කෝප්පය හදනකොටම අම්මා එතැනට කඩා...
ඔයා මොකක්ද සඳුනි අර ෆේස්බුක් එකේ දාල තිබ්බ කවිය ? "
" ඇයි සමීර ? මොකක්ද ඒකෙ අවුල? මම කොහොමත් ලියනවනේ ? මම ලියන්න පටන් ගත්තෙ ඔයත් එක්ක යාලු වෙන්නත් අවුරුදු ගානකට කලින් "
" මගුල තමයි . මගේ යාලුවෝ කීප දෙනෙක්ම මගෙන් ඇහුවා අපි දෙන්නා අතර මොකක්හරි රණ්ඩුවක් ද කියලා...
මනුරංග කුස්සියට ආවේ අළුයම හයහමාර පසුවෙද්දි. විදුලි කේතලය ට වතුර පුරවපු ඔහු ඒක ක්‍රියාත්මක කරලා වතුර උතුරනකන් බලාගෙන හිටියා. මේ ගෙවීගෙන යන්නේ ජීවිතයේ සුන්දරම දවස්.මනුරංගට හිතුණේ එහෙම. වන්දනා තමන්ගේ ජීවිතයට ආව දවසේ ඉඳලා තමන් ජීවත් වෙනවා කියලා මනුරංගට දැනුනා .
" මනූ ඔයා මොකද කරන්නේ ?"
වන්දනා එහෙම අහගෙන කුස්සියට එද්දි...
"හායි කොහොමද මෙහෙ හොඳයිද?"
අලුත් ඔෆිස් එකට ඇවිල්ලා පැය ගානක් යනකොටම අනිත් අය මාත් එක්ක හිතවත් වෙන්න පටන් ගත්තා.මම හිනාවකින් එයාලට හිතවත් වෙන්න උත්සාහ කළා. කැම්පස් අවුට් වෙලා, ට්‍රේනින් පීරියඩ්ස් පහු කරලා ආපු පළවෙනි රස්සාව.ඉතින් හැමෝම එක්ක හොඳට ඉඳගෙන රස්සාව පරිස්සමින් කරන්න ඕනෑ.
"නංගි කැන්ඩි කිව්වා නේද? අපෝ එහෙනම් මේ රස්තියාදුකාර...
අමිල නිවසට ආවේ හිස ගිනිගෙන වගේ. සුජීවා ගේ කඳුළු පිරුනු ඇස් අමිලට මතක් නොවෙන මොහොතක් තිබුනේ නෑ. තරුණ වයසේදීම අම්මාගේ ආදරේ අහිමි උනාට පස්සේ ඇත්තෙන්ම අම්මා කෙනෙක් වගේ සියලුමදේ හොයලා බලලා හැම වැඩකදීම තමන්ට ශක්තියක් වූනු සුජීවාව විවාහ කර ගන්න සූදානම් වීම දැන් ගෙදර ලොකුම ප්‍රශ්නය බවට පත්වෙලා. අමිල...
"ලොකු උනාම කවුද වෙන්නේ?"
හැම පොඩි දරුවෙක්ම මුහුණ දෙන ප්‍රශ්නය.ඩොක්ට කෙනෙක්, ටීච කෙනෙක්, ලෝයර් කෙනෙක් වගේ විවිධ උත්තර ලැබෙන ප්‍රශ්නය.මම හැමදාමත් ඒ ප්‍රශ්නයට දුන්නේ එකම උත්තරයක්.
"මට ඕනෑ නිළියක් වෙන්න."
ඒ උත්තරේට ලැබුණු ප්‍රතිචාර නම් ඒ තරම් හොඳ නෑ.ඒක ගෑනු ළමයෙක්ට නොගැලපෙන හීනයක්.සමහරු එහෙම කිව්වා.පුංචි කාලේ කියපු කතාව තවදුරටත් නොගැළපෙනවා කියලා මගේ...
මං පුස්තකාලයට ගොඩ වුණේ හැන්දෑවෙ තුන පහුවෙද්දී .පුස්තකාලය වහන්න පැය දෙකක්ම තියෙන නිසා නිදහසේ පොත් තෝරා ගන්න මට ඕන තරම් වෙලාව තිබුනා. සතියේ දවසක් නිසා ඒ තරම් සෙනඟ නොහිටිය පුස්තකාලෙ මගේ හිතට ගෙනාවේ සැනසිලිදායක හැඟීමක්. පොත්වල සුවඳ තැවරුනු රාක්ක අතර මං ඇවිද්දේ කියවන්න පුළුවන් විදිය නවල් එකක් හොයන්නයි ....
"අපේ අක්කගෙ කොලුවා ඊයේ කෙල්ලක් උස්සන් ආවනෙ"
අපේ ගෙදර අත් උදව්වට ඉන්න මල්ලිකා ගෙට ගොඩ උනේ එහෙම කියාගෙන.නරියෙක් කුකුල් පැටියෙක් උස්සන් ආවා වගේ සරල කතාවක්. අම්මත් මමත් මූණට මූණ බලා ගත්තා.
"කෙල්ලගෙ ගෙදරින් හොයයි කියලා අපේ ගෙදරනේ තියාගත්තෙ.මාත් ටිකක් පරක්කු වුනේ ඒකයි නෝනා"
ආදරයකට උදව් කරන එක නරක වැඩක් නෙමෙයි.ඒත් මට මතක...
අපේ කැදැල්ල ආදරය උතුරා යමින් තිබූ තැනකි.සතුට බෝ වූ තැනකි.අප සෑම මොහොතක්ම ගෙවූයේ සතුටිනි.ආදරය සහ සතුටට නිදසුනක් ඕනෑ නම් අපේ පවුල එයට ප්‍රමාණවත් විණි.
මමත් වරුණත් හඳුනා ගත්තේ සරසවියේ දී ය.සියල්ල සතුටින් අහවර විණි.අප විවාහ වී අපේම නිවසක් ඉදි කළෙමු.කුඩා දියණිය අපේ ලෝකයට සතුට රැගෙන ආවා ය.ඇයට දෑවුරුද්දක් වෙද්දී අක්කා...
