"කසාද බැඳලා දවස් කීයද..හැමෝටම සුපුරුදු ප්‍රශ්නෙ ඕං මටත්.."
යුරේෂා ලන්ච් රූම් එකේදී එහෙම කිව්වේ මුහුණත් නරක් කරගෙන.ඊළඟ නැන්දම්මා පතුරු යැවීමට හැමෝම කිට්ටු වුණා.උයන උයන කෑම රහ නැති වීම, යුරේෂාගේ සැමියාගේ සම්පූර්ණ අයිතිය තමන්ට බව සිතීම වගේ ප්‍රශ්න ටිකක් ගැන යුරේෂා කිව්වේ මුහුණ නරක් කරගෙන.
"මේවට ඉතින් අපේ කලනි සම්බන්ධ වෙන් නෑ.ඇහුණත්...
ටිමී මහා හයියෙන් බුරන සද්දෙට මාධවී කලබල වුණා.ටිමීට කෑම හදමින් ඉන්න වෙලාව නිසා කොහොමත් එයාගේ දැඟලිලි ගතිය වැඩියි.අද ගයාන්ට රාජකාරි කටයුතු වැඩි දවසක් නිසා මාධවී උදේ නැගිටලා ඉව්වෙත් නෑ.
"අද මට මීටින් එක තියන හොටෙල් එකෙන් කන්න වෙන්නේ මදූ.ඔයා මොනව හරි ඕඩර් කරගන්න හොඳේ."
ගයාන් එහෙම කියලා ගෙදරින් පිටත් වුණා.කිහිපවතාවක්ම "කෑම...
සමන්ත කාරෙක අරගෙන එනකම් ටානියා සහ ඇගේ තුන් හැවිරිදි පුත්‍රයා house of fashion එක ඉස්සරහට වෙලා හිටියා.අලුතින් ගත් රොබෝව නිසා පුතාගෙ සුපුරුදු තොරතෝංචියක් නැති ප්‍රශ්න කිරීම්වලින් මිනිත්තු කිහිපයකට මිදිලා සිටිමේ අවස්ථාව ඇයට උදා වුණා.සැඳෑ හිරු කිරණ කිසියම් ශාන්ත බවකින් යුතුව විසල් මහල් ගොඩනැගිලි අතරින් පෙරී ටානියා ගේ මුහුණ මත...
"නැටුම් ඇඳුම මහන්න කලින් කියන්න ඔයා ඉන්නේ මොන පේළියෙද කියලා"
දේවිකා සරනිගෙන් ඇහුවේ කල්පනාකාරී බැල්මකින්.තමන් ඉන්නේ තුන්වැනි පේළියෙ කියලා සරනි කියද්දී දේවිකාට යස්සයා ආරූඪ වුණා.
"එයාට අවුරුද්ද පටන් ගන්නකොටම තෑග්ගක් යැව්වා.රහට කෑමක් හැදුවත් යවනවා..එහෙව් එකේ ඔයාව ඉස්සරහට ගන්න බැරිද?"
දේවිකා කියන්නේ කේන්තියෙන්.
ටීච සාරිය ඉස්කෝලේ වැඩවලට ගන්න නැටුම් කාමරයෙන්ම තිබ්බ බවත්, ගෙනියන රස...
"මේ බ්ලවුස් එක මේ ට්‍රවුසර් එකට මැච්ද?"
ඇඳ උඩට ඇඳුම් කීපයක් දාගෙන සකුනි ඇහුවේ මලීෂාගෙන්.මලීෂා සකුනිට ඇඳුමක් තෝරලා දුන්නේ හොඳට හිතලා මතලා.
"මේකට ඇඟ වැහිලා වැඩියි අයියෝ.."
සකුනි කියන්නේ මුහුණ නරක් කරගෙන.
"ඔයාට ඉතින් ස්ලීව්ලස් ඇඳුම් ලස්සනයි තමයි.ෂේප් ඇඟක්නෙ තියෙන්නේ.ඒත් ඔෆිස් වැඩකට නිසා මම ඕක තේරුවේ.."
මලීෂා කිව්වේ අහිතක් නැතිව.ලස්සනට අඳින්න,ලස්සනට ඉන්න, විලාසිතා කරන්න...
අදත් ඊයෙ menu එකමයි නෙ."
බෙරි කරගත්ත විසල්ගේ මුහුණ මට ගෙන එන්නේ කේන්තියක් වගේම සතුටක්.
"ඉතිං ඔයාටත් පුළුවන් මොනවා හරි හදාගන්න.මේක ඔයාගෙත් ගෙදර නෙ. කිසිම තහනමක් නෑ .ඔක්කොම අතට පයට ගෑනි කරල දෙනකම් ඉන්නැතුව යූටියුබ් බලල හරි මොනවා හරි හදාගෙන කන්න."
මගේ ස්වරය විස කැවූ ඊතල මෙන් විසල් මත කිසිදු අනුකම්පාවකින් තොරව...
පාරමී රෑ මැද්දේ ඇහැරුණේ පුරුද්දට වගේ.දසුන්ගේ දුරකථනය හොයාගෙන ඇඳෙන් බැස්ස පාරමීට ඒක හොයන්න සෑහෙන්න මහන්සි වෙන්න වුණා.අන්තිමට දසුන්ගේ ෆෝන් එක හමු වුණේ සාලේ සෝෆා එක්ක අස්සේ තිබිලා.නොසැලකිල්ලෙන් එතැන දාලා ඇවිත් කියලා සාමාන්‍ය කෙනෙකුට හිතුණත් පාරමීට එහෙම හිතුණේ නෑ.
"මේක මෙතන දාන්න ඇත්තේ මොකක් හරි හොර කෝල් එකක් ආවොත් මට නෑහෙන්න.."
එහෙම...
"අම්මේ.. ඇයි?"
සඳුන් අම්මාගෙන් ඇහුවේ අම්මා ඉන්නේ ලොකු කල්පනාවක හින්දා.දේවිකා හුස්මක් ඉහළට ඇදලා සඳුන්ගේ ඔලුව අත ගෑවා.ප්‍රශ්න තිබ්බා කියලා මේ අවුරුදු දොළහක පොඩි එකා මොනවා කරන්නද? නිමල් ජීවත් වෙලා හිටියානම් මේවා මෙහෙම වෙන එකක් නෑ.ඒත් මොනවා කරන්නද?
"අම්මේ ඇයි අම්මේ.."
සඳුන් ආයෙත් ඇහුවා.එහා ගෙදර කමලා නැන්දා මහ සද්දෙට කාටද බනිනවා ඇහෙනවා.හවස පහාමාරේ...
මහේෂ් වැල්ලවත්තේ මුහුද අද්දර කාර් එක නතර කලේ පරණ මතක වල අතරමං වෙන ගමන් . මීට අවුරුදු හයකට එහා අතීතයට හිත දුවගෙන යද්දී හද දවසේ ඊළඟ මොහොතේ මොනවා වෙයිද කියලා මහේෂ්ට හිතා ගන්න බැරි වුණා . ඉස්සරහෙන් පේන මූදු වෙරළේ මොනතරම් දවස් අයෝමිගේ අත අල්ල ගෙන ඇවිදින්න ඇද්ද කියලා...
"දුව, මං කියන්නමයි හිටියේ.."
ජීවන්තගේ අම්මා මා ගාවින් ඉඳගත්තේ එහෙම කියාගෙන.මේ දවස්වල අම්මාට කියන්නම තියෙන දේවල් පුදුම තොගයක් තියනවා.එයාගේ කුළුදුල් මිනිබිරී ඉපදෙන්න තව මාස හතරකට වඩා නැහැ. ඉතින් මම නිදා ගන්න හැටි,කන දේවල්, නාන්න ඕන වෙලාව,දකින්න අහන්න ඕනෑ දේවල් තීරණය කරන්නේ ජීවන්තගේ අම්මා.ජීවන්ත නම් කියන්නෙ බබා ඉපදෙනකොට අම්මා ජීවන්තව එළියෙන්...
