"අනේ ගීතා…බබා කෑවේ නෑනෙ.චීස් කෑල්ලක්වත් දෙනවද"
නෝනා අහද්දී බබා කෑම එක විසි කරන හැටි මම බලාගෙන හිටියා.ඇත්තටම මට දුක හිතුණා.මගේ සිතූ දවල්ට කන්නේ බතුත් පරිප්පුවකුත් එක්ක තව මොනවාහරි.ඒත් බේබිට මොනතරම් රස කෑම ලැබෙනවද?
"ඔතන චීස් පෙට්ටි දෙක තුනක් තිබ්බා ගීතා.එකක් ඔයාගේ බබාට අරන් යන්න.."
නෝනා එහෙම කෑගහන සද්දේ ආයේ මට ඇහුණා.නෝනා එහෙම...
විසි එක්වන දිගහැරුම ,
මගේ සේවා කාලය තුළ බිහිසුණු අත්දැකීම් සහ සංවේදී අත්දැකීම් වලට අමතරව අතිශය රසබර අත්දැකීම් ද මා අත්විඳ ඇත . පැරිසියට යන ගුවන් ගමන් වාරයකදී මා සේවයේ යෙදුනේ ආර්ථික පන්තියේය.එවිට එක් කඩවසම් සහ තරුණ මහත්මයෙක් පැමිණ යානයේ අවසානම ආසනයට ගොස් අසුන් ගත්තේය .එම ගුවන් ගමන් වාරයේ දී...
"බබා නැගිටින්න…"
අම්මා මාව ඇහැරවා ගත්තේ උදේ පාන්දරම.ඉස්කෝලෙ යන්නේ නැති හැම සති අන්තෙකම උදේ ඇහැරෙන ළමයා මම විතරයි කියල මට හිතෙන්නේ.
"අද තාත්තා ගාව ඉන්න දවස"
සෙනසුරාදා දවස එනවට මම මේ තරම් ආස ඒකයි.අද මම තාත්තා ළඟ ඉන්න දවස.තාත්තා ගෙදර එන දවස නෙවෙයි.මම තාත්තාගෙ ගෙදර යන දවස.
"අම්මේ..අපි තාත්තට ආපහු ගෙදර එන්න කියමු.."
මම...
අමායා ඇඟලුම් කම්හලෙන් එළියට ආවේ හිස් හැගීමකින්. වේලාසනින් බෝඩිමට ගියොත් බෝඩිම හිමි කාන්තාවගේ දහසකුත් ප්‍රශ්න වලට උත්තර බඳින්න සිද්ධ වෙන නිසා අමායා ළඟම තිබුණ සයිවර් කඩේ ඇතුලට ගියා. තේ එකක් ඇණවුම් කරපු අමායා කල්පනාවට වැටුනේ ඊට පස්සෙ.
නොකරපු වැරැද්දකට වැරදිකාරිය වෙලා සොච්චම් පඩියක් ලැබුණ රැකියාවත් අහිමි වුන අමායට ඊළඟ මොහොත...
"ප්‍රමෝෂන් ලිස්ට් එකේ මේ පාර ඉන්නේ දෙව්මි විතරයි.."
ඒ ආරංචිය ආවේ නොහිතපු වෙලාවක.අවුරුද්දක් තිස්සේ ඒ ලිස්ට් එකට නම එනකම් බලාගෙන හිටිය හැම කෙනෙක්ම දෙව්මිට සුබ පැතුවා.හොඳ හිත, අහිත කලවමේ තියෙන්න ඇති.ඒත් හැමෝම වයසින් පොඩි ඒත් හිත හයිය දෙව්මිට සුබ පැතුවා.
"පාටියක් දාන්න ඕන අනිත් ඩිවිෂන් හෙල්ලිලා යන්න.."
අනුෂ්ක හිනා වෙවී කියනකොට හැමෝම...
"මේ බලන්නකො..මේ ගවුම මාර ලස්සනයිනෙ.ගමුද?"
හිමාලි ඇහුවේ රුවීගෙන්.රුවී ඒ ෆොටෝ එක දිහා ටික වෙලාවක් බලන් ඉඳලා ආපහු ෆෝන් එක තල්ලු කරා.
"කර කැපිලා වැඩී..අයියගෙන් බැනුම් අහන්න වෙයි.."
හිමාලි මුහුණ පුදුමයෙන් බර කරගත්තා.
"ඔයාලගෙ අයියා? ගවුමක කර කැපුණට බනිනවා? එහෙනම් ශරින්දි අක්කා අඳින්නෙ කොට ගවුම් පවා.."
හිමාලි ඇහුවේ පුදුමයෙන්.ඇය දන්න විදිහට රුවීගෙ අයියා පසුගාමී අදහස්...
"ඉක්මනට කනව ළමයො…"
දීප්ති සැර කරාම පුංචි ෂෙහාර ඇස් ලොකු කරලා අම්මා දිහා බැලුවා.දීප්ති බත් අනන්නේ මිරිකනවා වගේ.
"මට වැඩ තියනව..මේ කටත් කනවා.විකාර නටන්න වෙලාවක් නෑ."
ෂෙහාර කටේ තිබුණු බත් කට එතනම බිම අතෑරියා.ඊටත් පස්සේ මුහුණ නරක් කරගෙන එතනින් යන්න ගියා.දීප්ති කෑම එක අරන් ගිහින් පිළිකන්නට හැලුවා. එහා ගෙදර රෝසි කිටී ඕනනම්...
"ඔයාට එන්න බෑ කියල දැන්ද කියන්නේ? මොන විකාරයක්ද අමල් මේ..මට දැන් මෙතන ඉඳන් බස් එකක යන්නද කියන්නේ?"
මගේ කන ළඟ රතිඤ්ඤා වැලක් පිපිරෙන්න ගත්තා.හරිනි, මගේ කාර්යාල මිතුරියක්.විවාහ වෙලා වැඩි දවසක් නැති එයාගේ මේ බැනිල්ල මාව පුදුමයට පත් කළා.
"ඒ අමල්ට නේද බැන්නේ?"
මං ඇහුවේ පුදුමයෙන්. හරිනි ඔලුව වැනුවා.
"එපා වෙනව අප්පා."
එයා කියන්නේ කේන්තියෙන්.මම...
"චාපා..චාපා..ළමයෝ අර බලන්නකො.ඔයාට පේන් නැද්ද ඒ විනාසේ.."
එහා ගෙදර ඇන්ටි කෑගහන සද්දෙට මම එළියට ආවා.ඇන්ටි ඔළුවේ අතක් තියාගෙන කෑගහනවා.වතුර ලයින් එක වත් කැඩිලද? මම විපරම් කළා.
"මොකද ඇන්ටි වෙලා තියෙන්නෙ?"
මම අහනකොට ඇන්ටි කම්මුලට අතක් තියාගත්තා.ඊට පස්සේ මං දිහා රවලා බැලුවා.
"හොඳ අම්මා..කෝ කෙල්ල.."
ඇන්ටි අහන්නේ සැරෙන්.එතකොටම මගේ ඔළුවට උඩින් හිනා සද්දයක් ඇහුණා.අපේ පුංචි...
"ඔයා උයනවද?"
අරුණ උදේ කුස්සියට ආවේ එහෙම අහගෙන.අලුත් මනමාලි නර්මදා ලස්සන හිනාවකින් අරුණ දිහා බැලුවා.
"අනේ එයාගේ ඉවිලි.ඔන්න ඔය මොනවද කපලා කොටලා ඒදනකොට මම වෑංජන දෙකක් හදලා බතුත් ඉව්වා.."
අරුණගේ අම්මාගේ මුහුණේ තිබ්බේ අවඥාවට බර හිනාවක්.නර්මදා මොකුත්ම නොකියා වතුර කේතලේ තිබ්බා.සුවඳ රස හරි ගාණට ආපු කිරි කෝපි කෝප්පය හදනකොටම අම්මා එතැනට කඩා...
