මම තරප්පු පෙළ නැග්ගේ කල්පනාබරව ය."ආර්යාව" ඔහු අම්මා හැඳින්වූ අන්දම ගැන මට ඇති වූයේ අමුතුම හැඟීමකි.ඒ එවැනි නමක් භාවිතා කිරීම ගැන නොවේ.මා විටෙක තාත්තාගේ දුරකථනයට අමතා "කෝ අර මිසිස් මොණරවිල" යැයි අසන්නේ ආදරයෙනි.නිවසේ දී කකුල් උඩ දමාගෙන පුටුවක ඇද වැටී සිටියදී "වත්සලා ටීච…තේ ටිකාක්.." යැයි ඇයට හඬ ගෑම මට...
වෙනදා සේ ම ලෝකයට ඉර පායා ආවේ ය. අවදි වන විටත් නිකිනි ගේ ළය මත මහ කන්දක බර පැටවී තිබිණි. නමුත් ඕ කඳුළක් තබා සුසුමක් හෝ හෙළුවේ නැත.
ගෙන ආ ඇඳුම් කැබලි කිහිපය ඕ බෑග් එකෙහි ඔබා ගත්තා ය. වෙන දා සේ ම ඩෙස්මන් ගේ බෙහෙත් සාත්තුව ද කළා ය.
"හෙට...
නවාතැනට එනතෙක් ම මා හුන්නේ බරව ගිය හදිනි.බඩගින්නක් නොදැනුණත් හද ගින්නක් දැනෙමින් තිබිණ.මම දැන් දෙවසරකටත් වැඩි කාලයක් පසන්ගෙන් ප්‍රතික්ෂේප වීම ගැන ළතැවෙන්නියක් මි.නමුත් ධීර ප්‍රතික්ෂේප වන්නේ තමන්ගේ ම නිවස තුළ බව තේරුම් යාම මට මහත් වේදනාවක් විය.නොදන්නා තරුණයෙකු ගැන එසේ දැනීම ගැන මට ඇති වූයේ අපහැදිලිකමකි.ඒ මගේ මනුස්සකම බව...
නිකිනි ගේ දුරකථන අංකය සිය ගබඩාවෙන් සොයා ගත් විදත්, ඇමතුම සක්‍රිය කිරීම සඳහා කොළ පාට රිසීවරය සහිත බොත්තම ට තබන්න ගිය ඇඟීල්ල වහා ඉවතට ගත්තේ ය. මේ ඔවුන් ගේ පෞද්ගලික ප්‍රශ්නයකි. එදා මිත්‍ර හමු වීමට ගිය වෙලාවේ සුමනා කී කතා වලට ඔහු යම් අදහස් දැක්වීමක් කළ බව ඇත්ත ය....
"කෝ චරිත?"
රශාන් මට සමීප වී විමසී ය.මම උරහිස් ගැස්සුවෙමි.චරිත කොහේ හෝ සැඟවී මට පාඩමක් උගන්වන බොලඳ රංගනයක නිරත වන බව මට සහතික ය.
"ඌ අද උදෙන්ම යන්න ගියා.ඒකයි ඇහුවෙ."
රශාන් මට අමතන්නේ සැරෙනි.මම මගේ පුරුදු යක්ෂ බැල්ම නෙත්වලට ගතිමි. මෙවැනි ගැටළු විසඳන්නට අහිංසක කෙල්ලකට නොහැකි ය.
"එයාට මැනේජ්මන්ට් එකේ කෙල්ලක් ඉන්නවනෙ.තව අර...
විදත් තරමක් වික්ෂිප්ත වූයේ ය. මේ විදිහට නිකිනි ඔහු ට දුරකතන සම්බන්ධ බිඳ දමන්නට එපා කියා බැගෑපත් වෙන්නට හේතුවක් ඔහු ට අඩමාන වශයෙන් හෝ සිතා ගත හැකි වූයේ නැත. ඊටත් වඩා දුරකතනය ඔස්සේ ඇහුණ ඇගේ ඉලෙක්ට්‍රොනික හඬ තුළ විදත් ගේ පිරිමි ආත්මයෙහි මඳ සසල වීමක් ඇති වූයේ ය. තරුණියක...
මා උඩුමහලට ආවේ මවාගත් කෝපයකිනි.ඒ කෝපයට පොහොර දමමින් චමත්කාත් කේතකීත් හිනැහෙන්නට ගත්තේ එක පොකුරට ය.ඔවුන්ට රිසිසේ හිනැහෙන්නට ඉඩ දී මම ඉඟටියට දෑත් ගසාගෙන බොහෝ වෙලාවක් සිටියෙමි.
"වෙනදටත් කන්න මට අඬගහනවද? "
මා කඩා පනිද්දී අපේ කුඩා සාලයේ බිම හිඳගත් චමත්කා දෑසින් කඳුළු එනතුරුම හිනැහෙන්නට ගත්තා ය.
"ඒකනම් මට මාලකයියා හින්දා හදිසියෙ ආව...
එදා රාත්‍රියේ ජගත් ඔබේසේකර ගෙදර පැමිණියේ ය. ඔහු එන්නේ හිම පතනයක් සේ කලාතුරකිනි. ඒ ආවත් වැඩි කතා බහක් ඇත්තේ නැත. දූවරු දෙදෙන ගේ විවාහයෙන් පස්සේ ජගත් ගේ තටු තවත් සවිමත් විනැයි කියමින් පාලිකා ඉඳ හිට සුමනා එක්ක අඩව් අල්ලන්නී ය.
"මං මංජුලට කතා කළා. නිකිනි හැමදාම මෙහෙම ඉඳල බෑනෙ"
කෑම මේසයේ...
මට උදෑසන ඇහැරුණේ හතේ කණිසම ද ගෙවී යද්දී ය.ඇස හරවා බලද්දී කේතකී මුළුතැන්ගෙය තුළ බවත් චමත්කා නාන කාමරයේ බවත් වැටහිණ.අද දේශන ඇත්තේ හවස් යාමයේ ය.උවමනා නම් ගම මැදින් යන බසයෙන් ද නැතිනම් අපේ සරසවියේ ප්‍රවාහන සේවය මඟින් ද දේශන වලට යන්නට හැකි ය.ඉතින් මේ උදෑසන ඇත්තේ නින්දේ ගිලෙන්නට ය....
විදත් විට්ටච්චි ලංකාවට පැමිණියේ වසර විස්සකට පසු ය. සිය තුරුණු වියේ දී ලංකාවේ රැකියාවක් කරන ගමන් ඉංග්‍රීසි විභාග ගණනාවක් යළි යළිත් කරමින් ඔස්ට්‍රේලියාවට යාම සඳහා සුදුසුකම් සපුරා ගත් හැටි සිහිපත් කරමින් විදත් සහ මිත්‍ර සිනහ වූහ. ඒ ලැබුණ අවස්ථාව උපරිමයෙන් ප්‍රයෝජන ගනිමින් හෙතෙම මේ වසර විස්ස ම ගත කළේ...
